محاکمۀ مجدد بهنام ابراهیم زاده

نقطۀ عطف دیگری در برخورد رژیم با زندانیان سیاسی

بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری و زندانی سیاسی، پس از چهار سال و هفت ماه زندان کشیدن از دورۀ پنج سالۀ محکومیت خود، بنا به تصمیم رژیم و رأی قوۀ قضائیه مجدداً به نه سال و نیم زندان محکوم شد. بهنام در محاکمۀ مجددش به استناد ۴ مادۀ قانون مجازات اسلامی به نه سال و نیم زندان محکوم شده است، در حالی که این ۴ ماده هیچ کدام نمی توانند در مورد یک زندانی مصداق داشته باشند. جرم واقعی بهنام از نظر رژیم اسلامی دفاع از حقوق کودکان، دفاع از آزادی ها و حقوق مردم زحمتکش است. جرم واقعی بهنام از نظر این رژیم، دفاع از زندانیان سیاسی است، که حتی در دوران محکومیت، دستخوش یورش های زندانبانان و ضرب و شتم، و محروم ساختن شان از ابتدائی ترین وسایل زندگی و امکاناتی هستند که در قوانین کشور به رسمیت شناخته شده اند. در یک کلام موجز، محکومیت مجدد بهنام وسیلۀ زهر چشم گرفتن رژیم اسلامی از فعالان سیاسی و کارگری است.

درست است که محاکمۀ مجدد زندانیان سیاسی امر تازه ای نیست و در رژیم های شاهی و اسلامی هر دو اتفاق افتاده است، ولی این هاری رژیم های حاکم معمولا در دو شرایط مختلف صورت می گیرد. یکی در شرایطی که رژیم به پشتیبانی مردم کشور اطمینان دارد و در این حالت میزان خشونت و جنایاتش بی حد و حصر است؛ مانند کشتار هزاران زندانی سیاسی در دهۀ ۱٣٦۰. دیگری شرایطی که جدایی بین رژیم و اکثریت مردم رو به گسترش است، در این حالت شرایط اجتماعی بر درنده خویی رژیم حاکم تا حدی افسار می زند، اما وحشت رژیم از برآمد مبارزات تودۀ مردم موجب زهر چشم گرفتن و نسق کردن برخی از افراد به ویژه بعضی از زندانیان سیاسی می گردد. نمونۀ بهنام ابراهیم زاده از این دست است.  

بهنام ابراهیم زاده می گوید دفاع از آزادی و دفاع از حقوق کودکان و مبارزه با ستم و استبداد وظیفۀ هر انسان آگاه است. او می خواهد هر شهروندی خوراک، پوشاک و تحصیل مناسب، کار و آرامش و رفاه و در یک کلام حق آزاد زیستن داشته باشد. آری دادگاه اسلامی او را به این جرم ها محکوم به پنج سال زندان کرد و چون او بر حقانیت افکار خود باور دارد، بر سر راه و خط خود ایستاده است و برای این افکار مبارزه می کند، رژیم اسلامی او را دوباره به نه سال و نیم زندان محکوم کرده است. بهنام ابراهیم زاده تسلیم طلبی را نشانه سر فرود آوردن به حکم غیرانسانی خود می داند و راه مبارزه برای آزادی را از درون زندان انتخاب کرده است. مسئولان زندان، پلیس امنیتی و قوۀ قضائیه رژیم برای شکستن روحیۀ انقلابی او و واداشتنش به تسلیم، او را کاملا به طور غیرقانونی محاکمه کرده اند و می خواهند او را نه سال و نیم دیگر به بند بکشند. او تاوان مبارزه برای آزادی را با محرومیت از حقوق اجتماعی و زندانی بودنش می پردازد.

او که در چهارچوب تنگ سلول به بند کشیده شده و زیر انواع شکنجه های جسمی و روحی قرار دارد، چه راهی برای افشای این بی عدالتی ها و ناحقی ها می تواند داشته باشد؟ او برای افشای این ستمگری ها از جان خود مایه می گذارد و با اعتصاب غذا اعتراض خود را نشان می دهد. او می خواهد با این عمل خود، توجه توده های مردم را به احکام غیرانسانی، رفتار سبعانۀ مسئولان و سرکوب آزادی و دموکراسی معطوف دارد. برای یک زندانی سیاسی وفادار به راه خود چه راهی جز این باقی می ماند؟

ما افکار عمومی و وجدان آگاه توده های مردم را به قضاوت فرا می خوانیم و از همۀ آزادیخواهان و تشکل های کارگری و فعالان سیاسی – اجتماعی دعوت می کنیم که برای مقابله با این حکم ناروا و ضد انسانی به پا خیزند و برای آزادی بهنام ابراهیم زاده و همۀ زندانیان سیاسی مبارزه کنند. دفاع از بهنام ابراهیم زاده، دفاع از آزادی و دموکراسی و ابراز تنفر از خفقان و استبداد است.

زندانی سیاسی آزاد باید گردد!      

کارگران پروژه های پارس جنوبی

جمعی از کارگران پتروشیمی های منطقه ویژه ماهشهر و بندر امام

فعالان ضد سرمایه داری گیلان

فعالان کارگری جنوب

بخشی از کارگران محور تهران- کرج

Kargaran.parsjonobi@gmail.com