September 14, 2015
شاهرخ زمانی، فعال کارگر شناخته شدۀ محبوس در زندان رجایی شهر کرج، به طور «ناگهانی» درگذشته است.
به گزارش خبرگزاری فعالین حقوق بشر، «هرانا»، روز یکشنبه ۲۲ شهریورماه، همبندی های شاهرخ زمانی، هنگامی که قصد داشتند وی را برای هواخوری صبح در حیاط زندان بیدار کنند، متوجه جسد بی جان او بر روی تخت شدند.
شبکۀ همبستگی کارگری، عمیقاً از خبر مرگ شاهرخ زمانی متأسف است و از صمیم قلب به خانواده، دوستان و رفقایش تسلیت می گوید.
اگرچه مقامات رژیم ایران ادعا می کنند که شاهرخ در اثر سکته درگذشته است، اما همبندی های وی اعلام کرده اند که اثراتی از «کبودی و خون لختگی» بر روی بدن او بوده است. جسد او برای تشخیص اولیه به بهداری زندان منتقل شده است. ما خواهان کالبدشکافی او از سوی متخصصین مستقل و سرشناس بین المللی هستیم.
مسئولیت مرگ شاهرخ، چه به دلیل سکته باشد یا دیگر اشکال «طبیعی» مرگ، با رژیم ایران است و پیامد سیاست سرکوب و آزار و اذیت سیستماتیک فعالین کارگری و سوسیالیست ها. به بیان ساده تر: شاهرخ و تمامی دیگر فعالین و سوسیالیست ها، هیچ گونه جرمی مرتکب نشده و بنابراین نباید در زندان باشند. کوچکترین رویداد ناگواری که برای هر یک از آن ها در زندان رخ بدهد، مسولیت آن بر عهدۀ رژیم است.
فعالینی مانند شاهرخ علاوه بر حبس و دوری از خانواده و دوستان، وادار می شوند برای دفاع از ابتدایی ترین حقوق خود، مقاومت در برابر حبس انفرادی، نقل و انتقال های مکرر، عدم برخورداری از خدمت درمانی، ممنوعیت ملاقات و دیگر تمهیدات رژیم برای درهم شکستن روحیۀ آنان، بارها وارد اعتصاب غذا شوند. همۀ این ها، به شک و تردیدهای ما نسبت به علل اصلی مرگ شاهرخ می افزاید.
شاهرخ زمانی چهاردهم خرداد ماه ۱۳۹۰ در تبریز و بدون تفهیم اتهام علیه خود دستگیر شد، و سپس به ۱۱ سال حبس محکوم گردید. در طی دومین اعتصاب غذای خود که ۵۰ روز به طور انجامید، ۲۴ کیلوگرم از وزن خود را از دست داد. رژیم سرمایه داری ایران حتی به شاهرخ اجازۀ شرکت در مراسم خاکسپاری مادر یا عروسی تنها دخترش را هم ندارد! این برخورد تند با شاهرخ زمانی، بی تردید به دلیل باور سازش ناپذیر او به مفهوم لنینیستی حزب پیشتاز انقلابی طبقۀ کارگر بود.
متأسفانه شاهرخ دیگر در میان ما نیست. با این حال ما شاهرخ را هر روز از مبارزه برای آزادی هر یک از فعالین کارگری و زندانیان سیاسی، به یاد خواهیم داشت.
شبکۀ همبستگی کارگری
۲۲ شهریور ۱۳۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر