امروز سوم مهر ماه پس از گذشت پنج روز از
بازداشت واله زمانی، هنوز خبری از سرنوشت وی در دست نیست و پیگیری خانواده ایشان
برای اطلاع از محل نگهداری واله به نتیجه ای نرسیده است.
واله زمانی ساعت 11 شب روز 29 شهریور ماه پس از
رساندن جعفر عظیم زاده و چهار فعال کارگری دیگر به منازل شان، هنگامی که به درب
خانه اش رسیده بود توسط مامورین امنیتی بازداشت و به نقطه نامعلومی منتقل شد. قبل
از بازگشت واله و هنگامی که وی در مسیر رساندن این فعالین به خانه هایشان بود،
مامورین امنیتی در معیت سه ماشین از نیروهای انتظامی شهرک اندیشه به یک مرتبه و با
بهانه ای واهی راه را بر آنان بستند و پس از حدود یک ساعت بازجوئی و پرسش از آنها
در باره دلیل حضورشان در منزل واله، مسیر حرکت را باز کردند.
واله زمانی از صدیق ترین فعالین جنبش کارگری ایران
و عضو موثر سندیکای کارگران نقاش استان البرز است. بازداشت واله و بی خبری خانواده
اش از وضعیت وی، در شرایطی صورت گرفته است که واله و خانواده اش در غم از دست دادن
شاهرخ زمانی، شرایط سخت و طاقت فرسائی را سپری می کنند و مرگ شاهرخ در زندان، مادر
و دیگر اعضای خانواده را بشدت نگران سرنوشت واله و رفتار مامورین امنیتی با وی
کرده است.
شاهرخ را از طبقه کارگر ایران گرفتند، واله را
بازداشت کرده اند، علی نجاتی عضو هیات مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه علیرغم
بیماری قلبی حادش تحت بازداشت قرار دارد، محمود صالحی از اعضای کمیته هماهنگی برای
کمک به ایجاد تشکلهای کارگری به 9 سال زندان محکوم شده است، جعفر عظیم زاده و جمیل
محمدی از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران به ترتیب به شش و سه سال و
نیم زندان محکوم شده اند، داود رضوی و ابراهیم مددی از فعالین سندیکای
کارگران شرکت واحد تهران تحت تعقیب قضائی دارند، معلمان این انسانهای وارسته همچون
رسول بداقی، اسماعیل عبدی نژاد، باغانی، نیک نژاد، بهلولی، هاشمی و بهشتی به
بند کشیده شده اند، بهنام ابراهیم زاده و محمد جراحی از جسورترین فعالین جنبش
کارگری ایران تحت شرایط سخت و پرونده سازیهای متعدد در بدترین شرایط در زندن بسر می
برند و....،
بازداشتها و تعقیب قضائی فعالین کارگری و جنبش
اعتراضی معلمان در حالی در طول ماهها و هفته های گذشته، ابعاد هر چه گسترده ای بر
خود گرفته است که شرایط معیشتی میلیونها معلم و کارگر و دیگر زحمتکشان وخیم تر از
هر زمانی شده است و دولت از هم اکنون افزایش حقوق کارمندان را به میزان ده درصد در
بودجه سال آینده تعیین کرده است که می تواند به عنوان اهرمی توجیه کننده برای
تحمیل خفت بارترین میزان مزد بر ما کارگران مورد استفاده قرار بگیرد.
سرمایه داری حاکم بر ایران علیرغم چندین دهه یورش
به حق حیات و زندگی ما کارگران، هیچ نقطه پایانی جهت تحمیل برده وارترین شرایط به
طبقه کارگر برای خود قائل نیست و به موازات تحمیل فقر و فلاکت روز افزون بر
میلیونها خانواده کارگری، به شکل هر چه گسترده تری بر ابعاد سرکوب اعتراضات
کارگران و معلمان می افزاید. اما علیرغم چنین رویکردی از سوی دولت و نیروهای
امنیتی، کارگران و معلمان در سراسر کشور لحظه ای دست از اعتصاب و اعتراض بر نمی
دارند.
اینان به خوبی میدانند که تداوم وضعیت دردناک و
غیر قابل تحمل موجود، بر ابعاد و دامنه اعتراضات کارگران و معلمان خواهد افزود. به
همین دلیل نیز هست که از هر فرصتی برای دستگیری و تعقیب قضائی فعالین کارگری و
اعتراضات معلمان استفاده می کنند و با توسل به انواع اتهامات واهی سعی در به تمکین
واداشتن آنان دارند. اما همانگونه که دستگیری، سرکوب و به زندان افکندن کارگران و
معلمان معترض در طول بیش از یک دهه گذشته، نتوانسته است طبقه کارگر ایران را وادار
به تمکین به شرایط مشقت بار موجود بکند از این پس نیز چنین نخواهد شد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با تاکید بر حق
کارگران و معلمان برای تشکل یابی، اعتصاب، تجمع، اعتراض و اصرار بر آزادی فوری
واله زمانی، علی نجاتی و دیگر کارگران و معلمان دربند اعلام میدارد، تداوم
بازداشت و محکومیت فعالین اعتراضات کارگران و معلمان به زندانهای طویل المدت، نه
تنها هیچ خللی در مبارزه ما کارگران برای دست یابی به حقوق انسانی مان ایجاد
نخواهد کرد بلکه توده های هر چه وسیع تری از کارگران، معلمان و دیگر توده های
زحمتکش مردم ایران را برای پایان دادن به وضعیت فلاکت بار موجود به میدان اعتراض و
مبارزه خواهد کشاند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – سوم مهر ماه 1394
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر