مينا احدي:

 براي نجات جان زانيار و لقمان مرادي و همه محکومين به اعدام بايد جنگيد٬ اطلاعيه دادن کافي نيست!

نامه اي خطاب به سازمانهاي سياسي و احزاب اپوزيسيون جمهوري اسلامي ايران

سه روز است که زانيار با ارسال يک نامه به بيرون از زندان٬ آتش بر جان بسياري زده است. يک جوان ۲۱ ساله٬ که ميتوانست فرزند ما و يا دوست و عزيز ما باشد از سلول مرگ جمهوري اسلامي مينويسد که نميخواهد آرزوهايش را با خود به زير خاک ببرد و اين اولين مورد درخواست کمک از طرف محکومين به اعدام نيست.

متاسفانه جوانان زيادي در ايران تا کنون اعدام شده اند و بيش از سه هزار نفر در انتظار اعدام هستند. جمهوری اسلامي با کلمه وحشتناک "اعدام" عجين شده و رسما و علنا به چوبه دار تکيه کرده است.

اين يک حکومت فاشيست اسلامي است که فقط با کشتن و جنايت و تکه تکه کردن و تجاوز و بي حرمتي به جوانان زنده است. اين حکومتي است که به کودکان زندانيان نيز رحم نميکند٬ والدين دستگير شدگان را زجرکش ميکند٬ اجازه نميدهد مادران بر مزار فرزندان دلبند اعدام شده خود رفته و زار بزنند. اين حکومتي است که با اراذل و اوباش وقيح اش نميگذارد آب خوش از گلوي کسي پايين برود و بويژه از فعالين سياسي و منتقدين و مبارزين عليه حکومت انتقام ميگيرد و با قتل و کشتار آنها ميخواهد از مردم زهر چشم ميگيرد. ناگفته پيداست که با تمام اين جنايات و رذالت اسلامي مردم و همين محکومين به اعدام و زندانيان سياسي کوتاه نيامده و حکومت بيش از همه ميداند که نفرت عظيمي در آن جامعه عليه نمايندگان خدا وجود دارد و کشتي در هم شکسته شان هر لحظه ممکن است غرق شود.

براي همه احزاب اپوزيسيون جمهوري اسلامي و سازمانهاي سياسي که عليه اين حکومت مبارزه ميکنند بنا به تعريف بايد يک جنبه مهم مبارزه٬ مقابله با اين انسان کشي و در عين حال مقابله با اين وسيله ايجاد وحشت در جامعه باشد.

تاريخ سي و چهار سال حاکميت جباران اسلامي با اعدام و در عين حال مبارزه با اعدام همراه است. مردم ايران و خانواده هاي محکومين به اعدام مبارزه کرده و در مقابل اين حکومت کوتاه نيامده اند. چه بسيار مادراني که با قلبي هراسان و با وحشت اعدام شدن فرزندان خود در مقابل در زندانها تجمع کرده٬ سخنراني کرده و عليه اين جانيان اسلامي شعار داده اند. چه بسيار سازمانها و فعالين سياسي که در ايران و در خارج عليه اعدام فعاليت کرده اند و طبعا اين مبارزه کماکان ادامه دارد.

این بار ممکن است زانيار و لقمان را اعدام کنند. دو جوان را که در يک دادگاه فرمايشي بيست دقيقه اي تصميم گرفته اند زندگيشان را از آنها بگيرند. با رياست قاضي مرگ در حکومت اسلامي يعني قاضي صلواتي که از انگشتانش خون هزاران نفر از جوانان اين مملکت ميچکد. زانيار در حاليکه فقط ۱۷ سال داشت زير شکنجه قرار گرفته و لقمان که تازه بيست ساله شده بود٬ بعد از نه ماه شکنجه و تهديد به تجاوز جنسي هر آنچه را که بازجويان وحشي و بيشرم حکومت از آنها ميخواستند را امضا کرده اند و اکنون اين دو جوان در آستانه اعدام قرار دارند. چه بايد کرد؟

پاسخ من اينست بايد جنگيد٬ همانگونه که مادر و پدر زانيار مي جنگند. بايد تصور کرد که اين عزيز و جگر گوشه من است و اگر چنين بود چه ميکردم؟ آيا در مورد فرزند خودم اطلاعيه ميدادم و ميرفتم سراغ کارهاي ديگرم يا اينکه بهر طريق ممکن راههايي جستجو ميکردم٬ با ديگران حرف ميزدم و به خيابان ميرفتم و هر آنچه در توان داشتم را انجام میدادم. و اينجا  خطابم به سازمانهاي سياسي است٬ سازمانهايي که وظيفه خود را مبارزه با حکومت اسلامي ميدانند و در اين جبهه مهم مقابله با حکومت متاسفانه نه در وسط ميدان بلکه در حاشيه قرار گرفته و اعلام موضع ميکنند و يا حتي اينرا هم نميکنند.

من بعنوان سازمان دهنده دهها کمپين عليه اعدام و سنگسار و اين بار در موضع سازمان دهنده کمپين نجات زانيار و لقمان٬ همين امروز به سايتهاي اکثر سازمانهاي سياسي از کردستان و يا سازمانهاي ايراني از چپ و راست سر زدم٬ در آنجا سکوت بود، هیجانی دیده نمیشد، برخلاف سايتهاي اينترنتي٬ جوانان و يا فيس بوک و امکانات اجتماعي ارتباطي. پدر زانيار از صبح امروز سه شنبه ۸ ژانويه ۲۰۱٣ تا شب در حال مصاحبه کردن با رسانه هاي متعدد بوده و خانواده زانيار نيز ميگويند بيشتر از احزاب سياسي٬ جوانان و فعالين اجتماعي در اين عرصه مبارزه ميکنند و پاسخ درخواست زانيار را داده اند.

سوال من و همچنين سوال زانيار و لقمان و محکومين به اعدام اين است چرا؟ آيا از اين مهمتر کاري سراغ داريد؟

براي نجات جان محکومين به اعدام بايد جنگيد  و با چنگ و دندان مانع اجراي اين جنايت شد. در اين مبارزه و در اين نبرد ما جان انسانها را نجات ميدهيم٬ در مقابل قدر قدرتي حکومت اسلامي مي ايستيم و يک پايه و تکيه گاه حکومت فاشيست و رذيل اسلامي را از زير پاي حکومت کنار ميکشيم. آيا از اين مهمتر کاري سراغ داريد؟ 

تا دير شده بايد جنبيد و پوزه جلادان اسلامي را بخاک ماليد. آيا نميتوانيم خارج کشور را روي سرمان بگذاريم و در صد شهر ميتينگ اعتراضي سازمان دهيم آيا نميتوان در مريوان يک روز اعتصاب عمومي اعلام کرد آيا نميتوان ...

همه اينها امکان پذير است و ما ميخواهيم چنين کنيم ٬ از همه فعالين عليه اعدام و از هم سن و سالهاي زانيار ميخواهم کمک کنند که اين مهم را به سرانجام برسانيم و يکبار ديگر از همه احزاب سياسي دعوت ميکنم که وارد گود شده و بيش از اينها براي نجات جان محکومين به اعدام فعاليت کنند. بر عليه اعدام بجنگند٬ فقط اعلام موضع نکنند!

مينا احدي

۸ ژانويه ۲۰۱٣

Mina Ahadi
International Committee against Execution
International Committee against Stoning
minnaahadi@gmail.com

Tel:  0049 (0) 1775692413
http://notonemoreexecution.org
http://stopstonningnow.com/wpress