توحش مدرن

توحش مدرن

من  با تو واندوه و غم و فقر
خويشاونديتاريخي و ديرينه داريم
شجره نامه زجرينمان ريشه در غم نان دارد
اين است ارثيه گرانبار ِ اجدادمان
تاوان ِ كدامين گناه( ناكرده) ماست ؟
كه انسان بودن ، در توحشي مدرن
در بين چرخ دنده هاي ِ خونين
شكسته و له شود
قلب ها و اذهان ِ  زنگار بسته
در ميان ديوارهاي ِ سنگي و سيماني
مدفون گردد
،
در اين بن بست بي روزن
در اين سرماي ِ جانكاه ِ شب ِ منحوس
چه كس آتش برافروزد؟
قفل سنگين سكوت ِ ننگ را چه كس خواهد شكست ؟
چه كس خواهد گرفت از دست (خشونت بار) دجالان دين
دشنه نامردمي ها را ؟
-
تلنگر كدامين  آفتاب بيدارمان خواهد كرد
از اين خواب ِ ديرينه ؟
‚
دخيل به آسمان مبند
دست بردار از دعا
از ديده گان ِ فلزيت زنگار برگير
نگاه كن به آينه
خود را ببين
انديشه كند
براي شكستن اين بت هزار نقش و رنگ فكر تيشه كن
گر من نسوزم
تو نسوزي
ما نسازيم
چه كس خواهد ساخت؟
پل به فرداهاي ِ روشن را
‚
دست در دست بيا ما بدهيم
تا بسازيم
فردايي پر مهر
كه در آن نيست قفس‚ بهر يك لقمه نان نبريدست نفس
،
اي هم زنجير و همدردم
خويشاوند ديرينه
دست در دست بيا ما بدهيم
                                                   اسماعيل فتاحي  - مهر ماه نود سه -  تبريز