نامه رمضان احمد به تمامی انسانهای شریف

فریاد از شکنجه و درد ،

صدای تظلم و دادخواهی مرا بشنوید !!!

نامه رمضان احمد به تمامی انسانهای شریف

نهاد های  مدافع حقوق انسانها ، انسانهای شریف و آزادیخواه ، من رمضان احمد کرد اهل  سوریه  از پ کا کا طی هشت سال شکنجه روحی و جسمی  و حبس در سلول های  انفرادی  در زندانهای اوین ، ارومیه ، قزوین و اکنون در رجایی شهر بی کس و تنها در ایران بدون ملاقات ، بدون وکیل تحت شرایط جهنمی در مرگ تدریجی قرار دارم با وجود اینکه پ کا کا هیچ فعالیتی در ایران ندارد بازداشت و زندانی شدم و حکم ده ساله علیه من کاملا" غیر قانونی بوده و هست ، حداقل باید با من به عنوان یک اسیر جنگی رفتا می شد ، اما بدتر از شکنجه دائمی طی مدت زندانی بودنم  و مضاعف بر آن با بازوی گلوله خورده ام به امان خدا ول شده ام و هشت سال است که در عذاب و رنج دائمی به سر می برم وهر لحظه ممکن است به خاطر زخم، بازو با جان خود را از دست بدهم علی رغم اینکه در خواست ها و اعتراضات بسیاری را ارایه داده ام و بارها وضعیت خود و زخم بازویم را گزارش کردم و هرچه می توانستم تلاش کردم اما تا کنون هیچ کاری صورت نگرفته است تا اینکه طی شش ما گذشته که به صورت غیر قانونی و بر خلاف قوانین خود جمهوری اسلامی در تفکیک جرایم در زندان قزوین در میان مجرمین عادی در تبعید بودم پس از ده روز اعتصاب غذا با حکم کتبی قاضی برای عمل جراحی و درمان قطعی به زندان گوهر دشت منتقل شدم اما علی رغم چندین بار اعزام به بیمارستان کوچکترین کاری حتی معاینه ساده نیز انجام نشده، دوباره به زنداتن بر گردانده شده ام ، با توجه به اینکه زخم بازویم به شدت چرکی شدن است ، احتمال اینکه زخم بازویم دچار قانقار شده و بازوی خود را از دست بدهم بسیار زیاد است،  دردی  که می کشم مافوق طاقت بشری است وآنقدر خارج از توان است که چندین بار به فکر انتحار افتاده ام ، شما بگوید کجای جهان دیده شده است که متهمی با این درجه رنج و عذاب علنان و تعمدان بخاطر کرد بودش ، به خاطر دگر اندیشه بودنش ؛ بخاطر غریب و بی کس بودش به حال خود رها کنند ، من درد کشیده ، من شکنجه دیده، ضمن اعلان جرم علیه جمهوری اسلامی در شکنجه عمدی و احتمال از دست دادن بازویم از تمامی اسانهای که هنوز احساس همدلی و غمخواری و همدردی در آنها نمرده است ، از تمامی  نهاد های که ادعای دفاع از انسانها را دارند ، می خواهم با فشار بر جمهوری اسلامی با درمان قطعی من به این همه درد و رنج پایان دهند، هرکسی در زندگی خود حداقل برای یک بار درد را  مانند درد دندان ، درد شکم و پا تجربه کرده است ، حال در نظر آورید طی هشت سال من که دهها بار آرزوی مرگ کردم  چه ها کشیده ام،

پیشا پیش از تمامی  زحمات شما تشکر می کنم ،

زندان رجایی شهر 13 شهریور 1394

رمضان احمد کرد سوریه از پ کاکا

تکثیر از : کمیته حمایت از شاهرخ زمانی