۱۳۹۴ شهریور ۲۴, سه‌شنبه

" سلام رفیق "


بهزاد سهرابی
September 14, 2015
" سلام رفیق "
شاهرخ عزیز ، باور کردنش سخت است که دیگرصدای مهربانت  را نمی شنوم ،  آن هنگام که می گفتی  "سلام رفیق " ...
جنبش کارگری ایران یکی از فعالین سوسیالیست را از دست داد.
شاهرخ زمانی ، کارگر ، عضو کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های کارگری ، عضو سندیکای کارگران تهران  و فعال سوسیالیست ، امروز 22 شهریور ماه 1394   در زندان گوهر دشت ( رجایی شهر کرج ) به طرز مشکوکی جان باخت.
رفیق شاهرخ ، که از طرف بی داد گاه های رژیم سرمایه داری ایران به 11 سال حبس محکوم شده بود  بعد از 5 سال حبس همراه با شکنجه ، امروز  ناباورانه از میان ما رفت .
 سیمای پر از متانت ، رفاقت ، و صداقت  رفیق شاهرخ ،همراه با آگاهی سوسیالیستی  و باور های عمیق او به قدرت طبقاتی طبقه کارگر  در خود رهایی از چنگال ستم و استثمار سرمایه داری ، از اوسیمایی محبوب  در بین فعالین جنبش کارگری  ساخته بود .
انزجار عمیق اواز نظام سرمایه داری غیر قابل تصور بود  و به این دلیل ، حامیان سرمایه، شاهرخ زمانی را به بند کشیدند تا شاید با این وسیله عزم و اراده ی او را در هم بشکنند   . اما شاهرخ مقاوم ، ثابت کرد که دیوار های زندان  خللی در اراده سوسیالیستی او به وجود نخواهدآورد و به سود پرستان شب پرست ثابت کرد که  همچنان در جنبش کارگری ایران دخالتگر خواهد بود و به راستی  که  تا آخرین روز حیات خود به عنوان یک کارگر سوسیالیست بیبشترین ارتباط ها را با خارج از زندان داشت و در تلاش بود تا همچون گذشته در امر سازمان یابی و سازماندهی طبقه کارگر دخالت گر باشد .  جنبش چپ  و سوسیالیستی  طبقه کارگر ایران، یکی از یاران آگاه و فداکار خود را از دست داد،  اما  طبقه کارگر نه فراموش می کند و نه می بخشد بورژوازی حقیر ایران و تمامی مامورین و شکنجه گرانی که در قتل شاهرخ زمانی نقش داشته اند.
بار دیگر ؛" سلام رفیق " یادت فراموش نمی شود و در فردای پیروزی به احترام  جسارت و فداکاری هایت ، طبقه کارگر در رژه ی گرامی داشت جانباختگان راه رهایی و سوسیالیسم ، به احترام شما و دیگر جانباختگان کلاه از سر بر خواهند داشت  و یاد عزیزتان را گرامی خواهند داشت.من هم امشب ،  به سهم خود از تمامی زحمات بی شائبه و صادقانه ات  سپاس گذاری می کنم  و به احترام جسارت  و رفاقتمان  با چشمان اشک آلود و پاهای لرزان به احترام خواهم ایستاد.  یادت گرامی باد
 بهزاد سهرابی . 22 شهریور 1394

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر