شاهرخ جان ما را شریک غم خود بدان،
خانم زرین تاج نجاتی مادر شاهرخ زمانی سه روز قبل دیده بر
جهان فروبست ، مادر شاهرخ طی سه سال گذشته که شاهرخ زمانی در زندان است و برای
آزار و اذیت او را از زندانی به زندان دیگری می بردند ، هر دو هفته یک بار برای
دیدن شاهرخ مجبور بود مسبر طولانی بین شهر های مختلف از جمله تبریز تا تهران و
قبلا" از تبریز تا یزد را طی کند و بیشتر مواقع نیز به او اجازه ملاقات نمی
دادند اما مادر شاهرخ هر گز نا امید و خسته نمی شد ، بعدها طی صحبت های مختلف
متوجه شدیم که خانم نجاتی بیش از 40 سال است که دائمان در مسیر زندانها ، دادگاهها
و ... برای دیدن عزیزانش فعالیت و مبارزه کرده است ، و تجربه دارد که هرگز نباید
خسته شد ، امید واریم بتوانیم از او یا بگیریم استقامت ، پشتیکار داشته و فداکار
باشیم.
به شاهرخ زمانی عضو شورای
نمایندگان کمیته پیگیری و عضو هیات باز گشایی سندیکای نقاشان تهران فوت مادرش را
تسلیت گفته و ضمن اعلام اینکه خانم نجاتی را همچون مادر خود دانسته ، تلاش و کوشش
، اراده و فداکاری های او را الگویی خود
می دانیم ، همچنین اعلام می کنیم برای اینکه دیگر انسانها بخصوص خانواده زندانیان
از این همه ظلم و ستم نجات یابد ، تنها یک راه وجود دارد همه تلاش و فعالیت در
تمامی عرصه ها را متشکل پیش ببریم، لذا از
تمامی فعالین می خواهیم در جهت متشکل شدن اقدام نمایند ، و اقدام به ایجاد تشکل
های خود کنند، بدون شک اگر کارگران متشکل باشند هیچ حکومتی نمی تواند کارگران را
زندانی کند،
به امید روزی که کارگران متشکل باشند ،
و هیچ کارگری زندانی نباشد،
کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای
کارگری
6/11/1393
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر