با دردی عمیق از این همه بیداد، امروز یکشنبه 22 شهریور ماه 1394، شاهرخ
زمانی، فعال کارگری محبوس در زندان رجائی شهر کرج، جان خود را به طرز مشکوکی از
دست داد. شاهرخ در دادگاهی فرمایشی و با حکمی ناعادلانه به 11 سال حبس محکوم شده
بود. در پی گذراندن دوران محکومیت‌اش، شاهد انواع آزار و شکنجه شاهرخ از سوی
حاکمیت و در مقابل مقاومت خستگی ناپذیر او به شکل‌های مختلف از جمله اعتصاب غذاهای
طولانی مدت بودیم.
ما مادران پارک لاله، به عنوان صدایی از جنبش دادخواهی ایران، ضمن اعتراض شدید به احکام ناعادلانه، شکنجه جسمی و روحی و عدم رسیدگی به وضعیت سلامت زندانیان، جمهوری اسلامی را مسئول مستقیم مرگ او می‌دانیم و دادخواهیم. شاهرخ از میان ما رفت، اما آنچه برای ما به جای گذاشت «مبارزه و ایستادگی برای دستیابی به حقوق انسانی است که ادامه‌ی راهش را وظیفه‌ی هر انسان عدالت خواهی می‌دانیم».
ما مادران پارک لاله، به عنوان صدایی از جنبش دادخواهی ایران، ضمن اعتراض شدید به احکام ناعادلانه، شکنجه جسمی و روحی و عدم رسیدگی به وضعیت سلامت زندانیان، جمهوری اسلامی را مسئول مستقیم مرگ او می‌دانیم و دادخواهیم. شاهرخ از میان ما رفت، اما آنچه برای ما به جای گذاشت «مبارزه و ایستادگی برای دستیابی به حقوق انسانی است که ادامه‌ی راهش را وظیفه‌ی هر انسان عدالت خواهی می‌دانیم».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر