شعری از زندانی سیاسی خالد حردانی هم سلولی و هم بند شاهرخ زمانی

من در سوگ تو اشک نخواهم ریخت؛

زیرا؛

تو؛

همچون قهرمانان افسانه ها؛

با میله های زندان؛

وداع گفتی؛

و؛ همچون نور درخشان خورشید؛

در بهاری به بلندای تاریخ؛

قلب تاریک استبداد سرزمینم را؛

عشقی؛

نوری؛

و شعله ی فروزان؛

جاودانه؛

بخشیدی؛

هر روز بیادت رفیق؛

من؛

در قلب شاپرک ها؛

قیام خواهم کرد.