۱۳۹۴ شهریور ۲۴, سه‌شنبه

اعلامیه هیئت اجرائی در باره شهادت رفیق شاهرخ زمانی


راه کارگر
September 14, 2015
اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
در باره شهادت رفیق شاهرخ زمانی
پژواک پر طنین  پیام او همچنان با ما خواهد بود
صبح روز یکشنبه خبر رسید که شاهرخ زمانی،  فعال سرشناس کارگری، در قتلگاه رجایی شهر کرج به شهادت رسید. دلیل رسمی مرگ وی سکته مغزی، در فاصله زمانی صبح تا پیش از ظهر، براساس تشخیص اولیه بهداری زندان اعلام شده است؛ اما شاهرخ زمانی در زمانی که زنده بود و از جمله در نامه سال گذشته خطاب به سندیکاها و مجامع حقوق بشری به "شکنجه های روحی و جسمی" و "برخوردهای غیرقانونی"مقامات زندان اعتراض کرده  و نسبت به عواقب سر به نیست کردن زندانیان سیاسی هشدار داده بود. رفیق شاهرخ زمانی، عضو تشکیلات تبربز و از اعضای یکی از کمیته های کارگری سازمان ما در تهران بود  که از طریق رفیق شهید چنگیز احمدی به سازمان ما پیوست و تحت هدایت رفیق شهید عبدالله افسری فعالیت های سازمانی اش را به پیش می برد و تا هنگامی که در اواسط دهۀ  هفتاد، سازمان به دلایل امنیتی، ارتباطات تشکیلاتی خود با کمیته ها و شبکه های داخل کشور را قطع کرد، در ارتباط سازمانی قرار داشت. پس از قطع این ارتباطات تشکیلاتی، بصورت مستقل و به عنوان فعال مستقل کارگری مبارزه انقلابی اش را پی گرفت.
رفیق شاهرخ زمانی از زمان آخرین بازداشتش در ۱۴ خرداد ۱۳۹۰ در تبریز، پس از تحمل ۳۶ روز شکنجه و زندان انفرادی، در بیدادگاه رژیم، به اتهام تبلیغ علیه نظام و تشکیل گروه، به قصد بر هم زدن امنیت ملی به ۱۱ سال زندان محکوم شد. او پس از شروع اجرای حکم در ۲۴ دی ماه و انتقال به زندان مرکزی تبریز، یک ماه به خاطر نگه داشته شدن در قرنطینه زندان دست به اعتصاب غذا زد. پس از این دوره، او را به  بند ویژه معتادان منتقل کردند. در ۷خرداد ۱۳۹۱ در غل و زنجیر به زندان یزد فرستادند؛ سپس در ۱۷ مرداد بار دیگر او را  به زندان تبریز برگردانند و در ۲۲ مهر به زندان رجایی شهر منتقل کردند. شاهرخ زمانی یک بار دیگر در ۱۷ شهریور ۹۲ در شعبه دو دادگاه انقلاب تبریز به اتهام توهین به خامنه ای محاکمه و این بار به شش ماه حبس تعزیری محکوم شد. در ۲۰ اسفند ۹۲ او را به زندان قزلحصار کرج منتقل کردند، که در اعتراض به این انتقال، به مدت ۴۷ روز دست به اعتصاب غذازد. پس از این اعتصاب غذای طولانی، مسوولان زندان در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۳  بار دیگر او را به زندان رجایی شهر کرج منتقل کردند. شاهرخ زمانی به خاطر مخالفت مقامات زندان، اجازه شرکت در مراسم ازدواج دخترش در شهریور سال گذشته را نیافت و  او حتی برای شرکت در مراسم خاکسپاری مادرش مرخصی موقت ندادند.
با وجود همه ممنوعیت ها و شکنجه های جسمی و روانی ، شاهرخ زمانی که عضو هیات مدیره کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری و هیات بازگشایی سندیکای کارگران ساختمان و نقاشان بود، در زندان نیز لحظه ای از مبارزه علیه رژیم جمهوری اسلامی دست برنداشت. او با بیانیه ها و موضع گیری های افشاگرانه و انتشار فراخوان های رزمجویانه، درهم شکستن استبداد و مبارزه برای رهایی و برابری را ادامه می داد.  فرازهای برجسته زندگی مبارزاتی و سال های زندان شاهرخ زمانی چهره ای درخشان از این مبارز پیگیر حقوق کارگری ساخت که همچون خاری در چشم دیکتاتوری حاکم بود ودیدیم که سرانجام نیز جانش را در زندان گرفت. زندگی سراسر مقاومت و زبان سرخ شاهرخ ، جای هیچ تردیدی باقی نمی گذارد که مسئول مرگ این فعال کارگری، رژیم تبهکار جمهوری اسلامی است؛ رژیمی که با شکنجه های جسمی و روانی و جلوگیری از درمان زندانیان سیاسی، زندان ها را به شکنجه گاهی برای مرگ تدریجی مبارزان سیاسی تبدیل کرده است. ما پیش از این، شاهد مرگ زهرا بنی یعقوب، زهرا کاظمی، امید رضا صیافی، هدی صابر،  محسن دکمه چی، افشین اسانلو و .......؛ در زندان های جمهوری اسلامی بوده ایم.  مرگ شاهرخ زمانی برگ دیگری است بر کارنامه سراسر جنایت جمهوری اسلامی در کشتار انسان های آزاده در  زندان های سیاسی. شاهرخ اگر چه دیگر در میان ما نیست اما پژواک پر طنین  پیام او همچنان با ما خواهد بود و راه خود را به پیش می گشاید. او با ایستادگی بر سر آرمان انسانی سوسیالیسم و پیگیری حقوق کارگران و زحمتکشان، حتی از درون شکنجه گاه های رژیم به نمادی الهام بخش برای نسل جوان مبارزان و فعالان کارگری تبدیل شده است که بی شک راهش  را ادامه خواهند داد. و این همان پیام این مبارز کارگری است که با مرگش نمی میرد.
سازمان ما، سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)  شهادت رفیق  شاهرخ زمانی را به خانواده، اقوام، نزدیکان، یاران و همبندانش در همه سال های اسارت، و به  خانواده بزرگ و پرشمار جنبش کارگری و همه مبارزان راه آزادی و سوسیالیسم تسلیت می گوید و بار دیگر برعهد خود در مبارزه تا پیروزی بر نظام جنایتکار جمهوری اسلامی و بنای جامعه ای که در آن آزادی هر فرد شرط ازادی همگان باشد، پای می فشارد.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
يكشنبه ۲۲ شهريور ۱۳۹۴ برابر با ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۵

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر