گزارش‌هایی از زندان قزلحصار کرج

جوانی با ۳ گلوله در شکم‌اش هم‌چنان در سلول انفرادی نگه‌داری می‌شود!

فرامرز یاسینی جوان ۲۷ ساله که ۳ تیر خورده و شکمش پاره و قسمتی از روده‌اش نابود شده به طوری که از شکم دستشویی می‌کند، به دستور مقامات قضایی حکومت اسلامی، یعنی دادستان شهرری هم‌چنان ۳ ماه است که در سلول انفرادی واحد ۳ زندان قزلحصار نگه‌داری می‌شود.

علی‌رغم چند بار اعتصاب غذا به خواسته‌های وی رسیدگی نشده و به قدری افسرده و ناامید و در حال رنج و عذاب می‌باشد که آرزوی مرگ می‌کند و می‌گوید «چون خودکشی گناه است نمی‌توانم این کار را بکنم، ولی از خدا آرزوی مرگ می‌کنم تا از این همه رنج و شکنجه‌ی روحی و جسمی در سلول انفرادی رهایی یابم.» آری، این عدالت به شیوه‌ی اسلامی است که به جای انتقال وی به بیمارستان، طبق قوانین، زندانی بیمار را زجرکش می‌کنند.

خودکشی یک جوان حدودا ۳۰ ساله به نام ویسی در سالن ۲ واحد ۳ زندان قزلحصار

در روز شنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۳، ویسی خود را دار زد. ابعاد وحشتناک تحقیر و توهین مانند لخت مادرزاد کردن در مقابل چندین دوربین، فحش‌های رکیک به زن و بچه، خواهر، مادر توسط افرادی مانند شیرازی و حسینی که به امری عادی تبدیل شده، هم‌راه با شکنجه‌ی روحی و جسمی هر کسی که کوچک‌ترین اعتراضی داشته باشد. همانند تراشیدن موی سر، ۲۰ روز انفرادی، انداختن در آب حوض و سپس ضرب و شتم با شوکر برقی، باتوم و کابل، فلک کردن و کابل زدن بر کف‌پا در کنار نبود کوچک‌ترین امکانات تعریف شده در آیین‌نامه‌ی داخلی سازمان زندان‌ها مانند تغذیه، درمان و بهداشت، امکانات ورزشی، تفریحی و مطالعه، تلفن کم‌تر از ۳ دقیقه، زندگی زجرآور و خفه‌کننده‌ی ۱۰ تا ۱۴ نفره در اتاق‌های ۷ و نیم متری، طلاق و فروپاشی خانواده‌های ۹۰٪ از زندانیان متاهل، امکان ادامه‌ی زندگی در زندان قزلحصار را با وجود ۳ هزار زندانی محکوم به اعدام غیرقابل تحمل و طاقت‌فرسا نموده است. بدین جهت مرگ از طریق متادون، مواد مخدر و خودکشی تنها راهی است که مافیای قدرت و ثروت در مقابل آن‌ها قرار داده است. 

مواد مخدر در داخل زندان بیش‌تر از بیرون و علنا خرید و فروش می‌شود و به منبع درآمد نجومی باندهای کثیف تبدیل شده است. هزاران محکوم به حبس ابد در واحد ۱ از طریق متادون نابود می‌شوند. بیش از ۴ هزار نفر مبتلا به بیماری‌های خطرناک مسری مانند ایدز، هپاتیت و قانقاریا هستند که در طی ۴ ماه اخیر دست‌کم ۷۰ نفر از آن‌ها مُرده‌اند. هر ماه ده‌ها نفر که عمدتا جوان نیز هستند خود را حلق‌آویز می‌کنند تا از این همه بدبختی و آزار و اذیت و افسردگی نجات پیدا کنند. ماه پیش یک جوان خود را در آبدارخانه سوزاند و جان سپرد. این‌که کی نهادها و افراد مدافع حقوق انسان‌ها به داد این بیچارگان خواهند رسید، هم‌چنان سوالی بی‌جواب است. برای این همه زندانی یک پزشک متخصص وجود ندارد، بهداری  زندان قزلحصار با وجود مبتلایان به بیماری‌های خطرناک فاقد پزشک متخصص بوده و بیماران اغلب باید با بیماری خود با خوردن چند قرص مسکن ساخته و نهایتا نیز راهی قبرستان شوند. علت این مساله پرداخت نشدن هزینه‌ی پزشکان متخصص توسط زندان قزلحصار عنوان می‌شود که پس ازماه‌ها از پرداخت پول پزشکان متخصص خودداری می‌کنند و اکنون بیش از ۲ ماه است که هیچ پزشک متخصصی حاضر به کار کردن در این زندان نیست.