سلام گرم و صمیمانه مرا بپذیرید .
دوستان نقاش وقتی شنیدم که اقدام به تشکیل سندیکای خود
کردید با تمام وجود لبریز از شادی و مهر شدم که تعدادی از کارگران و دوستانم به
این نتیجه و آگاهی دست یافتند که تنها راه نجات ما کارگران "وحدت و تشکیلات
است" این بزرگترین آموزش تاریخی مبارزات ما کارگران است.
مرا ببخشید از
اینکه نتوانستم زود تر ازاین به شما تبریک بگویم، می دانید که من به اتهام تلاش
برای ایجاد تشکل کارگری در زندان اسیر
هستم، و درست هم زمان با تشکیل شدن تشکل شما به زندان قزلحصار تبعید شده بودم و در
مقابل دست به اعتصاب غذا زده بودم و امکان تشکر و تبریک گفتن به شما عزیزان را
نداشتم .
برای شما که به تازگی سندیکای خود را تشکیل داده اید صد در
صد لازم است بدانید طی 200 سال تاریخ مبارزاتی جهانی و 120 سال مبارزه داخلی طبقه
کارگر بارها و بارها در شکست ها و پیروزی ها یمان اثبات شده است که اگر طبقه کارگر
یک از تشکل های خود را که عبارتند از تشکل سیاسی طبقه کارگر و تشکلهای صنفی طبقه
کارگر را نداشته باشد نمی تواند با سرمایه داری که در اشکال مختلف حکومتی ظاهر می
شود مبارزه کرده و مطالبات خود را بدست
آورد. برای کسب آگاهی هرچه بیشتر در این جهت لازم است تاریخ مبارزات طبقه کارگر را
در سطح داخلی و جهانی در اشکال سیاسی و صنفی آن با دقت مطالعه کنید و از درس های
تاریخی ان کسب آگاهی نمایید.
دوستان نقاش سندیکا نقاشان در دوره گذشته یکی از انقلابی
ترین سندیکاهای کارگری ایران بوده است که بهتر است تاریخ آن را نیز مطالعه کنید،
در اینجا لازم است بدانید چند طیف انحرافی بسیار عمده در مبارزات طبقه کارگر وجود
دارد که حاصل عملکردشان علی رغم کارگر بودنشان به زیان طبقه کارگر و سود سرمایه داری
است :
1 – انحرافی که فکر می کند تشکل های توده ای و صنفی کارگران
برای کسب مطالبات و نیاز های طبقه کارگر کافی هستند و کارگران نیازی به سازمان
سیاسی ندارند.
2- در مقابل آن انحرافی است که فکر می کند تشکل سیاسی مقدم
بر تشکل صنفی و بدون تشکل صنفی می توان طبقه کارگر را به خواسته هایش رساند.
3- انحرافی که هر دو تشکل را در یک ظرف می بیند و می خواهد
تشکل فوق نقش سیاسی و توده ای را یک جا بازی کند .
4- طیف انحرافی دیگری که تشکل صنفی کارگران را به یک شکل
محدود می کند ( برخی تنها شکل تشکل کارگری را در سندیکا می بینند( دچار سکت
سندیکای هستند) و برخی تنها شکل برای تشکل کارگری را در شورا یا شکل های دیگرمی دانند از نظر من هر دو آنها
انحراف هستند باید بدانیم طبقه کارگر برای پیش برد مبارزاتش در زمانهای مختلف ،
مکانهای مختلف و شرایط مختلف به انواع مختلف تشکل کارگری همراه با هم احتیاج دارد)
5- انحراف دیگری هست که فکر می کند تشکل صنفی و توده ای
بدون تشکل سیاسی می تواند مبارزات طبقه کارگر را سراسری سازماندهی نماید(که چنین
چیزی در هیچ جای دنیا اتفاق نیافتاده است تنها سازمان سیاسی است که می تواند
مبارزات طبقه کارگررا در شکل سراسری و به سمت
همبستگی داخلی و جهانی پیش ببرد)
6-فکر انحرافی دیگر نیز وجود دارد که اعلام می کند هر کارگر
و هر گروه کارگری که در یک محل با هم کار می کنند دارای مطالبات مشترک هستند و با
کارخانه ها و صنف های دیگر منافع مشترک ندارند بنا براین هر کارگری یا گروه کارگری
که با هم کار می کنند فقط برای مطالبات خودشان باید مبارزه بکنند.(در واقع این اندیشه مخالف اتحاد و
همبستگی طبقاتی است)
کارگران عضو هیات موسس کارگران نقاش استان البرز ، کارگران
نقاش و تمامی کارگران مرا هم رزم خود
بدانید و با گوش جان بشنوید : کارگران هیچ
صنفی و یا کار خانه ای و یا خدماتی اداراه ای بدون مبارزه سراسری یعنی بدون حمایت
های بقیه کارگران به شکل جنبشی و طبقاتی هر گز نمی تواند به مطالبه خود دست یابد و
اگر به فرض محال مطالبه کوچکی را نیز بدست آورده باشد بدون حمایت بقیه کارگران به
آسانی از دست می دهد و همچنین کارگران بدون سازمان سیاسی خود نمی توانند به اتحاد
و همبستگی طبقاتی و مبارزه سراسری دست
بیابند.چرا که مبارزه کارگران قبل از اینکه مبارزه صنفی ویا مبارزه سیاسی باشد یک
مبارزه و نبرد طبقاتی است.
در مبارزه و نبرد طبقاتی طبقه حاکم ( سرمایه داری) برای حفظ منافع طبقاتی خود
مانند منافع اقتصادی، معنوی ، فرهنگی و سیاسی ضمن استفاده از تمامی بخش های حاکمیت
خود در درجه اول به مبارزه سیاسی و حاکمیت سیاسی تکیه می کند ، برای همین است که
هر گاه کارگران برای افزایش دستمزد ها یا دیگر مطالبات اقتصادی و صنفی دست به
اعتراض می زنند دولت سرمایه داری با ابزار های مختلف حفظ حاکمیت سیاسی خود مانند پلیس ، رادیو ،
دادگاه ، تلویزیون ، روزنامه ها ، اعتقادات و مذهب، فرهنگ ، دانشگاه ها و
فلسفه و... اقدام به انواع روش ها برای سرکوب کارگران می کنند. از این جهت است که
در مقابل انواع مختلف نیروهای سرکوب که ابزار های حفظ حاکمیت سیاسی سرمایه داران
هستند تکیه به مبارزه خالص صنفی خود نوعی خدمت گذاری به سرمایه داری است. از این
لحاظ نمی توان مرزی میان مبارزه صنفی با مبارزه سیاسی قائل شد، از شما می خواهم
ضمن متشکل شدن در سندیکای خود به دیگر کارگران برای ایجاد تشکل کمک کنید و البته
بطور دائمی در جهت کسب آگاهی طبقاتی و مطالعه خود را مجهز به علم بروز شده
مبارزاتی طبقه کارگر نمایید .
به یاد داشته باشید برای موفق شدن و رسیدن به همبستگی
طبقاتی باید پیرو شعار " یکی برای همه
و همه برای یکی " باشیم و فراموش نکنیم "مردم متحد هرگز شکست نمی
خورند" و "طبقه پراکنده هر گز پیروز نمی شود"
اگر بخواهیم در مبارزات خود پیروز شویم باید دارای آگاهی
طبقاتی یعنی آگاهی سیاسی و صنفی که فقط با وجود
تشکل های سیاسی و صنفی می توان کسب کرد باشیم، بنا براین باز گوش زد می کنم
باید تشکل های خود را بسازیم و در جهت کسب مطالبات و حرکت به سمت همبستگی طبقاتی
در شکل ملی و جهانی باندیشیم و همچنین در عملکرد محلی خود مبارزات خود را هم جهت
با روند و پروسه مبارزات طبقاتی ملی و جهانی قرار دهیم .
دوستان ضمن اینکه باید نسبت به عملکرد و اندیشه همه ی
نیروها آگاه باشیم اما به خاطر اختلافات نباید از مبارزات مشترک در نقاط مشترک از
همکاری صرف نظر کنیم.
به یاد داشته باشیم که طبقه کارگر به خاطر بی نهایت
آزادیخواه بودنش و به خاطر برابری طلب بودنش دارای افکار و اندیشه های بسیار
گسترده و متفاوت است و همچنین بخاطر وجود سرکوبهای ساختاری و اکتسابی و تسلط
ایدولوژیک حکومت های سرمایه داری فضای آزاد و باز جهت حل اختلافات درون خود را
ندارد در نتیجه این باعث تداوم پراکندگی و ضعف آن در جهت متشکل شدنش و
نهایتا" باعث تداوم حاکمیت سرمایه داری می گردد حل این مشکل تنها در گرو
ایجاد سازمان سیاسی طبقه کارگر و ایجاد همبستگی طبقاتی توسط آن است. دوستان با توجه به موارد فوق آگاهانه دیگر فعالین و تشکل های کارگری را برسمیت
به شناسید و در نقاط مشترک دست اتحاد به هم بدهید و بازو در بازو مبارزه متحدانه و
طبقاتی خود را ارتقا داده به پیش ببرید ( تلاش کنید دچار بیماری سکت سندیکای
نشوید)
پیروز باد روز جهانی کارگر
شاهرخ زمانی سالن
12 زندان گوهر دشت
9/2/1393
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر