۱۳۹۲ آذر ۶, چهارشنبه

بیانیه 92



کارگران پلی اکریل اصفهان را آزاد کنید

خبر دستگیری 4 نفر از کارگران مبارز پلی اکریل اصفهان در 30 آبان 1392 نشان دهنده عزم راسخ کارگران در مبارزه و در مقابل تصمیم انکارناپذیر دولت سرمایه داری ایران برای سرکوب طبقه کارگر به هر شکل ممکن است .
35 سال است جمهوری اسلامی به اشکال پنهان و آشکار ، سازمان یافته و سیستماتیک کارگران و انقلابیون را سرکوب می کند و هر زمانی از جانب بحرانهای داخلی و جهانی تحت فشار قرار  می گیرد فشار و شدت سرکوب را در داخل افزایش می دهد اکنون که اقتصاد سرمایه داری اسلامی و به دنبال آن کلیت نظام اسلامی سر دو راهی فروپاشی قرار دارد برای نجات خود و تداوم دشمنی های سنتی با کارگران و انقلابیون سیاست دو گانه ی تاریخی خود را پیش می برد ،یعنی در حین شروع کنار آمدن با غرب فشار و شکنجه و دستگیری فعالین کارگری را با بهانه های واهی و دروغین افزایش داده است مانند محاکمه وفا قادری ، دستگیری مهرداد صبوری و افشین ندیمی و...و هم چنان به تلاش و کوشش خود در جهت فریب کارگران از طریق نیروهای ضد کارگری نفوذ کرده در طبقه کارگر  ادامه داده و می خواهد اعتراضات و اعتصابات رو به افزایش را مهار نماید ،بنا به زمینه ها و بستر گسترده اعتراضی اقدام به سرکوب و دستگیری گسترده می نماید .
در پی چنین سیاست سرمایه دارانه اسلامی  و ضد کارگری است که چهار نفر از کارگران مبارز پلی اکریل به نامهای جواد لطفی، عباس حقیقی ، کیومرث رحیمی و احمد صابری را دستگیر و در شهرستان دستگرد اصفهان بازداشت کرده اند . 4 کارگر نامبرده برای کسب مطالبات خود با بقیه کارگران پلی اکریل طی ماه گذشته اعتصاب و تجمعهای زیادی برگزار کردند ولی کارفرما با برنامه ریزی های عوامل خود مانند مهدی سلیمانی فرماندار مبارکه و نیروهای امنیتی استان و شهرستان تحت نام کمیته مبارزه با بحران که از مسئولین امنیتی _ سیاسی _ اقتصادی و فرهنگی هر استان به عنوان زیرمجموعه ای از طرحهای پدافند غیرعامل در هر استان تشکیل شده اند مقابله می کند . وظایف کمیته های فوق سازماندهی سرکوب و کنترل تظاهراتها و مبارزات کارگری است. به دستور کمیته مبارزه با بحران استان اصفهان کارگران نامبرده دستگیر شده اند .
ما در کمیته حمایت از شاهرخ زمانی کارگر مبارز و فعال که در سال 1390 دستگیر و به 11 سال زندان محکوم شده است ، دستگیری و بازداشت چهار کارگر نامبرده پلی اکریل را به شدت محکوم می کنیم و خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط آنها هستیم ، همچنین با توجه به اینکه مبارزه کارگران هر روز ابعاد تازه ای می گیرد و مبارزه میان کارگران و مأموران نظام اسلامی به نمایندگی از سرمایه داری لحظه به لحظه شدیدتر می شود  ما کارگران باید بدون فوت وقت در جهت مقابله با حمله های جدید جمهوری اسلامی هر چه بیشتر خود را سازماندهی نماییم . در این جهت با تشکیل ولو تشکلهای کوچک می توان نیروی بسیار زیادی را به مبارزه کشاند و عوامل سرمایه داری را مجبور به عغب نشینی کرد . در این جهت لازم است کارگران برای موارد بسیار کوچک هم که شده دور هم جمع شوند و برای مقابله برنامه ریزی نمایند.
همچنین نیروهای متشکل و تشکلها به خصوص نیروهای بیرون از ایران موضوع دستگیری چهار کارگر پلی اکریل و دیگر فعالین کارگری را باید با سرعت و مستمر به موضع جهانی تبدیل نمایند در این صورت می توانیم امنیت و تضمین بیشتری برای کارگران مبارز کسب نماییم . تشکلهای کارگری و انقلابی به خصوص کمونیستها برای دفاع از چهار کارگر نامبرده باید تمام نیرو و روابط بیم الملل کوچک و بزرگ  خود را به کار گیرند تا بتوانیم چتر حمایتی بزرگتری جهت کارگران فوق و دیگر فعالین مبارز ایجاد نماییم . 
      پیش به سوی اتحاد بیش‌تر برای فشار بیش‌تر
پیش به سوی اعتراضات گسترده‌تر با شعار
کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

2/9/۱۳۹۲

« اعتصاب غذای بیش از ۱۰۰۰ زندانی در اعتراض به اعدام های جمعی در زندان قزل حصارکرج »

بنا به گزارشات رسیده به «فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران» پس ازانتقال حداقل۱۱ زندانی به سلولهای انفرادی  زندان قزل حصار کرج جهت اجرای حکم ضد بشری اعدام بیش از ۱۰۰۰ نفر از زندانیان در اعتراض به اعدام های جمعی  دست به اعتصاب غذا زدند.
 روز دوشنبه ۴ آذر ماه حداقل ۱۱ زندانی از سالنهای ۴،۳،۲،۱ و ۷  به سلولهای انفرادی زندان قزل حصار کرج  جهت اجرای حکم قرون وسطایی اعدام منتقل شدند.همزمان تمامی زندانیان سالنهای ۱ و ۳ در اعتراض به انتقال همبندیان و دوستانشان به سلولهای انفرادی جهت اجرای حکم اعدام دست به اعتصاب غذا زدند در حال حاضر بیش از ۱۰۰۰ نفر از زندانیان در اعتصاب غذا بسر می برند.
گزارشها حاکی از آن است که سالنهای ۲ و ۴ نیز دست به اعتصاب غذا زده اند.
غروب امروز پس از اینکه زندانیان  سالنهای ۱ و ۳ از تحویل گرفتن جیره غذایی خوداری کردند ،گارد ویژه زندان به سلولهای زندانیان یورش بردند و وسایل شخصی آنها را تخریب و یا با خود بردند.
همچنین از غروب ،نیروهای گارد ویژه در برجکهای زندان با تک تیرانداز و تیربار  مستقر شدده اند و تعدادی نیروی کمکی نیز به زندان گسیل کرده اند.
از طرفی دیگر خانواده های زندانیان تمام روز در مقابل زندان قزل حصار کرج تجمع کرده بودند و خواستار متوقف کردن اعدام این ۱۱ نفر و سایر زندانیان محکوم به اعدام شدند. زندانبانان ولی فقیه به دروغ به خانواده ها گفتند که ۱۱ زندانی به سلولهای خود بازگردانده شده اند و حکم آنها به تعویق افتاده است تا خانواده ها را متفرق نمایند.
حکم اکثر این زندانیان توسط آخوند محمد مقیسه رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب  تهران صادر شده است . این جنایتکار علیه بشریت از اعضای کمسیون مرگ، قتل عام زندانیان سیاسی دهه ۶۰ می باشد.
  اسامی زندانیانی که از سالنهای ۷،۴،۳،۲،۱ واحد ۲ زندان قزل حصار کرج  به سلولهای انفرادی جهت اجرای حکم اعدام  منتقل شدند .به قرار زیر می باشد:
۱ـ عبدالسلام خاتونی ۳۰ ساله از سالن ۱.وی مدت ۴ سال است که در زندان بسر می برد .
۲ـ رضا یزدان از سالن ۳
۳ـ محسن یزدان پناه ۳۵ ساله از سالن ۳ .وی مدت ۲ سال است که در زندان بسر می برد.
۴ ـ ناصر فرح بخش ۳۸ ساله از سالن ۳. وی مدت ۳ سال است که زندانی است.
۵ـ حسین کریمیان ۴۵ ساله از سالن ۳ .وی مدت ۳ سال که در زندان بسر می برد.
۶-ـ فرشید قلی زاده ۲۳ ساله از سالن ۳. وی مدت ۲۰ ماه است که زندانی است .
۷-ـ بهروز کیانی ۳۴ ساله از سالن ۳ .وی به مدت ۱۹ ماه است که در زندان بسر می برد.
۸ـ احسان محمدپور ۳۲ ساله متاهل و دارای ۲ فرزند از سالن ۴ .وی مدت ۳ سال است که در زندان بسر می برد.
۸ـ میثم حاجی ۲۶ ساله  از سالن ۷،وی مدت ۳ سال است که زندانی است.
۹ ـ منوجهر فلاح ۴۱ ساله از سالن ۱،وی مدت ۳ سال است که زندانی است.
۱۰ ـ مهرداد خدایار زاده ۳۸ ساله از سالن ۱ ، وی مدت ۳ سال است که زندانی است.
۱۱ ـ وحید محمد کریمی ۲۵ ساله سالن ۱ ، وی مدت ۲سال است که زندانی است.
روز چهارشنبه ۲۹ آبانماه فردی بنام  عموزاد بازپرس ویژه دادگاه انقلاب  خطاب به یکی از زندانیان گفته بود که بعد از مذاکرات گروه ۵+۱  همه شما را اعدام خواهیم کرد.
ولی فقیه آخوند علی خامنه ای که در آستانه زهرخوردن اتمی قرار گرفته است برای ایجاد فضای رعب  و وحشت موج جدید  اعدامهای گسترده  گروهی را آغاز کرده است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، به اجرا در آوردن اعدام های جمعی در زندانهای ولی فقیه را به عنوان جنایت علیه بشریت  محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت آخوند علی خامنه ای و سایر آخوندهای همدست وی به دادگاه جنایی بین المللی است.


فراخوان مشترک سندیکاهای ترانسپورت سوئد، دانمارک و نروژ؛

فراخوان
زندانیان کارگری و سیاسی در ایران را آزاد کنید
سازمان جهانی کار ILO  در نشست سال 2013، جمهوری اسلامی ایران را در ردیف سه کشوری مد نظر قرار داد که در آن ها شرایط زندگی، آزادی های فردی و فعالیت های کارگری شدیداً محدود بوده و فعالین کارگری دائماً تحت تعقیب، پیگرد قضایی، اخراج از کار و تهدید به زندان قرار دارند.

فعالین کارگری در ایران علاوه بر تهدید به اخراج, پیگردهای قضایی و زندان, در طول بازجویی ها که از سوی نهادهای امنیتی و قضایی انجام می گیرد، با تحت فشار قرار گرفته و آن ها را مجبور به استعفاء از عضویت در تشکل های مستقل و آزاد کارگری خویش می نمایند. تنها جرم این فعالین فعالیت در جهت تأسیس سندیکاهای کارگری مستقل و آزاد و در راستای بهبود وضعیت زندگی و معاش کارگران و تامین امنیت شغلی می باشد.
در لیست زیر ما فقط اسامی تعدادی از فعالین سندیکایی که به خاطر فعالیت های صنفی در جهت تشکل مستقل و آزاد سندیکایی در زندان به سر می برند، را ذکر کرده ایم:
1-     رضا شهابی، مسئول مالی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
2-     محمد جراحی، عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری
3-     شاهرخ زمانی، عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری
4-     بهنام ابراهیم زاده، از اعضاء کمیته پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری و جمعیت کودکان کار و خیابان. فرزند او اکنون دچار بیماری سرطان است و تحت شیمی درمانی قرار دارد.
5-     عبدالرضا قنبری، عضو کانون صنفی معلمان ایران
6-     رسول بداقی، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان ایران
7-     علی اکبر باغانی، دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران
8-     محمود بهشتی لنگرودی، بازرس و سخنگوی کانون صنفی معلمان
فعالین کارگری و سیاسی در شرایط بسیار نگران کننده ای در زندان های ایران به سر می برند.
دادستان کل جمهوری اسلامی ایران در مورد زندانیان سیاسی و کارگریِ در زندان رجائی شهر گفته است که؛ ما  به تدریج از شَرّ آن ها خلاص خواهیم شد.
ما امضاء کنندگان این فراخوان خواستار؛
1-     آزادی بدون قید و شرط کلیه زندانیان کارگری و سیاسی در ایران هستیم.
2-     تشکیل و اعزام "کمیته بین المللی حقیقت یاب" به ایران جهت بررسی شرایط فعالین کارگری و سیاسی در زندان های ایران.
3-     ما خواهان پایان دادن فوری برخوردهای غیر انسانی دگر اندیشان در ایران هستیم.
4-     ما خواهان بررسی شرایط معیشتی خانواده کارگران زندانی و ارسال کمک های مالی به آن ها هستیم.
5-     ما خواهان اجرا و رعایت قوانین بین المللی و کنوانسیون های بین المللی و کشوری که طبق آن اصول آزادی های سندیکایی و سیاسی، جهت ایجاد تشکیلات آزاد و صنفی و مستقل به عنوان حقوق اولیه شهروندی به رسمیت شناخته می شود هستیم.

۱۳۹۲ آبان ۳۰, پنجشنبه

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی :

وضعیت زندانیان گوهر دشت هر روز سخت تر می شود.

در سالن 12 و10 زندان گوهر دست بیش از یک ماه است آبگرم بطور کامل قطع است، هر چند قبل از این نیز زندانیان با مشکل آبگرم رو برو بودند که بیشتر مواقع سرد یا قطع بود و استحمام بیشتر به شانس و صرف یک روز زمان ویا بیدار ماندن شب و رفتن به حمام در نیمه های شب بستگی داشت،ولی اکنون بیش از یک ماه است که بطور کامل قطع شده است، و حالا حمام کردن با آبسرد منطقه شمال شهر کرج که سرمای دامنه رشته کوه های البرز را به همراه دارد که باعث شده بسیاری از زندانیان دچار سرما خوردگی شوند با توجه به نبود پزشک ، بهداشت و دارو و سیاست های عدم رسیدگی به بیماران و بیمار سازی آنها توسط جمهوری اسلامی، زندانیان با خطر بسیار جدی روبرو هستند. در همین حال وجود 20 دستگاه پارازیت انداز در محل نگهداری زندانیان که باعث می شوند زندانیان دچار بیماری های خطر ناکی مانند انواع سرطان ، اختلال در سیستم های ارگانیک بدن مانند سلسه اعصاب، دستگاه گوارش ، گردش خون و ... شوند، در چنین شرایطی سرما خوردگی، وجود سو تغذیه بین زندانیان بدلیل کمبود، نامرغوب و غیر استاندارد بودن مواد غذایی زندان، عدم رسیدگی به مشکلات مختلف ، بیماریهای جسم و روحی زیادی توسط جمهوری اسلامی به زندانیان تحمیل می گردد که در اینده باعث بیماری های خطر ناکی بین زندانیان خواهد شد.

30/8/1392


جان سعید عابدینی در خطر است .

سعید عابدینی از زندانیان عقیدتی نو مسیحی است که عمدا" و برای شکنجه، او را به بند 3 زندان گوهر دشت بردند ، بند 3 زندان گوهر دشت محل نگداری زندانیان خطر ناکی است که بند زندانیان شرارتی و ارازل و اوباش نامیده می شود، جرم زندانیان این بند قتل ، جنایت و شرارت و زورگیری و ...  است ، دائما" بین این زندانیان دعوا و درگیری های خونینی در جریان است، بیشتر مواقع به جان هم می افتند ، همدیگر را زده، لت و پار می کنند ، بطوری که درگیری بین این زندانیان حداقل به مرگ یک نفر و جراحات خطرناک چندین نفر ختم می شود که طی دو ماه گذشته حاصل در گیری ها قتل چهار نفر بوده است. با توجه به شرایط بند 3 سعید عابدینی در خطر دائمی بسر می برد، به خطر انداختن جان زندانیان توسط مسئولین زندانها و قوه قضایی عمدا" برنامه ریزی می شود.

30/8/1392


داود (ایزی ) به زندان گوهر دشت منتقل شد،

داود ایزی یکی از زندانیان سیاسی، چهار روز قبل از بند 350  زندان اوین به زندان گوهر دشت انتقال داده شد ، هنوز از دلیل یا دلایل این انتقال اطلاعاتی بدست نیامده است .

30/8/1392


خالد حردانی را بازهم محاکمه کردند.


بدنبال پرونده ای که حدود 6 ماه قبل علیه خالد حردانی ساختند او را به اتهام توهین به رهبر مسلمانان جهان در دادگاه انقلاب شعبه یک کرج محاکمه کرده و در تاریخ 18/8/1392 به او ابلاغ کردند در راستای پرونده فوق که بر پایه گزاراشات دروغین ماموران زندان ساخته شده بود خالد حردانی را به دو سال حبس تعزیری محکوم کردند بنا براین دو سال به حکم فبلی او که حبس ابد بود اضافه کردند .
خالد حردانی بدلیل داشتن تجربه کافی از دادگاه ها و زندان ها و اگاهی نسبت به مستقل نبودن و زیر سلطه نیروهای امنیتی و نظامی بودن دادگاه ها و اینکه اعتراض در چنین دادگاههای به جایی نمی رسد به حکم جدید خود اعتراض نکرده است.

30/8/1392



فرهنگ پور منصوری با گچ گرفت سر و صورت خود دست به اعتصاب غذا زد.

فرهنگ پور منصوری از هم پرونده های خالد حردانی در زندان گوهر دشت است او بدلیل تهدید های جانی ، شکنجه های مداوم و اذیت و آزار بی حد و حصر عیله خود توسط ماموران زندان، سازمان زندانها و قوه قضائیه و همچنین بی جواب بودن دهها نامه ای درخواستی و اعتراضی و نا مشخص بودن سر نوشت اش اقدام به گچ گرفتن سر و صورت خود کرد.
او با گچ گرفتن سر و صورت خود دست به اعتصاب غذا نیز زده است .
اعتراض و اعتصاب او نسبت به اذیت و آزار و شکنجه و تهدید های جانی خود توسط ماموران پنجمین روز خود را سپری کرد.

30/8/1392



لازم به توضیح است که فرهنگ و شهرام منصوری دو برادر از هم پرونده ای های خالد حرادانی هستند که اتهام انها هواپیما ربایی است که سوژه فیلم ارتفاع پست بود. در این راستا برای کسب آگاهی بیشتر توصیه می شود مطالب زیر را مطالعه نمایید.



فرهنگ پورمنصوری درآستانه مرک قرار دارد


بنابه گزارشات رسیده از بند مخوف و شکنجه گاه 1 زندان گوهردشت ،آقای فرهنگ پور منصوری در اثر شکنجه در آستانه مرک قرار گرفته و او را شب گذشته به بهداری زندان منتقل کردند.
فرهنگ پورمنصوری شب گذشته در اثر شکنجه های بخشی که یکی از قاتلین خانم زهرا کاظمی و مرجانی در آستانه مرک قرار گرفت و در اغما فرو رفت. بخشی به برادر او شهرام پور منصوری اطلاع میدهد که بردارش اقدام به خودکشی نموده است و احتمال مرک او می رودو او را بالای سر بردارش می برد.شهرام پورمنصوری هنگامی که در محل قرار دادن برادرش حاضر شد شاهد آثار شکنجه بر بدن برادرش بود و همچنین در اغما فرو رفتن او بود . زندانبانان این زندانی را که در اغما فرو رفته بود بصورت کاملا عریان بر روی زمین قرار داده بودند . تقاضاهای برادرش شهرام برای انتقال او به بهداری با مخالفت زندانبانان مواجه می گردد. این مسئله باعث اعتراضات سایر زندانیان می گردد. و پس از چند ساعت زندانبانان به شهرام می گویند که ما امکان انتقال او را نداریم و خودتان باید او را به بهداری زندان منتقل کنید.
علیرغم وضعیت وخیم وخطرناک فرهنگ پور منصوری از انتقال او به بیمارستانهای خارج از زندان که برایبرای نجات جان این زندانی ضروری است تا به حال خوداری می کنند.
خانواده فرهنگ پور منصوری از صبح امروز هنگامی که در جریان این خبر قرار گرفتند و اطلاع یافتن که فرزندشان در آستانه مرک قرار دارد به زندان گوهردشت مراجعه کردند و تا ارسال این خبر به آنها اجازه دیدن و یا اطلاع یافتن از وضعیت فرزندشان خوداری می کنند.
این اولین بار نیست که زندانیان در اثر شکنجه به قتل می رسند و یا در آستانه مرک قرار می گیرند ولی زندانبانان و قوه قضائیه این موارد را خودکشی اعلام می کند.
لازم به یادآوری این 2 زندانی طی بیانیه ای که صادر کرده بودن در آن اعلام نمودند که در اعتراض به انتقال آنها به شکنجه گاه بند 1 و شکنجه های وحشیانه از روز 25 مهرماه اقدام به اعتصاب غذا می نمایند.
بند1 زندان گوهردشت که سلولهای انفرادی در آن قرار دارد محل شکنجه زندانیان است و تا به حال تعدادی زیادی از زندانیان سیاسی و امنیتی و عادی که نسبت به شرایط غیر انسانی و قرون وسطائی حاکم بر این زندان اعتراض کرده اند به این شکجه گاه منتقل شدند . سلولهای انفرادی این بند توسط زندانبانان به سگ دونی معروف است و چنین شرایطی را دارا است. زندانی سیاسی که از 16 مرداد ماه در این بند زندانی است به نام آقای منصور رادپور می باشد همچنین زندانیان دیگری ماندد شهرام پورمنصوری،خالد حردانی در این بند زندانی هستند
زندانیان به دستور علی حاج کاظم رئیس زندان ومعاون وی علی محمدی به این بند منتقل می شوند و توسط کرمانی رئیس حفاظت، نوید خدیوی معاون حفاظت و اطلاعات زندان معروف به قصاب زندان گوهردشت خادم رئیس بند1 بخشی ،مرجانی ، آخریان و محمود مغنیان تحت شکنجه های وحشیانه قرار می گیرند.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،نسبت به خطری که جان این زندانی و سایر زندانیانی که در بند 1 زندانی هستند هشدار میدهد و برای جلوگیری از فاجعه ای دیگر خواستار اقدامات فوری سازمانهای حقوق بشری در این باره است.
فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
7 آبان 1387 برابر با 28 اکتبر 2008
شرایط زندانی فوق به سازمانهای زیر گزارش گردید
1-عفو بین الملل
2- شورای حقوق بشر سازمان ملل
3- کمیسر عالی حقوق بشر
4- دیدبان حقوق بشر
5. سازمان جهانی علیه شکنجه



هرانا؛ ضرب و شتم شهرام پورمنصوری توسط زندانبان


پنجشنبه 07 شهریور 1392 ساعت 14:41 |
خبرگزاری هرانا - شهرام پورمنصوری، زندانی امنیتی زندان رجایی شهر کرج توسط زندانبان مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شهرام پورمنصوری زندانی امنیتی بند ۴ زندان رجایی شهر کرج توسط یکی از زندان بان‌ها مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
این زندانی سیاسی طی تماسی با گزارشگر هرانا گفت: "یکی از زندان بان‌ها بنام (مجید شیرخوانی) زمانی که من به نگهبانی مراجعه کرده بودم ضمن توهین و فحاشی من را مورد ضرب و شتم قرار داد. تا جایی که لباسی که به تن داشتم پاره شد. متاسفانه مسئول شیف زندان بان‌ها (آقای خزایی) نیز به جای رسیدگی به شکایت من یا زندانبان خاطی هم صدا شده و گزارشی دال بر توهین من به مسئولین تهیه نمودند که سراسر دروغ است."
وی در ادامه گفت: "از زمانی که من برای رسیدن به خواسته‌های خود برای ۱۵ روز دست به اعتصاب غذا زدم برخورد مسئولین با من بسیار بد و زننده شده و در هر فرصتی می‌خواهند در جلوی سایر زندانیان به من توهین نموده و تحقیرم نمایند."
وی در مورد وضعیت فعلی خود در زندان رجایی شهر کرج گفت: "من و برادرم فرهنگ حدود یک سال است که در یک فرعی در بسته نگهداری می‌شویم که فاقد هرنوع امکاناتی است. ما فقط اجازه استفاده روزی ۲ ساعت هواخوری را داریم و از سایر امکانات مانند چراغ‌خانه، کتابخانه و مراکز آموزشی محروم هستیم. وضعیت بهداشتی در فرعی ما بسیار نا‌مناسب است و هرگاه از مسئولین می‌خواهیم سر و سامانی به وضعیت ما بدهند با برخورد بد و تحقیر آمیز ایشان روبرو می‌شویم."
وی در ادامه تصریح کرد: "خدابخش، (دادستانی) از ۱۵ روز پیش به من ۱۲ ساعت مرخصی تحت الحفظ داده تا بتوانم به ملاقات پدر و مادر پیرم که بشدت نیز مریض هستند بروم. این اولین مرخصی من بعد از ۱۳ سال زندان است، با این حال مسئولین به دلایل واهی مانند نداشتن مامور اعزام از اعزام من به مرخصی برای دیدار با پدر و مادرم شانه خالی می‌کنند."
شهرام پورمنصوری که حدود ۱۳ سال است در زندان بسر می‌برد، متهم به هواپیماربایی در مسیر اهواز به بندرعباس است.
این هواپیماربایی که بعد‌ها به موضوع فیلم مشهوری از کارگردان صاحب نام ایرانی (ابراهیم حاتمی‌کیا)، تبدیل شد؛ بنا به اعتراف بازداشت‌شدگان، به دلیل فقر مالی و شرایط نامناسب زندگی صورت گرفته بود.
دادگاه، شهرام پورمنصوری برادر وی فرهنگ پورمنصوری را به همراه داماد خانواده خالد حردانی به اعدام محکوم کرد که این حکم با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد.
رسول حردانی، برادر خالد حردانی و دیگر متهم پرونده در‌‌‌ همان دادگاه به حبس ابد محکوم شد.
گفتنی است، شهرام پورمنصوری، فرهنگ پورمنصوری و رسول حردانی هر سه هنگام بازداشت زیر ۱۸ سال سن داشتند.






دوشنبه 28 دی 1383


اعتراض به اعدام خالد حرداني، فرهنگ پور منصوري و شهرام پور منصوري، شيوا نظرآهاري

خالد حرداني بر خلاف " قاسم" « ارتفاع پست» سرنوشتي چون او در انتظارش نبود. روز چهارشنبه هنگامي كه امواج خورشيد شهرتان را روشن ميكند، خالد حرداني دگر نخواهد بود.
خالد حرداني ، جوانكي كه براي فرار از مشكلات جامعه اش سعي داشت " راحت ترين راه و يا شايد سخت ترين راه" را انتخاب كند، اعدام ميشود.
خالد حرداني يا همان "قاسم" در ارتفاع پست البته ميتوانست براي خروج از بن بستهايش گزينه ي ديگري را انتخاب كند. اما همدردي افكار عمومي با شخصيت قاسم در ارتفاع پست نشان داد كه مردم نه تنها خالد حرداني را مستوجب مجازات نميبينند بلكه مقصر اصلي را جامعه اي ميدانند كه جوانانش را آنقدر ناديده ميگيرد تا اين چنين عصيان كنند.گو اينكه بينندگان ارتفاع پست در تمام طول فيلم خواستار پيروزي قاسم در اين نبرد بودند.
دو روز ديگر خالد حرداني اعدام خواهد شد به دليل اينكه تنها ميخواست حقش را از جامعه اي كه لگد مالش كرده بود بگيرد..... خالد حرداني اعدام خواهد شد تنها به اين دليل كه خواستار زندگي بود.. او هم حق داشت از ثروت بيكران مملكتش كه تنها ميان عده اي تقسيم ميشود بهره مند شود... و خالد حرداني اعدام خواهد شد بدون اينكه حتي كسي بفهمد كه امثال او در اين مملكت كم نيستند چه بسا كه فردا خالد حرداني ديگري از جايي ديگر سر برآرد...
نگذاريم خالد حرداني اعدام شود...
در حالي كه چشم تمام دنيا به زلزله ي جنوب آسياست.. در حالي كه سازمان ملل و ساير جوامع وابسته به آن در صدد كمك رساني به آسيب ديدگان جنوب آسيا هستند.. در اين سو.. رژيمي به نام « جمهوري اسلامي» فرصت را غنيمت شمرده و 2 روز ديگر 3 تن را بالاي دار خواهد برد( خالد حرداني،فرهنگ پور منصوري، شهرام پور منصوري)
در خبرها خواندم كه حكم اعدام علي باغي (متهم پرونده ي قتلهاي پاكدشت) در دادگاه تجديد نظر رد شد و در اين سو ، جرم خالد حرداني "اقدام عليه امنيت" عنوان ميشود!
آقايان اقدام عليه كدام امنيت؟ آيا با وجود شما امنيتي در اين سرزمين باقي مانده است؟ آيا كشتن چندين كودك بيگناه به امنيت اين مملكت ضربه نميزند؟ پدران و مادران امروز، چگونه با ديدن چنين فجايعي ، ميتوانند فرزندانشان را روانه ي جامعه كنند؟
پس امنيتي كه از آن دم ميزنيد و ما را متهم به اقدام بر عليه آن ميكنيد كجاست؟ خالد حرداني لطمه اي به امنيت اين مللكت نزد او تنها شما را رسواتر از پيش كرد.. خالد حرداني نمونه اي است از جواناني كه هزار كار مختلف را شروع كرده اند و سرشان به سنگ خورده.. . نمونه اي است از جواناني كه هزار جاي مختلف " پارتي بازي" و تبعيض" را ديده اند... نمونه اي است از آن 60% كه در مملكت اسلاميتان زير خط فقر زندگي ميكنند..
آهاي جوامع مدافع حقوق بشر با شما هستم... اعدام خالد حرداني نشان ديگري است از عدم صداقت شما در گفتارتان.. از محكوميتهاي نمايشي شما... چه شده؟ .. هنوز بيش از يك ماه از محكوميت اين رژيم در مجمع عمومي سازمان ملل نميگذرد.. نگاهي به احكام صادر شده در بيدادگاههاي رژيم اسلامي بياندازيد.. .. نقض حقوق انسانها و نابودي تفكر و انديشه تا به كي؟ تا كجا مخواهيد با اين محكوميتهاي نمايشي ذهن افكار عمومي را منحرف كنيد... شايد اعدام او نقطه ي آغازي باشد بر سركوبهاي بعدي... در اين مملكت خيلي ها به جرم ساختگي " اقدام عليه امنيت" در خطر اعدام قرار دارند..
.. نگذاريم او اعدام شود.. يادمان باشد تنها 2 روز زمان داريم..
او تنها ميخواست « جايي برود كه آب باشد، امنيت باشد، كار باشد»( به نقل از فيلم ارتفاع پست)
او فقط ميخواست زندگي كند، آنهم با شرافت

شيوا نظرآهاري

۱۳۹۲ آبان ۱۹, یکشنبه

تهران و کرج: پخش پوستر و دیوارنویسی با شعار «اعدام ها را متوقف کنید




طی ماه های گذشته، موج اعدام ها ابعاد بسیار نگران کننده ای به خود گرفته است و این در شرایطی رخ می دهد که رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی در حال مذاکرات پشت پرده با غرب است. اعدام های اخیر چنان بی پروا بوده است که تکرار سناریویی مشابه با آن چه را که طی دهۀ خونین 60 صورت گرفت، به ذهن متبادر می کند. 

همان طور که تا قبل از انتخابات پیش بینی می شد، و بر مبنای آن امسال نیز تاکتیک تحریم فعال انتخابات پیشنهاد و در سطحی محدود عملی گردید، انتصاب یک مهرۀ به اصطلاح «میانه رو» مانند حسن روحانی برای حل اختلافات رژیم با امپریالیزم آمریکا و غرب- آن هم به طور کلی به دلیل وضعیت نابسامان اقتصادی و اجتماعی جامعه به دنبال فشار روزافزون تحریم های بین المللی، شمارش معکوس سقوط رژیم اسد در سوریه به عنوان مهم ترین متحد استراتژیک رژیم، و همین طور به دلیل حجم بالای اعتراضات داخلی به خصوص پس از سال ۱۳۸۸ و نیاز به کشاندن مجدد مردم به پای صندوق های رأی، و غلبۀ موقت بر شکاف های درونی حاکمیت- ضروری می بود (1).


درحال حاضر هر گام نزدیکی این رژیم به کشورهای امپریالیستی با چراغ سبزهای بیشتری جهت شدت بخشیدن به سرکوب های داخلی همراه است، و هر یک فرد آویخته به دار، نشانۀ موفقیت نسبی در این پیشروی است.

اما باید به یاد داشت که این حملات، با هدف حمله به کل طبقۀ کارگر و کاهش اعتماد به نفس صورت می گیرد و حربه ای است که رژیم به منظور ارعاب و خط و نشان کشیدن برای اعتراضات و اعتصابات کارگری در زمان به سرانجام رسیدن معاملات پشت پردۀ خود با غرب، به کار می بنند. از این رو ضروری است که کل کارگران ایران و نیروهای مترقی به طور اعم و کارگران پیشرو به طور اخص، اقداماتی را به هر شکل مناسب در اعتراض و واکنش به این اعدام ها از خود نشان دهند. چنان چه در مورد این اعدام ها اقدام مشترک و به ویژه اقداماتی کارگری انجام نگیرد، دست های رژیم برای سرکوب های گستردۀ بعدی باز خواهد ماند.

اما متأسفانه شاهدیم که بسیاری از نیروهایی که خود را متعلق به جنبش چپ و کارگری می دانند، سبک کاری را اتخاذ کرده و تبلیغ می کنند که بیش از هرچیز «بی خطر» بودن آنان را به رژیم اثبات کند. این جریان ها که دیگر در ماهیت کوچکترین ارتباطی به جنبش کارگری ندارند و به این اعتبار خود حتی تاحدودی به مانع پیشروی جنبش مبدل شده اند، در واقع فراموش کرده اند که قرارست وجود آن ها، وسیله ای باشد برای رسیدن به یک هدف مشخص؛ درحالی که عملاً برای حفظ موجودیت خود، هدف را قربانی را وسیله کرده اند.

به هر رو یکی از سنت های مبارزاتی نیرومندی که در گذشته وجود داشته و امروز نیز باید احیا شود، پخش بیانیه، دیوارنویسی و نظایر آن با هدف ایجاد اعتماد به نفس در میان زندانیان سیاسی، فعالین کارگری زندانی و خانواده های آن ها به طور اخص و ایجاد آگاهی عمومی از وضعیت آنان در سطح جامعه به طور اعم است.
در همین راستا شماری از فعالین «شبکۀ همبستگی کارگری» و «احیای مارکسیستی» که طی ماه های گذشته در تهران و مرکز یکی دیگر از استان ها، درگیر تحریم فعال انتخابات و همین طور انجام فعالیت هایی عملی در حمایت از زندانیان سیاسی و کارگران پیشرو در زندان ها (از جمله «رضا شهابی»، «بهنام ابراهیم زاده» و «شاهرخ زمانی») بوده اند (2)، اقدامات جدیدی را انجام داده اند.



این فعالین طی روزهای گذشته در تهران و کرج، اقدام به دیوارنویسی و همچنین نصب برچسب هایی با شعار «اعدام ها را متوقف کنید!»، «”اعتراض متحدانه” علیه موج اعدام اقلیت های ملّی، رمز “پیروزی” ماست!» و «کردستان تنها نیست!» نموده اند.
این اقدامات نشان می دهد که می توان و باید در شرایط اختناق و تلاش رژیم برای ایجاد رعب و وحشت و کاهش اعتماد به نفس در جامعه، این سبک کار را تبلیغ و به عنوان یکی از راهکارهای عملی به سایر معترضین پیشنهاد کرد، تا از این طریق با اتکا به نیروی اعتراضی مردمی به امری روزمره و فراگیر تبدیل شود.
هرچند این اقدامات از نظر ایجاد اعتماد به نفس در میان زندانیان سیاسی، فعالین کارگری زندانی و خانواده های آن ها به طور اخص و ایجاد آگاهی عمومی از وضعیت آنان در سطح جامعه به طور اعم، لازم و ضروری هستند و بی تردید یک وظیفۀ طبقاتی به شمار می روند، اما قطعاً به هیچ رو کافی نیستند.

هرگونه فعالیت های حمایتی برای اعمال فشار و عقب راندن رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی، باید به طور مداوم، در سطح وسیع تر، با هماهنگی و کاربرد ابتکار عمل های بیشتری صورت بگیرد، و در این جا نقش و وظیفۀ بخش پیشرُوی جنبش کارگری پررنگ تر می شود. در شرایط کنونی که جنبش کارگری، هم از سرکوب شدید حکومتی و هم از افتراق و سایر ضعف های درونی خود آسیب می بیند، این اِعمال فشار عملی نخواهد بود مگر با «اتحاد عمل» گسترده میان تمامی نیروهای چپ و فعالین کارگری حول حمایت از تمامی زندانیان سیاسی، مطالبۀ آزادی آنان و اعتراض علیه اعدام ها به عنوان خواست هایی مشترک.
شبکۀ همبستگی کارگری
19 آبان 1392
(1) نگاه کنید به «ویژه نامۀ انتخابات»، نشر میلیتانت، شمارۀ 8:
  http://militaant.com/?p=2508
(2) رجوع کنید به:
تهران: تداوم حمایت عملی از رضا شهابی و شاهرخ زمانی
  http://militaant.com/?p=3194
و «نشر همبستگی کارگری»، شمارۀ 4:
  http://militaant.com/?p=3011







۱۳۹۲ آبان ۱۷, جمعه

اطلاعیه شماره ۶۱ کمیته دفاع از رضا شهاب

                                  اقدام فوری عفو بین الملل برای آزادی رضا شها
 
سلامت فعال کارگری در خطر است!
 
 
عفو بین الملل در فراخوانی به تاریخ ۶ نوامبر ۲۰۱۳ نگرانی شدید خود از وضعیت خطرناک رضا شهابی را اعلام نموده است و خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط رضا شهابی شده است.
 
در بیانیه "اقدام فوری" سازمان عفو بین الملل آمده است: رضا شهابی، فعال کارگری ایران، محبوس در زندان اوین تهران، نیاز فوری به مراقبت های پزشکی ای دارد که نمی تواند در زندان از آ‌نها برخورد باشد. رضا شهابی، زندانی عقیدتی ای که در حال گذراندن حکم شش سال زندان می باشد، باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شود.
 
عفو بین الملل در فراخوان "اقدام فوری" خود از عموم درخواست کرده است که به زبانهای فارسی، عربی، انگلیسی یا هر زبان دیگری ازمقامات ایرانی بخواهند که رضا شهابی را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنند چرا که عفو بین الملل معتقد است ایشان یک فعال اتحادیه ای کارگری است که تنها به دلیل فعالیتهای مسالمت آمیزکارگری زندانی شده است. عفو بین الملل همچنین خواهان آن شده است که رضا شهابی بدون تاخیر به درمان پزشگی خارج از زندان دسترسی پیدا کند.
 
جهت اطلاعات بیشتر و حمایت از درخواست آزادی رضا شهابی به فایل ضمیمه یا لینک زیر مراجعه نمایید:
 
کمیته ی دفاع از رضا شهابی ضمن ابراز نگرانی شدید از وضعیت وخیم او، همانطور که بارها اعلام کرده است هرگونه پیامدهای ناشی از تداوم حبس رضا شهابی و عدم درمان مناسب او را متوجه مقامات و مأموران قضایی، امنیتی و زندانبانان می داند و از تشکل های کارگری ایران و جهان و مدافعین حقوق انسانی کارگران می خواهد تا به هر شکل ممکن به این وضعیت غیر انسانی اعتراض کنند و خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط رضا شهابی گردند.
 
 
کمیته ی دفاع از رضا شهابی –16 آبان 1392
 
شماره تلفن سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی، آقای محمود صالحی: ٠٩٣۵٧٣۵٣۴١٢