شاهرخ زمانی به قتل رسید، همانگونه که بازجویان و قاضی اسلام به او گفته بودند.
جادان باد یاد و راه شاهرخ زمانی!
این نخسیتن جنایت رژیم نیست، همانگونه که در این 37 سال حکومت کشتار و جنایت، هزاران کارگران و سوسیالیست در شمار ستار بهشتی ها و فرزاد کمانگرها به دست رژیم حاکم در ایران به قتل رسیدند، غمبار آنکه این آخرین قتل نیز نخواهد بود. قتل کارگر انقلابی، شاهرخ زمانی به دست حاکمان اسلامی سرمایه باید زنگ بیدارباش چندباره ای باشد برای آنانی که دل در ره رهایی دارند. باید همبسته و آگاه برای سرنگونی حکومت جهل و جنایت هم پیمان شد. دهها کارگر پیشرو دیگر در اسارت حکومت سرمایه به سلول ها و بندهای مرگ نشانیده شده اند. رضا شهابی، چهره ی شناخته شده است و زیر تیغ حکومت سرمایه. شاهرخ زمانی می دانست که پس از یازده سال نیز آزاد نخواهد شد. او پیمان بست که به حکومت مذهبی سرمایه داران، تن نسپارد و برای آگاهی و سازمانیابی کارگران جان فشان باشد. او به طبقه و پیمانش وفادار ماند.
آدمکشان حکومتی، به فرمان رهبر و دین و طبقه ومناسبات حاکم، قلب شاهرخ زمانی را خاموش ساختند، هرچند ستارگان این آسمان را خاموشی نیست. اندیشه و راه انسان های ره پوی رهایی، هرگز نابود نخواهد شد. آرمان و اندیشه رهایی انسان، پشتوانه ی عظیمی چون رود جاری انقلاب و تاریخ مادی دارد و ماندگار در سینه ها و پرچم های رهایی. این خون ها، برای حکومت اما توفان خواهد بارید. آن روز، دیر نیست، روزی که در کارخانه و خیابان، کارگران سازمان یافته و آگاه با پرچم رهایی، سرود رهایی سوسیالیسم را در سراسر سرزمین بخوانند. شاهرخ زمانی، می روید، جاودان، در همه ی صف ها و سنگرهای طبقه ای که او پیشتازش بود و ماندگار. حکومت اسلامی با خیالی خام، بیهوده می پندارد که با قتل فرزاد کمانگرها و شاهرخ زمانی ها می تواند عمر نکبت بار و فلاکت بارش را بیمه کند و این خیالی باطل. کافی است تا به سرانجام فاشیست ها و دیکتاتورهای تاریخ بنگرد. این حکومت اما همانند تمامی گذشتگان خویش، صدای انقلاب را آنگاه که دیر است می شنود. لابه هایشان در آن روز، در تندر انقلاب، تنها زوزه های کفتارهای دم مرگ می ماند و دیگر هیچ.
جادان باد یاد و راه شاهرخ زمانی!
سرنگون باد حکومت اسلامی سرمایه در ایران!
پیروز باد سوسیالیسم!
15 سپتامبر 2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر