«درخواست رضا شهابی از شاهرخ زمانی برای پایان دادن به اعتصاب غذایش»
رفیق هم طبقه ای عزیزم، شاهرخ زمانی!
بر همگان روشن است که انتقال غیر قانونی تو به زندان قزل حصار که موجب شده ۳۳ روز در اعتصاب غذا به سر ببری و به لحاظ جسمی و روحی تحت شدیدترین فشارها قرار بگیری، چیزی نیست جز ادامه ی سناریویی که به اسم تشکیل گروه های غیر قانونی (سندیکا) و تبلیغ علیه نظام (درخواست حقوق حقه ی کارگران) قرار است مقاومت طبقه ی کارگر را در هم شکند.
اما زهی خیال باطل که این موج به راه افتاده از حرکت باز ایستد.
شاهرخ عزیز!
تو خودت خوب می دانی که نه فقط من، که همه ی مدافعان آزادی و برابری پشتیبان تو هستند، و این همه از انبوه بیانیه ها و امضاهایی که در حمایت از حرکت اعتراض آمیزت منتشر شده پیداست. مقاومت تو امروز ندای حق طلبی طبقه ی کارگر ایران را جهانی کرده است و برای مایی که اساس اقتصادمان بر حرکت جمعی و طبقاتی است، چه چیزی از این بهتر؟
به همین خاطر است که پیش از هر چیز در قامت یک رفیق و در وهله ی دوم به عنوان یک نفر از طبقه ی کارگر ایران از تو می خواهم به اعتصاب غذایت پایان دهی، چه اینکه این نه تو، که زندان و زندان بان اند که شکسته اند.
رفیق عزیزم!
جنبش کارگری ایران نیازمند خون جدیدی در رگ های خود است و این خون تویی و امثال تو.
ما حالا راه درازی در پیش داریم که باید دوشادوش هم آن را بپیماییم.
از تو خواهش می کنم که خودت را یک فرد نبینی و به عنوان صدایی از یک طبقه به قضاوت بنشینی. همان طور که گفتم امروز این صدا به مدد مقاومت تو جهانی شده است. پس با ما بمان تا این راه را با هم ادامه دهیم.
به سان رود
که در نشیب دره سر به سنگ می زند
رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست
زنده باش.
اوین – بند ۳۵۰
رضا شهابی ۲۱/۱/۱۳۹۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر