دستگیری کارگران و فعالین کارگری ممنوع !!!

در خبر ها شنیدیم که در آستانه اول ماه مه دستگیری کارگران و فعالین کارگری را افزایش داده اند و در پی این عمل ضد کارگری و سرکوبگرانه جعفر عظیم زاده و جمیل محمد را در نیمه های شب از خانه هایشان دستگیر کردند و همچنین تعداد زیادی از کارگران و فعالین کارگری از جمله:

 صبح روز ٩ اردیبهشت نیز ۵ نفر از فعالین کارگری در سنندج و از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران خلیل کریمی، شیث امانی، شریف ساعد پناه، مظفر صالح نیا و صدیق کریمی به اداره اطلاعات سنندج احضار و مورد بازجوئی قرار گرفتند و همچنین:

۷ نفر از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری٬ وفا قادری، فردین میرکی، یدالله صمدی، آرام زندی، فواد زندی، شورش کریمی و جلیل محمدی با احضار به ستاد خبری اداره اطلاعات سنندج، مورد اذیت و آزار بازجویان اطلاعات قرار گرفته اند.

ما ضمن محکوم کردن دستگیری کارگران و فعالین کارگری می خواهیم هر چه سریعتر کارگران دستگیر شده آزاد شوند، و همچنین  از تمامی کارگران ،تشکل ها ،سازمانها ، نهاد ها و مردم آزادی خواه می خواهیم از هر طریق ممکن نسبت به این عمل ضد کارگری اعتراض کنند و با بر گزاری متحدانه روز جهانی کارگر جمهوری اسلامی را وادار به عقب نشینی کنند همچنین در سطح جهانی اعمال ضد کارگری را افشا کرده از هم طبقه های خود در اقصا نقاط جهان بخواهید همبستگی بیشتری در مخالفت با جمهوری اسلامی داشته باشند.

شاهرخ زمانی

خالد هردانی

از زندان گوهر دشت

محمد جراحی

از زندان مرکزی تبریز

10/2/1393 

زندانیان سالن 12 مراسمی به جهت گرامی داشت روز جهانی کارگر برگزار خواهند کرد

 اخبار زندانها  را جدی بگیریم!!!

زندانیان سالن 12 مراسمی به جهت گرامی داشت روز جهانی کارگر برگزار خواهند کرد .

قرار است فردا 11 اردیبهشت روز جهانی کارگر در سالن 12 بند 4 زندان گوهر دشت مراسم روز جهانی کارگر توسط زندانیان سیاسی برگزار شود  دراین برنامه که مجری آن رسول بداقی خواهد بود دو مقاله ، دو قطعه شعر ، یک سرود و یک سخنرانی و خاطراتی از مبارزات کارگری و انقلابی در رابطه با روز جهانی کارگر و مبارزات کارگری خوانده خواهند شد همچنین قرار است سرود انترناسیونال به صورت گروهی خوانده شود و سپس پذیرای به عمل خواهد آمد. مقاله ها یکی توسط شاهرخ زمانی و دیگر توسط ناصح یوسفی خوانده خواهند شد و یک قطعه شعر با نام "فریاد کن کارگر"  توسط رسول بداقی و شعر دیگر با نام "پدر من یک کارگر بود " توسط خالد حردانی دکلمه خواهند شد ، همچنین حشمت اله طبر زدی سخنرانی خواهد کرد ، خاطراتی توسط حمید برهانی، پیروز منصوری ، محمد امیر خیزی ، صالح کهندل و ... گفته خواهد شد و سرود ها نیز به صورت گروهی اجرا خواهند گشت. در پایان شیرینی و شکلات بین زندانیان و برخی از ماموران توزیع خواهد شد .

گزارش برگزاری مراسم فوق در اینده به اطلاع خواهد رسید .

مقاومت و مبارزه در زندانها به شدت ادامه دارد

زندانها به سنگر مبارزه تبدیل شده اند ، فراموش نکنیم ، آزادی در یک جامعه از آزادی زندانیان سیاسی شروع می شود .

مبارزه و مقاومت در زندانها به سمت تبدیل شدن به یک جنبش اجتماعی که در حال بر قراری پیوند عمیق توده ای با بیرون زندان در حرکت است.

به یاد داشته باشیم که در سال 57 زندانیان سیاسی به دست توده های مردم از زندانها ازاد شدند ، بدون شک چنین حرکتی تکرار شدنی است.

به هشدارها توجه کنید و برای مقابله

هر کاری که از دست تان بر می آید انجام بدهید.

همچنان ماموران در زندان گوهر دشت قصد ایجاد بهانه برای حمله ( حمله ی شبه به یورش به زندانیان بند 350 اوین) به زندانیان دارند و در مقابل زندانیان سیاسی با اتحاد و همبستگی مقاومت و مبارزه می کنند طبق خبری که در تاریخ 8 /2/1393 با عنوان "هشدار  ، هشدار "  اعلام کردیم ، این عمل بهانه جویانه ماموران طی روز قبل و امروز نیز ادامه داشت خبر به صورت زیر بود :

هشدار ، هشدار

نیروهای سرکوبگر زمینه سازی برای سرکوب زندانیان گوهر دشت می کنند.

تا امروز که  تاریخ 7  اردیبهشت می باشد  چند روز است که مزدوران، جنایت علیه زندانیان بند 350 اوین با شرکت باج بگیری به نام مرتضی سعیدی معروف به بحرینی و فلاح شکنجه گر زندان ارومیه که زندانیان بسیاری به دست اینها اعدام شده اند از ساعت 7 تا 10 صبح پشت درب سالن 12 اقدام به عربده کشی می کنند و به زندانیان فحش و نا سزا می دهند و زندانیان را تهدید به کشتار می کنند و شعار های مانند "ضد انقلاب نابود است ، حزب الله پیروز است ..." سر می دهند. آنها تلاش می کنند با این جو سازی و تحریک زندانیان سرکوب برنامه ریزی شده  خود را مانند سرکوبی که در بند 350 زندان اوین پیش بردند در زندان گوهر دشت نیز تدارک دیده و حمله علیه زندانیان سیاسی گوهر دشت را عملی نمایند.البته  بر مبنای اخبار دریافتی از دیگر زندانها نیز این احتمال که سنایور فوق در دیگر زندانها نیز  عملی شود وجود دارد .

8/2/1393

روش جدید حمایت از زندانیان سیاسی

به دنبال اعتراضات زندانیان گوهر دشت ، اوین و تبریز در مقابل حرکت های سرکوبگرانه ماموران از جمله تبعید سمکو خلقتی به اوین و تبعید شاهرخ زمانی به قزل حصار و در مقابل اعتراض و اعتصاب شاهرخ نسبت به این تبعید و حمایت های گسترده داخلی و جهانی از او و همچنین حرکت ددمنشانه ماموران در سرکوب زندانیان 350 اوین به بهانه های دروغین اما برای از بین بردن زمینه های مساعد اعتراضی در اوین و در مقابل آن حمایت های گسترده داخلی و جهانی از زندانیان اوین بخصوص حمایت  زندانیان گوهر دشت و زندان تبریز از زندانیان اوین که اقدام به اعتصاب غذا ی عمومی کردند که هم اکنون نیز ادامه دارد . اکنون در تبریز روش جدید اعتصاب غذا در حمایت از زندانیان شروع شده است روش فوق عبارت است از اینکه ، حدود 50 الی صد نفر در بیرون از زندان به حمایت از زندانیان به مدت 3 روز دست به اعتصاب غذا می زنند و پس از سه روز گروه اول اعتصاب خود را به پایان رسانده 50 الی صد نفر دوم به مدت سه روز شروع می کنند و سپس گروه سوم این عمل را انجام می دهند تا اینکه دوباره نوبت به گروه اول می رسد این روش یک حرکت ابداعی است که می تواند مبارزه را تداوم ببخشد لازم است در شهر های دیگر نیز این روش برنامه ریزی شود تا اگر جوابگوی به خواست زندانیان طولانی شد مبارزه تداوم داشته باشد.

در مقابل کمک زندانیان به همدیگر مانع تراشی می کنند!!!

در مدتی که شاهرخ زمانی در سالن 8 بند 3 زندان گوهر دشت بوده است طبق مشاهدات خود وضعیت اسفبار زندانیان سالن فوق را به زندانیان سیاسی در سالن 12 بند 4 گفته  است خلاصه وضعیت  این است که در سالن 8 بند 3 که ظرفیت 80 نفر را دارد حدود 250 زندانی نگهداری می شوند این زندانیان بین 5 تا 19 سال است که در آن سالن زندانی می باشند تقریبا" تمامی زندانیان سالن فوق ژنده پوش شده اند برخی از آنها لباس هایشان چنان پوسیده است که به محص اصابت دست پودر می شوند تنها دلیل این وضعیت در رابطه با لباس زندانیان این است که خانواده آنها توان مالی تامین غذا و لباس برای زندانی خود را ندارند و همچنین در بیشتر موارد زندان اجازه ورود لباس از طرف خانواده به زندانی را نمی دهد که زندانی مجبور است خودش از فروشگاه زندان لباس بخرد و فروشگاه زندان نیز حداقل سه برابر گرانتر از بیرون می فروشد با توجه به اینکه خانواده ها نمی توانند پول برای تامین خرید لباس به زندانی خود بدهند و زندان نیز نه تنها لباس زندانی را تامین نمی کند بلکه از زندانیها هفتگی نیز می گیرد . زندانیان سیاسی سالن 12 پس از شنیدن این وضعیت تصمیم گرفتند از لباس های خود جمع آوری کرده برای زندانیان سالن 8 بند 3 بفرستند و اکنون 3 گونی بزرگ انواع لباس جمع آوری شده است اما رئیس زندان مردانی از دادن آنها به سالن 8 جلو گیری می کند ، او در مقابل این عمل انسانی زندانیان سیاسی می گوید شما می خواهید زندانیان معمولی را علیه جمهوری اسلامی تحریک کنید ، زندانیان سیاسی گفته اند اگر جمهوری اسلامی قابل دفاع است پس چرا زندانیان را این گونه در فقر و بد بختی نگهداری می کند ؟

پیش به سوی اتحاد بیش‌تر برای فشار بیش‌تر

پیش به سوی اعتراضات گسترده‌تر با شعار

کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

10/2/1393
www.chzamani.blogspot.com

freeshahrookh@gmail.com

اطلاعیه شماره ١٧٤: در آستانه اول مه جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی دو تن از رهبران کارگری دستگیر شدند

طبق خبر منتشر شده از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران، ساعت ١ نیمه شب گذشته جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی دو نفر از رهبران کارگری و اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران و از هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار امضا بر سر خواست افزایش دستمزدها با یورش سرکوبگران رژیم به منزلشان، دستگیر شدند. همزمان ماموران امنیتی رژیم به منزل پروین محمدی یورش برده و با شکستن درب وارد خانه شدند که بدلیل عدم حضور وی موفق به بازداشت او نشدند.

جمهوری اسلامی در هراس از روز جهانی کارگر و حضور گسترده کارگران معترض و مردم در این روز دست به یورش زده است. در همین راستا صبح روز ٩ اردیبهشت نیز ۵ نفر از فعالین کارگری در سنندج و از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران خلیل کریمی، شیث امانی، شریف ساعد پناه، مظفر صالح نیا و صدیق کریمی به اداره اطلاعات سنندج احضار و مورد بازجوئی قرار گرفتند و از آنها خواسته شد که تعهد بدهند در تجمعات اول مه شرکت نخواهند کرد. اما کارگران حاضر به دادن تعهد نشدند و پس از بازجویی آزاد شدند. قبل از آن نیز ۷ نفر از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری٬ وفا قادری، فردین میرکی، یدالله صمدی، آرام زندی، فواد زندی، شورش کریمی و جلیل محمدی با احضار به ستاد خبری اداره اطلاعات سنندج، مورد اذیت و آزار بازجویان اطلاعات قرار گرفته اند.

برگزاری روز جهانی کارگر، حق پایه ای کارگران است. ما از همه سازمانهای کارگری و انساندوست در سراسر جهان انتظار داریم که اعتراض خود را به این دستگیری ها و تهدید رهبران کارگری بخاطر برگزاری روز جهانی کارگر اعلام کنند و خواستار آزادی فوری جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی شوند.

ما از همه کارگران و مردم ایران و خصوصا ٤٠ هزار کارگری که امضا کنندگان طومار بر سر خواست افزایش دستمزدها هستند میخواهیم که در تجمعات فردا روز جهانی کارگر وسیعا شرکت کنند و با شعار کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد خواستار آزادی این کارگران و همه زندانیان سیاسی شوند.

کمپین برای آزادی کارگران زندانی
۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۳ ٬ ۳۰ آوریل ۲۰۱۴
Shahla_daneshfar@yahoo.com
Bahram.Soroush@gmail.com
http://free-them-now.blogspot.com

قطعنامه اول ماه مه سال ٩٣

 / کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ,

 انجمن برق و فلزکار کرمانشاه 

و کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

قطعنامه

 گرامی باد اول ماه مه، روز جهانی کارگران!»

"روز اول ماه مه 1886 در شهر شیکاگو اعتصاب ها و راهپیمائی هایی همراه با تظاهرات برپا شد. کارگران در خیابان "هی مارکت" فریاد می زدند: هشت ساعت کار، هشت ساعت تفریح و استراحت، هشت ساعت خواب. سرمایه داران شبح انقلاب را جلوی چشم های شان می دیدند. پاسبان ها بی هیچ اخطاری به کارگران حمله کردند و جمعیت را زیر آتش گرفتند و عده ای کشته و زخمی شدند. صدها نفر را بازداشت کردند، اما فقط کسانی را به دادگاه می فرستادند که برای هشت ساعت کار روزانه مبارزه می کردند. جمعه 11 نوامبر رهبران جنبش را دار زدند. آن روز ثروتمندهای شیکاگو از ترس به خود می لرزیدند. دراولین یکشنبه بعد از اعدام، هزاران کارگر جنازه ها را در قبرستان والدهایم دفن کردند. اما هدف هنوز سر جای اش بود: مبارزه برای هشت ساعت کار روزانه و شرایط انسانی تر کار، مبارزه برای برقراری مناسبات انسانی تر میان انسان ها ادامه داشت و هنوز هم ادامه دارد." 

(مری جونز، زنی از طبقه کارگر آمریکا)
***************
و بار دیگر اول ماه مه فرا می رسد و کارگران سراسر جهان، بافنده ها، فلزکاران، معدن چیان، برپا کننده گان ساختمان ها و آسمان خراش ها و همه ی آنان که با کار و تولید ثروت و نعمت در زندگی، رفاه و آسایش را برای جوامع بشری به ارمغان می آورند به استقبال روز جهانی کارگر می روند. کارگران در این روز ابزارها را رها می کنند، از پشت ماشین ها و میزهای کار بیرون می آیند، بیغوله ها و خانه های شان را ترک می گویند و با شانه های تکیده و استوار، در خیابان ها رژه می روند. در اول ماه مه، کارگران این سازنده گان تاریخ جوامع انسانی و صاحبان اندیشه های بلند، پرچم جنبش مطالباتی خود را در برابر مناسبات سرمایه سالار حاکم بر جهان به اهتزاز در می آورند. آنها بار دیگر با تظاهرات گسترده ی خود در سرتاسر دنیا، اعتراض خود را به نابرابری و تبعیض، فقر و گرسنگی، ریاضت کشی اقتصادی و سرکوب سیاسی، جنگ و خشونت و تمامی مصائب و نابسامانی های نظام سرمایه داری اعلام می دارند و فریاد آزادی خواهی و برابری طلبی را رسا و رساتر می کنند.
کارگران! هم طبقه ای ها!
پس از گذشت 128 سال از کشتار کارگران در شهر شیکاگو و خواست ها و مطالبات انسانی و برحق آنان، امسال نیز در شرایطی به استقبال اول ماه مه می رویم که نظام سرمایه داری هم چنان در چهار گوشه جهان شرایط زندگی را برای طبقه کارگر و بخش های وسیعی از بشریت امروز سخت و سخت تر کرده است. تشدید بیش از پیش تضاد طبقاتی و افزایش درآمد و ثروت اقلیتی از سرمایه داران و صاحبان قدرت و مُکنت و متقابلاً استثمار و بهره کشی اکثریت عظیمی از جامعه، خود نمایشی از چهره عریان و آشکار بربریت و توحشی است که نظام گندیده و متعفن سرمایه داری، برای اکثریت قریب به اتفاق بشریت، به ویژه در ربع آخر قرن بیستم و قرن بیست و یکم به ارمغان آورده است. تا آن جا که بر طبق آخرین آمارها، در شرایطی که بیش از یک میلیارد نفر از مردم جهان در زیر خط فقر امرار معاش می کنند، دارایی تنها 67 تن از ثروتمندان جهان، معادل دارایی نیمی از فقرای کره زمین است.
بدون تردید وجود چنین فاصله های عظیم طبقاتی، خود، نتیجه استمرار مناسبات نابرابر و پوسیده سرمایه داری و به تبع آن سیاست های استثمارگرانه و ظالمانه ی حاکم بر دنیا است، که امروزه، به ویژه از طریق توصیه های نئولیبرالی صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، به دولت ها دیکته شده و از این طریق به خورد مردم کارگر و استثمار شده ی جهان داده می شوند. توصیه هایی که از دولت ها می خواهد تا بار سنگین بحران های اقتصادی و اجتماعی ناشی از تناقضات ذاتی این نظام و پیامدهای ویرانگر و ضدکارگری آن را با حذف سوبسیدها و کاهش هزینه های عمومی، بر دوش کارگران و اکثریت مردم به جان آمده و زحمتکش جامعه بگذارد. 
در یک چنین مناسبات و البته در سایه ی یک چنین سیاست ها و توصیه هایی است که به ویژه در اوضاع و احوال کنونی جهان، از یک سو روزانه و ساعت به ساعت، بر دارایی ها و ثروت بی حساب و نجومی سرمایه داران افزوده می شود واز دیگرسو، فقرا (همه ی آنان که کار می کنند و با کار و تولید خود به کره ی خاکی و هر آنچه در اوست جان و هستی می بخشند) هر روز فقیرتر و بی چیز تر شده و به خانه خرابی و فقر مطلق کشانده می شوند. همچنین در پی اِعمال یک چنین سیاست هایی است که امروزه جنگ های قومی ـ مذهبی و تخاصمات منطقه ای و انواع فجایع انسانی ناشی از آن ها، همچون خرید و فروش مواد مخدر و گسترش اعتیاد و فحشاء، قاچاق انسان، کشتار کارگران در محیط های کار و نابودی محیط زیست و انواع مصائب و ناfسامانی های اجتماعی و در یک کلام برده داری مدرن، به جزء جدائی ناپذیر جهان پیرامونی تبدیل شده است!
کارگران! انسان های آزادی خواه و عدالت طلب!
امسال در حالی به استقبال روز جهانی کارگر می رویم که کارگران در ایران با یکی از ارزان ترین دستمزدهای موجود و متداول در جهان، امرار معاش می کنند. معنای تعیین حداقل دستمزد کارگران به میزان 609000 هزار تومان، در دنیای واقعی این است که تک تک آحاد کارگران باید به اشکال مختلف برای جبران مافات و کمبودهای عدیده ی زندگی، تن به اضافه کاری بدهند تا شاید بتوانند در مقابله با غول گرانی و تورم ایستاده گی نموده و به زندگی خود و خانواده های شان تنها دوام و بقا بخشند. مضاف بر این که به تعویق افتادن دستمزدها، بیکارسازی و اخراج کارگران، مرگ های فجیع و ناگوار در مراکز و محیط های کار و همراه با آن تهدید و احضار و دستگیری و زندانی کردن کارگران توسط سرمایه داران و عوامل آن ها در مراکز و دستگاه های سرکوب، امروزه به رویه ای مرسوم در جامعه تبدیل شده است.
علاوه بر این سرمایه داران از تمامی ظرفیت های قانونی و فرا قانونی برای تحمیل انواع بی حقوقی و ستم به طبقه کارگر ایران بهره می برند. اما کارگران از حق اعتصاب و حق ایجاد تشکل های مستقل و متکی به خود کارگران و حتی حق بیان آزادانه نظرات و باورهای خود محروم می باشند. کارگران و فعالان کارگری همچنین از اعلام نظر در باره سیاست های اقتصادی دولت منع می شوند تا سرمایه داری بتواند روند انباشت سرمایه را به قیمت فقر و فلاکت خیل عظیم مزد بگیران تحت ستم و استثمار جامعه ادامه دهد. کارگران همچنین از برگزاری راهپیمائی ها و مراسم آزادانه و مستقل روز جهانی کارگر، برای اعلام خواست ها و مطالبات خویش نیز، محروم هستند و تنها حق دارند که در مراسم های فرمایشی دولتی و کارفرمایی شرکت کنند. در سال های اخیر بسیاری از کارگران و فعالین کارگری را صرفاً به خاطر دفاع از بدیهی ترین حقوق و مطالبات کارگران، از جمله به خاطر شرکت در مراسم های مستقل این روز و طرح خواست ها و مطالبات طبقاتی طبقه کارگر در اول ماه مه، دستگیر و روانه ی زندان ها کرده اند و به شلاق، تبعید و حبس هایی طولانی مدت محکوم نموده اند. 
ناگفته پیداست که کارگران بهیچوجه نمی توانند و نباید در قبال این همه ستم و بی حقوقی ساکت بنشینند و تنها شاهد و ناظر خاموش و "سر به راه" وقایع و اتفاقات پیرامونی باشند. کارگری را که بر اثر حرص و ولع سیری ناپذیر سرمایه و سودجویی بی حد و حصر مشتی سرمایه دار به روز سیاه نشسته است، نمی توان صرفن با حربه ی تهدید و ارعاب و سرکوب و زندان، بر سر جای خود نشاند و وادار به سکوت کرد. کارگران قطعاً در مقابل این بی عدالتی ها و تعرضات ساکت نخواهند نشست. همان گونه که تاکنون ساکت ننشسته اند. آنان بارها و بارها اعتراض خود را نسبت به شرایط سخت و ذلت بار زندگی نشان داده و همواره به دفاع از حقانیت راه خویش و حرمت آن برخاسته اند. اگر چه هر گونه اعتراض و حق طلبی آنان همواره با تهدید و بازداشت و زندان پاسخ گرفته است.
ما كارگران دیگر در مقابل اين وضعيت ضد انساني و فلاکت بار و گسترش لحظه به لحظه عمق و دامنه آن سكوت نخواهيم كرد و اجازه نخواهيم داد که بيش از اين ما را به بازی بگیرند و حق حيات و هستي ما را به تباهي بكشانند. از نظر ما تداوم وضعیت موجود، سوق دادن زندگی و معیشت میلیونها کارگر و خانواده هایشان از خط فقر به خط مرگ است. ما تعرض به زندگی و معیشت خود را بر نخواهیم تافت و متحد و یکپارچه در مقابل فقر و فلاکت و بی حقوقی تحمیل شده بر ما و خانواده هایمان ایستادگی خواهیم کرد. ما توليد كنندگان اصلي ثروت و نعمت در جامعه هستيم. داشتن يك زندگي انساني، مطابق با بالاترين استانداردهاي حيات بشر امروز، حق مسلم و خدشه ناپذیر ماست. ما براي تحقق این امر خطیر، تلاش خواهیم کرد تا تمامي موانع پيش ِ روی را، با اتكا به مبارزه و قدرت ِ اتحاد و همبستگي مان و همچنین برپايي تشكل هاي مستقل و طبقاتی، از سر راه  برداریم. باید به وضعیت موجود خاتمه داده شود. ما کارگران دیگر تحمل اینهمه بی حقوقی و بی حرمتی به زندگی و معیشت خویش را نداریم. ما اعلام می کنیم که متحد و یکپارچه در مقابل آن ایستادگی خواهیم کرد. 
ما ضمن محکوم کردن هر گونه تهاجم به مراسم های اول ماه مه و تاکید بر لزوم تشكل يابي، کسب آگاهی های طبقاتي و نيروي سازمانيافته و متشکل كارگران، یادآوری می کنیم که : به باور اعضا و فعالین این تشکل ها، رهایی از منجلاب گندیده و متعفن سرمایه داری به عنوان علت العلل همه ی نابسامانی ها و سیه روزی های طبقه کارگر و توده های تحت ستم و استثمار مردم، فقط و فقط از راه الغای کامل نظام سلطه و استثمار سرمایه متحقق خواهد شد و بس. اما تا آن زمان و از جمله در راستای تحقق این امر خطیر، کارگران و فعالین کارگری متشکل در این کمیته ها، به سهم خود، برای پیگیری خواست ها و مطالبات زیر و به کرسی نشاندن آن ها در حد توان تلاش و مبارزه خواهند کرد:
1ــ در حالي كه میزان تورم اعلام شده در سال 92 توسط نهادهاي رسمي دولتی (بانک مرکزی و مرکز آمار ایران) رقمی معادل 6/36 درصد و خط فقر اعلام شده از طریق همان نهادها، ماهانه رقمی معادل دو ميليون تومان را نشان می دهند، به اصطلاح "شورای عالی کار" معلوم نیست که بر چه اساسی و با کدام معیار منطقی و قانونی، حداقل دستمزد کارگران را در سطح تورم 25 درصدی و میزان آن را ششصد ونه هزار تومان تعیین و اعلام نموده است؟ از جنبه های ضد کارگری و ضدانسانی این اقدام "شورای عالی کار" هم که بگذریم، این عمل حتی با قوانین مصوب و مورد پذیرش خود حکومت (ماده 41 قانون کار جمهوری اسلامی) نیز خوانایی و مطابقت ندارد! واقعیت این است که این اقدام ضدکارگری "شورای عالی کار" همانا تحميل مرگ تدريجي برميليون ها کارگر و خانواده كارگری و در واقع توهین به مقام و منزلت کارگران است. با توجه به نرخ واقعی تورم و گرانی افسارگسیخته و سرسام آور کالاها و خدمات و انتظار صعود آن به سطوحی بالا تر از میزان موجود، تعیین این مقدار دستمزد برای کارگران (609000 هزار تومان، برای سال 93) حتی کفاف مخارج چند روز کارگر و مزدبگیران تحت ستم و استثمار را هم نمی دهد. بر این اساس ما کارگران ضمن رد شیوه "سه جانبه گرايي ِ"تعيين حداقل دستمزد، توسط یک نهاد سرمایه داری ("شوراي عالي كار") خواهان انحلال این به اصطلاح "شورا" و اعتراض و مبارزه متشکل و سازمانيافته ي كارگران براي افزايش دستمزدها از طریق دخالت نمایندگان منتخب و واقعی کارگران، با توجه به نرخ واقعی تورم و سطح معیشت متعارف و معمول زندگی، حتی در همین نظام ها و جوامع (نظام ها و جوامع سرمایه داری) هستیم. 
2ــ برپايي تشكل هاي مستقل كارگري و حق اعتراض و اعتصاب، تجمع، تحصن و راهپیمایی و حق آزادي بيان، طبع و نشر و سایر حقوق سیاسی و اجتماعی، امروزه جزئی از حقوق مسلم و خدشه ناپذير کارگران و همه ی آحاد مردم در سرتاسر دنیاست. ما کارگران خواهان برخورداری از تمامی این حقوق و مطالبات بوده و برای دستیابی به آن ها تلاش و مبارزه خواهیم کرد. 
3ــ دستمزدهاي معوقه ی كارگران و خسارت هاي ناشي از آن بايد فوراً و بدون هيچ عذر و بهانه اي به کارگران پرداخت شوند. عدم پرداخت دستمزدهای معوقه ی کارگران در واقع جُرم آشکاری است که می بایست مورد پیگرد قضائي قرار گیرد. چنین دستمزدهایی باید همراه با خسارت های ناشی از آن، تماماً به کارگران پرداخت شوند.
4ــ ما خواهان لغو قراردادهاي موقت و سفيد امضاء و حذف شركت های واسطه ای و پيمانكاری، كه نتیجه مستقیم و بلافصل آن عدم امنیت شغلی کارگران و تمکین در قبال انواع ستمگری و بی حقوقی است، از محیط ها و شرایط کار کارگران هستیم. برهمین اساس، ما به سهم خود از كارگران شركت هاي پيمانكاري و كارگراني كه با قراردادهاي موقت مشغول به كارهستند می خواهیم که با ايجاد تشكل های مستقل و مرتبط با مسئله مورد نظر، دربرابر اين وضعيت و این بی عدالتی بیّن و آشکار دست به اعتراض و مبارزه زده و عوامل سرمایه را مجبور به لغو این نوع قرار دادهای ذلت بار نمایند.
5ــ اخراج و بیکارسازی کارگران توسط سرمایه داران در واقع یکی از راه های انداختن بار بحران سرمایه، بر دوش های کارگران و کسب سودهای نجومی و افسانه ایست. ماخواهان اقدامات دسته جمعي و متحد همه ي بخش هاي كارگری، عليه موج بيكارسازی و اخراج کارگران و مزدبگیران تحت ستم و استثمار و در همین رابطه پرداخت بیمه ی بیکاری مکفی، تا زمان اشتغال به کار مجدد این کارگران بر سر کار می باشیم.
6ــ ما کارگران خواهان لغو هر نوع حکم اعدام و قطع فوری و بدون قید و شرط هرگونه اِعمال فشار نسبت به کارگران و فعالان کارگری، و همین طور، فعالان دیگر جنبش های اجتماعی و به طور مشخص قطع ِ تعقیب، تهدید، احضارهای مکرر کارگران و فعالان کارگری و بازداشت و زندانی کردن آن ها می باشیم. ما همچنین خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط همه ی کارگران زندانی ازجمله: رضا شهابی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، رسول بوداغی، بهنام ابراهیم زاده، محمد مولانایی، یوسف آبخرابات، واحد سیده و تمامی کارگران زندانی و زندانیان سیاسی و عقیدتی و همراه با آن، لغو احکام صادره علیه فعالان کارگری و فعالان سایر جنبش های اجتماعی و توقف پیگردهای امنیتی و قضایی، نسبت به آنان هستیم. 
7ــ ما کارگران خواهان اختصاص انواع  بیمه های تأمین اجتماعی، از جمله  بیمه های بازنشستگی و بیکاری و ... برای اکثریت قریب به اتفاق توده کارگران، به ویژه كارگران اخراجي و افراد آماده به كار، زنان خانه دار، كارگران از كار افتاده و دیگر آحاد جامعه هستیم. به باور ما، استفاده از مزایای بیمه های تأمین اجتماعی و دیگر امکانات آموزشی، بهداشتی و درمانی رایگان امروزه جزء حقوق مسلم و خدشه ناپذیر کارگران و عموم مردم زحمتکش و تحت ستم جامعه در بسیاری از کشورها به شمار می آید و پرداخت آن به عموم مردم کارگر نیز در ردیف پاسخ گویی به نیازها و ضروریات اولیه و مسلم هر جامعه ای است. بیمه های تأمین اجتماعی اگر می خواهد که به نحو مطلوبی از آن استفاده شود می بایست که به دست نمایندگان منتخب و واقعی خود کارگران و آحاد مردم زحمتکش جامعه اداره شود. 
8ــ ما خواهان برخورداری تمامی بازنشستگان از یك زندگی مرفه و بدون دغدغه اقتصادی هستیم و هرگونه تبعیض در پرداخت مستمری بازنشستگان را قویاً محكوم می كنیم.
9ــ كارگران بايد در محل كار خود از استانداردهاي مربوط به ايمني و بهداشت كار برخوردار باشند. به علاوه  کلیه قوانين و استانداردهای جهانی مربوط به مشاغل سخت و زيان آور بايد بدون قيد و شرط و هرگونه عذر و بهانه ای، در مورد کارگران به مرحلۀ اجرا گذاشته شوند.

10ــ ما ضمن تأکید بر اتحاد و همبستگی بخش های مختلف طبقه کارگر و اعلام حمايت قاطعانه از مطالبات معلمان و پرستاران و ساير اقشار و بخش هاي این طبقه، از مبارزات عدالت طلبانه و برحق آنان جهت احقاق حقوق مسلم شان دفاع نموده و در حد توان برای دستیابی به آن حقوق و مطالبات، تلاش و مبارزه خواهیم کرد. ما همچنین پشتيباني خود را از تمامي جنبش هاي آزادي خواهانه و برابري طلب، همچون جنبش دانشجويي و جنبش زنان و حق تشكل يابي آنان اعلام مي داريم و دستگيري، محاكمه و به زندان افكندن فعالين اين جنبش ها را قوياً محكوم مي كنيم.
11ــ ما خواهان برابري کامل حقوق زنان و مردان در تمامي شئونات زندگي اجتماعي، اقتصادي، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی، و محو كليه قوانين تبعيض آميز عليه آنان می باشیم. اعضا و فعالان تشکل های امضا کننده ی زیر، خود را در مبارزه زنان برای رسیدن به حقوق کامل شان با مردان، سهیم و ذینفع دانسته و از تمامی کارگران و توده های مردم عدالت طلب و آزادیخواه جامعه می خواهند که برای تحقق این امر خطیر و به کرسی نشاندن  تمامی خواست ها و مطالبات ویژه ی زنان، به عنوان نیمی از جامعه، از هر طریق ممکن دست به فعالیت و مبارزه بزنند.
12ــ پدیده کودکان کار به شکل غیر قابل تصوری در حال گسترش است. نظام سرمايه داري با هدف پايين نگه داشتن سطح دستمزدهای کارگران جهت استثمار هرچه فزاینده تر آنان و از این طریق سوداندوزی بیش تر و بیش تر، تحت عناوین و بهانه های مختلف، این پدیده (کار کودکان) را در سرتاسر دنیا گسترش می دهد. کار کودکان باید ممنوع شود و هر طرحی برای رسمیت بخشیدن این پدیده، تحت هرعنوان و بهانه ای می بایست محکوم گردد. همه ی كودكان بايد جداي ازموقعيت اقتصادي و اجتماعي والدين و نوع جنسيت و وابستگي هاي ملي و ن‍‍ژادي و مذهبي، از امكانات آموزشي، رفاهي و بهداشتي رایگان و يكساني برخوردار باشند.
13ــ ما کارگران بخشي از طبقه كارگر جهانی هستیم و به سهم خود از حقوق و حرمت انسانی همه ی کارگران و بشریت عدالت طلب و آزادی خواه دفاع می کنیم. ما با اخراج و تحميل انواع ستم و بي حقوقي نسبت به كارگران ِ ملیت های مختلف و به طور مشخص کارگران مهاجر افغاني مخالفیم و آن را اکیداً محكوم مي كنيم. كارگران مهاجر افغان در ايران، تحت شرایط بسیار سخت و تأسف باری زندگي مي كنند و از ابتدائی ترین حقوق و مطالبات انسانی خویش محرومند. ما ضمن محكوم كردن هر گونه ستم و تبعيض نسبت به این کارگران، خواهان برخورداری تمامی کارگران مهاجر، با هر ملیتی، از حقوق کامل شهروندی با مردم ایران و رعایت حرمت آنان می باشیم.  
14ــ ما ضمن قدرداني از تمامي حمايت هاي کارگری بين المللي از مبارزات كارگران در ايران و حمايت قاطعانه از اعتراضات و خواسته های كارگران و توده های مردم به جان آمده در دیگر کشورهای جهان، خود را متحد طبقاتی تمامی بخش های طبقه کارگر و مبارزات برحق و برابری طلبانه آنان در سرتاسر دنیا دانسته و به ویژه در این روز بزرگ و تاریخی، بيش از هر زمان ديگر بر همبستگي بين المللي طبقه كارگر براي رهايي از مشقات نظام سرمايه داري تاكيد مي كنيم . ما در عین حال خواستار تقويت سازمانيابي و مبارزات هدفمند و با برنامه ی كارگران در سرتاسر جهان می باشیم.
ما همچنین معتقدیم که طبقه کارگر ایران می تواند در روز اول ماه مه ضمن استفاده از تمامی اشکال مبارزه و اعتراض بالاخص اعتراضات خیابانی در مقابل نهادهای سرمایه عدم تمکین به وضع موجود را فریاد کند.
15ــ اول ماه مه بايد تعطيل رسمي اعلام شده و در تقويم رسمي كشور گنجانده شود. ما خواهان لغو هرگونه محدوديت در برگزاري مراسم اين روز جهانی هستیم.

کمیته پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری
انجمن برق و فلزکار کرمانشاه

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

8/2/93

شاهرخ زمانی در همبستگی با زندانیان بند ۳۵۰ دست به اعتصاب غذا زد

دوستانم را تنها نمی گذارم

من شاهرخ زمانی زندانی سالن 12 گوهر دشت عضو هیات موسس سندیکای کارگران  نقاش و تزیینات تهران و حومه و همچنین عضو افتخاری هیات موسس سندیکای کارگران  نقاش استان البرز و عضو شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری هستم ، با توجه به اینکه مبارزه و مقاومت در مقابل اذیت و آزار و سرکوب زندانیان به شدت ادامه دارد و به حمایت و کمک یک به یک کارگران و مردم آزادیخواه در هر نقطه از جهان احتیاج است،  در این راستا جهت حمایت از زندانیان سیاسی بند 350 اوین از تاریخ 9/2/1393  اعلام اعتصاب غذا می کنم .

همانگونه که اطلاع دارید در 28/1/1393 طی حمله از قبل برنامه ریزی شده برای از بین بردن زمینه های مبارزات متحدانه زندانیان در زندانهای مختلف کشور سناریوی با سرکوب زندانیان بند 350 اوین استارت خورد در این سنایور مجموعه  مامورانی از نهاد ها و ادرات مختلف مربوط به زندانها با بهانه قرار دادن وجود وسائل غیر قانونی در بند ها به زندانیان سیاسی بند 350 حمله کرده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند و سپس زندانیان بشدت مجروح شده را به سلول های انفرادی منتقل کردند تا اسناد جنایت خود را پنهان نمایند، پس از گذشت 12 روز از جنایت ددمنشانه هنوز از وضعیت  12 نفر از زندانیان  هیچ خبری در دست نیست . با توجه به اینکه دستگاه های سرکوب از خبر رسانی جلو گیری می کنند و همچنین زندانیان و خانواده هایشان توسط مسئولین عالی رتبه تهدید به پرونده سازی و محاکمه می شوند وهمیچنین با پخس اخبار دروغین تلاش می کنند جای ظالم و مظلوم را عوض کرده و جنایت کاران را مظلوم نشان بدهند ، بطوریکه سرکوب گران را مورد تشویق قرارد می دهند و کسی را که طی 12 روز گذشته با دروغ های واضح و آشکار منکر سرکوب بود به صورت تشویقی ارتقاع مقام می دهند تنها همین یک دلیل سند غیر قابل انکاری است که ثابت می کند در جمهوری اسلامی ذره ای عدالت وجود ندارد.و صد البته هنوز فشار ، سرکوب و تهدید و اذیت و آزار از طرف مقامات مربوطه علیه زندانیان به شدت ادامه دارد. البته مبارزه و مقامت نیز از طرف زندانیان آگاه و مخالفین واقعی  دیکتاتوری ادامه دارد، تعداد کثیری از زندانیان گوهر دشت در جهت حمایت از زندانیان بند 350 اوین در اعتصاب غذا بسر می برند . همچنین آیت الله مهر علی بیگلو که بار ها خانواده اش تهدید و احضار شده اند بیش از 15 روز است در زندان مرکزی تبریز  در اعتصاب غذا بسر می برد و به حمایت از زندانیان اعتصابی در شهر تبریز 150 نفر 4 روز است اعلام اعتصاب کرده اند این ها بخش کوچکی از مبارزات است که نشان می دهند مبارزه و مقاومت متحدانه میان زندانیان برای دست یابی به مطالبات خود هم چنان ادامه دارد ، در این روند یک به یک فعالین و کارگران و مردم آزادیخواه وظیفه دارند ضمن پخش هر چه گسترده تر اخبار مبارزات در زندانها و حمایت های بیرون از انها از زندانیان که اکنون در خط مقدم مبارزه قرار گرفتند به هر شکل ممکن باید دفاع کرد، از جمله   :

صدور بیانیه، جمع آوری امضا ، بر گذاری گلگشت ها، پخش تراکت ها ، دیوار نویسی ، سازماندهی  تجمع در مقابل ریاست جمهوری، مجلس،  قوه قضائیه و دادگاه ها، میادین شهر ها و محل های کار و پاتوق های کارگری، کمک و حمایت از خانواده زندانیان ، تنظیم شکایت های جمعی و فردی علیه آمرین و ضاربین شناخته شده ، در خواست و جذب حمایت  از نهاد های حقوق بشری و سازمانها و تشکل های انقلابی داخلی و جهانی ، و اعلام حمایت های مادی و معنوی از مبارزات متحدانه و آزادیخواهانه زندانیان در مناسبت های مختلف از جمله روز جهانی کارگر و ... که باید بصورت گسترده و متحدانه اقدام نماییم . فراموش نکنیم در دوره کنونی مبارزه، کسب تمامی مطالبات کارگری و حتی مطالبات روی زمین مانده دمکراتیک نیز به عهده طبقه کارگر است ، که البته بدون کسب هم زمان مطالبات دمکراتیک امکان کسب مطالبات خالص کارگری ممکن نخواهد شد.در نتیجه مطالبات دمکراتیک  کنونی  مانند خواست آزادیخواهانه زندانیان نیز نیاز به حمایت و رهبری طبقه کارگر دارد، هر چند که خود طبقه کارگر تحت فشار و پراکندگی بسیار شدیدی قرار دارد اما این ضعف نمی تواند شانه خالی کردن از رسالت طبقاتی و تاریخی را توجیه کند.هرگز نمی توان به آزادیخواهی مبارزات نا پیگیر نیروهای بورژوازی اعتماد کرد انها در هر حال کارگران را تنها خواهند گذاشت و حتی بر علیه کارگران دست به مخالفت خواهند زد که نمونه های بارزی اخیرا" مشاهده شده اند اما این نمی تواند دلیل بر عقب نشینی کارگران باشد چون کارگران در نقطه وجودی زندگی خود مبارزه می کنند و محلی یا جای برای عقب نشینی ندارند سنگر کارگران تمامی زندگیشان است یعنی عقب نشینی از زندگی مساوی با تسلیم مطلق و مرگ است بنا براین ما  کارگران در هیچ شرایطی امکان عقب نشینی نداریم .

من با توجه به چنین تحلیلی در حمایت از زندانیان سرکوب شده بند 350 اوین و جهت همراهی دوستان در گوهر دشت و زندان مرکزی تبریز علی رغم اینکه بر اثر 47 روز اعتصاب غذا بدلیل تبعید غیر قانونی من به قزلحصار که 23 کیلو وزن از دست دادم و هنوز اثرات آن در من باقی است ، اما در جهت انجام وظیفه طبقاتی خود از امروز 9/2/1393 مجددا" دست به اعتصاب غذا می زنم ، و از تمامی فعالین ، کارگران ، سندیکا ها و دیگر تشکل های کارگری ، احزاب و سازمانها انقلابی و نهادهای حقوق بشری می خواهم با هر وسیله ممکن از زندانیان سرکوب شده که هنوز تعدادی از انها معلوم نیست در کجا و در چه شرایطی بسر میبرند حمایت نمایند .همچنین اعلام می کنم مطالبات در خواستی من در این اعتصاب غذا همان مطالباتی هستند که زندانیان اعتصابی در گوهر دشت در تاریخ  4/2/1393 اعلام کردند که عبارتند از :

۱ـ خواهان بستری شدن مجروحان و آسیب دیدگان در بیمارستان های بیرون از زندان

۲ـ برآورده شدن تمامی خواسته های به حق زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین

۳ـ بازگرداندن همه زندانیان سیاسی از سلول های انفرادی به بند ۳۵۰ اوین

۴ـ دادن ملاقات حضوری خانواده ها با عزیزان در بندشان

۵ـ خواهان تعقیب و مجازات آمرین و مباشرین این جنایت هولناک که حق طبیعی خانواده های زندانیان سیاسی بند ۳۵۰و حق عموم ملت ایران است.

گرامی باد روز کارگر

شاهرخ زمانی زندان گوهر دشت

9/2/1393

تکثیر از :

سندیکای کارگران نقاش استان البرز

چند خبر از زندان رجایی‌شهر کرج

نیروهای سرکوبگر زمینه سازی برای سرکوب زندانیان گوهر دشت می کنند.

تا امروز که  تاریخ 7  اردیبهشت می باشد  چند روز است که مزدوران، جنایت علیه زندانیان بند 350 اوین با شرکت باج بگیری به نام مرتضی سعیدی معروف به بحرینی و فلاح شکنجه گر زندان ارومیه که زندانیان بسیاری به دست اینها اعدام شده اند از ساعت 7 تا 10 صبح پشت درب سالن 12 اقدام به عربده کشی می کنند و به زندانیان فحش و نا سزا می دهند و زندانیان را تهدید به کشتار می کنند و شعار های مانند "ضد انقلاب نابود است ، حزب الله پیروز است ..." سر می دهند. آنها تلاش می کنند با این جو سازی و تحریک زندانیان سرکوب برنامه ریزی شده  خود را مانند سرکوبی که در بند 350 زندان اوین پیش بردند در زندان گوهر دشت نیز تدارک دیده و حمله علیه زندانیان سیاسی گوهر دشت را عملی نمایند.البته  بر مبنای اخبار دریافتی از دیگر زندانها نیز این احتمال که سنایور فوق در دیگر زندانها نیز  عملی شود وجود دارد .

8/2/1393

نامه یک زندانی به خامنه ای

موضوع  سکوت جناب عالی در مورد سرکوب بند 350 اوین تهران چه رقت انگیز است کارنا مه نا مطلوب حکومت خود ساخته دینی در طول این مدت و وقایع چند روز اخیر در بند 350 اوین دل و جان نیک اندیشان و خیر خواهان و سازمانهای داخلی و جهانی انسان دوست را متاثر ساخت ، که دیدند این حکومت این چنین چهره خشن و ضد بشری از خود به منصه ظهور رسانده است، شکاکی، کج فهمی ها، تعصبات و سوظن و خود خواهی های کوتاه نظرانه  باعث شد، حرکتهای در زندان  های این سرزمین در مسیر متفاوت  نسبت به حال گام نهند که ندای این عزیزان در این جهان دائم التغییر، متغییر ساختن حال حاضر می باشد هیچ ناظر منصفی قادر به انکار حمله وحشیانه آن عضو طاقی نمی تواند باشد  ، آقای خامنه ای معیار ها عمومی و عقاید و قوائد سیاسی ، اقتصادی فقط برای این بوجود آمده اند که منافع عموم بشر را محفوظ بدارند نه آنکه  برای برقرار ماندن یک قانون و یک عقیده افراد بشر قربانی شوند ، آقای خامنه ای عجز و ناتوانی که حاصل شده که باید بدان توجه نمایی مسئولیت وجدانی حضرت عالی که هسته مرکزی  این نظام خود ساخته دینی را تشکیل می دهد حکم می کند ورود نمایید و لب به سخن گشاید.

شهرام چینیان میاندوآب زندان گوهر دشت کرج

9/2/1393

عداوت و دشمنی با کارگران ایران تمامی ندارد

آزار و اذیت شاهرخ زمانی نماینده کارگران ساختمانی توسط نیروهاومسئولین نهادهای مختلف حاکم در زندانها که ضد کارگری هستند همچنان به صورت تشدید شده ادامه دارد در ادامه انتقال غیر قانونی شاهرخ به زندان قزل حصار و در مقابل اعتراضات و اعتصاب 47 روزه او و به دنبال حمایت های گسترده و جهانی و داخلی از شاهرخ با عث شد او را اول به بند غیر سیاسی رجایی شهر و سپس به بند سیاسی سالن 12 بر گرداندند، اما طبق گفته بر خی از ماموران که حاضر به اطاعت از دستورات ضد انسانی مسئولین نیستند مردانی رئیس زندان شفاهی  و مستقیم  به ماموران دستور داده است بصورتی که ملموس و آشکار نباشد تا می توانید شاهرخ زمانی را اذیت کنید به دنبال چنین دستوری بیش از نصف از وساائلی را که  خانواده شاهرخ زمانی برای او آورده بودند طبق لیست زندان از تحویل وسائل به شاهرخ خود داری کردند. در واقع بیش از نصف وسائل او را طبق لیست زندان دزدیده اند همچنین بهداری که باید  به علت 23 کیلو لاغری و ضعف عمومی او  معاینه کرده و در صورت نیاز به مداوا و تقویت او بپردازد طبق دستور مردانی از وظایف خود سر باز می زند ... کارگران باید افرادی را که در خدمت مافیای ثروت و قدرت، کارگران زندانی را تحت شکنجه های روحی و جسمی قرار می دهند بشناسند.

8/2/1393

پیام شاهرخ زمانی به هیات موسس سندیکای کارگران نقاش استان البرز

سلام گرم و صمیمانه مرا بپذیرید .

دوستان نقاش وقتی شنیدم که اقدام به تشکیل سندیکای خود کردید با تمام وجود لبریز از شادی و مهر شدم که تعدادی از کارگران و دوستانم به این نتیجه و آگاهی دست یافتند که تنها راه نجات ما کارگران "وحدت و تشکیلات است" این بزرگترین آموزش تاریخی مبارزات ما کارگران است.

 مرا ببخشید از اینکه نتوانستم زود تر ازاین به شما تبریک بگویم، می دانید که من به اتهام تلاش برای ایجاد تشکل کارگری  در زندان اسیر هستم، و درست هم زمان با تشکیل شدن تشکل شما به زندان قزلحصار تبعید شده بودم و در مقابل دست به اعتصاب غذا زده بودم و امکان تشکر و تبریک گفتن به شما عزیزان را نداشتم .

برای شما که به تازگی سندیکای خود را تشکیل داده اید صد در صد لازم است بدانید طی 200 سال تاریخ مبارزاتی جهانی و 120 سال مبارزه داخلی طبقه کارگر بارها و بارها در شکست ها و پیروزی ها یمان اثبات شده است که اگر طبقه کارگر یک از تشکل های خود را که عبارتند از تشکل سیاسی طبقه کارگر و تشکلهای صنفی طبقه کارگر را نداشته باشد نمی تواند با سرمایه داری که در اشکال مختلف حکومتی ظاهر می شود  مبارزه کرده و مطالبات خود را بدست آورد. برای کسب آگاهی هرچه بیشتر در این جهت لازم است تاریخ مبارزات طبقه کارگر را در سطح داخلی و جهانی در اشکال سیاسی و صنفی آن با دقت مطالعه کنید و از درس های تاریخی ان کسب آگاهی نمایید.

دوستان نقاش سندیکا نقاشان در دوره گذشته یکی از انقلابی ترین سندیکاهای کارگری ایران بوده است که بهتر است تاریخ آن را نیز مطالعه کنید، در اینجا لازم است بدانید چند طیف انحرافی بسیار عمده در مبارزات طبقه کارگر وجود دارد که حاصل عملکردشان علی رغم کارگر بودنشان به زیان طبقه کارگر و سود سرمایه داری است :

1 – انحرافی که فکر می کند تشکل های توده ای و صنفی کارگران برای کسب مطالبات و نیاز های طبقه کارگر کافی هستند و کارگران نیازی به سازمان سیاسی ندارند.

2- در مقابل آن انحرافی است که فکر می کند تشکل سیاسی مقدم بر تشکل صنفی و بدون تشکل صنفی می توان طبقه کارگر را به خواسته هایش رساند.

3- انحرافی که هر دو تشکل را در یک ظرف می بیند و می خواهد تشکل فوق نقش سیاسی و توده ای را یک جا بازی کند .

4- طیف انحرافی دیگری که تشکل صنفی کارگران را به یک شکل محدود می کند ( برخی تنها شکل تشکل کارگری را در سندیکا می بینند( دچار سکت سندیکای هستند) و برخی تنها شکل برای تشکل کارگری را در شورا  یا شکل های دیگرمی دانند از نظر من هر دو آنها انحراف هستند باید بدانیم طبقه کارگر برای پیش برد مبارزاتش در زمانهای مختلف ، مکانهای مختلف و شرایط مختلف به انواع مختلف تشکل کارگری همراه با هم احتیاج دارد)

5- انحراف دیگری هست که فکر می کند تشکل صنفی و توده ای بدون تشکل سیاسی می تواند مبارزات طبقه کارگر را سراسری سازماندهی نماید(که چنین چیزی در هیچ جای دنیا اتفاق نیافتاده است تنها سازمان سیاسی است که می تواند مبارزات طبقه کارگررا در شکل سراسری و به سمت  همبستگی داخلی و  جهانی پیش ببرد)

6-فکر انحرافی دیگر نیز وجود دارد که اعلام می کند هر کارگر و هر گروه کارگری که در یک محل با هم کار می کنند دارای مطالبات مشترک هستند و با کارخانه ها و صنف های دیگر منافع مشترک ندارند بنا براین هر کارگری یا گروه کارگری که با هم کار می کنند فقط برای مطالبات خودشان باید  مبارزه بکنند.(در واقع این اندیشه مخالف اتحاد و همبستگی طبقاتی است)

کارگران عضو هیات موسس کارگران نقاش استان البرز ، کارگران نقاش  و تمامی کارگران مرا هم رزم خود بدانید و با گوش جان بشنوید  : کارگران هیچ صنفی و یا کار خانه ای و یا خدماتی اداراه ای بدون مبارزه سراسری یعنی بدون حمایت های بقیه کارگران به شکل جنبشی و طبقاتی هر گز نمی تواند به مطالبه خود دست یابد و اگر به فرض محال مطالبه کوچکی را نیز بدست آورده باشد بدون حمایت بقیه کارگران به آسانی از دست می دهد و همچنین کارگران بدون سازمان سیاسی خود نمی توانند به اتحاد و همبستگی طبقاتی و مبارزه سراسری  دست بیابند.چرا که مبارزه کارگران قبل از اینکه مبارزه صنفی ویا مبارزه سیاسی باشد یک مبارزه و نبرد طبقاتی است.

در مبارزه و نبرد طبقاتی طبقه حاکم  ( سرمایه داری) برای حفظ منافع طبقاتی خود مانند منافع اقتصادی، معنوی ، فرهنگی و سیاسی ضمن استفاده از تمامی بخش های حاکمیت خود در درجه اول به مبارزه سیاسی و حاکمیت سیاسی تکیه می کند ، برای همین است که هر گاه کارگران برای افزایش دستمزد ها یا دیگر مطالبات اقتصادی و صنفی دست به اعتراض می زنند دولت سرمایه داری با ابزار های مختلف حفظ حاکمیت  سیاسی خود مانند پلیس ،  رادیو ،  دادگاه ، تلویزیون ، روزنامه ها ، اعتقادات و مذهب، فرهنگ ، دانشگاه ها و فلسفه و... اقدام به انواع روش ها برای سرکوب کارگران می کنند. از این جهت است که در مقابل انواع مختلف نیروهای سرکوب که ابزار های حفظ حاکمیت سیاسی سرمایه داران هستند تکیه به مبارزه خالص صنفی خود نوعی خدمت گذاری به سرمایه داری است. از این لحاظ نمی توان مرزی میان مبارزه صنفی با مبارزه سیاسی قائل شد، از شما می خواهم ضمن متشکل شدن در سندیکای خود به دیگر کارگران برای ایجاد تشکل کمک کنید و البته بطور دائمی در جهت کسب آگاهی طبقاتی و مطالعه خود را مجهز به علم بروز شده مبارزاتی طبقه کارگر نمایید .

به یاد داشته باشید برای موفق شدن و رسیدن به همبستگی طبقاتی باید پیرو شعار " یکی برای همه  و همه برای یکی " باشیم و فراموش نکنیم "مردم متحد هرگز شکست نمی خورند" و "طبقه پراکنده هر گز پیروز نمی شود"

اگر بخواهیم در مبارزات خود پیروز شویم باید دارای آگاهی طبقاتی یعنی آگاهی سیاسی و صنفی که فقط با وجود  تشکل های سیاسی و صنفی می توان کسب کرد باشیم، بنا براین باز گوش زد می کنم باید تشکل های خود را بسازیم و در جهت کسب مطالبات و حرکت به سمت همبستگی طبقاتی در شکل ملی و جهانی باندیشیم و همچنین در عملکرد محلی خود مبارزات خود را هم جهت با روند و پروسه مبارزات طبقاتی ملی و جهانی قرار دهیم .

دوستان ضمن اینکه باید نسبت به عملکرد و اندیشه همه ی نیروها آگاه باشیم اما به خاطر اختلافات نباید از مبارزات مشترک در نقاط مشترک از همکاری صرف نظر کنیم.

به یاد داشته باشیم که طبقه کارگر به خاطر بی نهایت آزادیخواه بودنش و به خاطر برابری طلب بودنش دارای افکار و اندیشه های بسیار گسترده و متفاوت است و همچنین بخاطر وجود سرکوبهای ساختاری و اکتسابی و تسلط ایدولوژیک حکومت های سرمایه داری فضای آزاد و باز جهت حل اختلافات درون خود را ندارد در نتیجه این باعث تداوم پراکندگی و ضعف آن در جهت متشکل شدنش و نهایتا" باعث تداوم حاکمیت سرمایه داری می گردد حل این مشکل تنها در گرو ایجاد سازمان سیاسی طبقه کارگر و ایجاد همبستگی طبقاتی توسط آن است.  دوستان با توجه به موارد فوق  آگاهانه دیگر فعالین و تشکل های کارگری را برسمیت به شناسید و در نقاط مشترک دست اتحاد به هم بدهید و بازو در بازو مبارزه متحدانه و طبقاتی خود را ارتقا داده به پیش ببرید ( تلاش کنید دچار بیماری سکت سندیکای نشوید)

پیروز باد روز جهانی کارگر

شاهرخ زمانی  سالن 12 زندان گوهر دشت

 9/2/1393

بیانیه زندانیان بمناسبت روز جهانی کارگر

یازده اردیبهشت ، روز همبستگی جهانی کارگران

را به روز همبستگی ملی برای تامین امینیت شغلی ، دستمزد شایسته ، حق ایجاد سندیکا و حق اعتصاب تبدیل کنیم!!!

کارگران ایران بعنوان طبقه  بزرگ 14 میلیونی مولد بخش مهمی از ثروت های جامعه در شرایطی به پیشواز اول ماه مه می روند که حکومت جمهوری اسلامی با اجرای سیاست های ضد حقوق بشری و ضد کارگری، خانواده بزرگ 50 میلیونی کارگران را از طریق بیکاری ، تورم ، گرانی ، بی مسکنی ، فقدان آموزش و بهداشت و سر کوب مطالبات قانونی از فقر و نداری مچاله کرده است بطوری که یکی از ثروتمندترین کشور جهان با رتبه دهم به لحاظ  داشتن ذخایر زیر زمینی در میان 204 کشور در دنیا به بالاترین امار بیکاری ، گرانی ، اعتیاد ، طلاق و تن فروشی ، جرم و جنایت ، شکنجه و سرکوب و زندان دچار شده است اهم سیاست های ضد حقوق بشری حکومت اسلامی به صورت زیر است :

1 – تحمیل دستمزد های یک چهارم خط فقر.

2- تحمیل قراردادهای موقت و سفید امضا در جهت بردگی کامل کارگران در خدمت میلیادرهای رانتخوار و حاکم و در جهت نابودی امنیت شغلی.

3- برداشتن گمرکات مرزی و واردات کالاهای بنجل توسط مافیای ثروت و قدرت حاکم .

4- خصوصی سازی یا همان خودمانی سازی بهداشت، درمان ، آموزش و تحصیلات ، خدمات عمومی ، آب و برق ، تلفن ، بنزن و گاز و حمل و نقل و  ورزش و تفریحات تحت تسلط خانواده های هزار فامیل نظامی و مالی حاکم  قرار دارند.

5 – حذف یارانه ضروری از مایحتاج اولیه جامعه مانند نان، دارو ، سوخت و انرژی و رشد تساعدی گرانی و تورم .

6 – حذف یا تغییر تمامی قوانین و بسته های حمایتی در عرصه های تامین اجتماعی مانند قانون کار ، بیمه های بیکاری ، بازنشستگی ، از کارافتادگی و ...

7 – زیر پا گذاشتن و عدم پایبندی و عدم اجرای مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر ، کنوانسیون های مربوطه و دیگر میثاق های نهاد های جهانی مانند سازمان جهانی کار که آنها را به طور رسمی پذیرفته است که ملزم به اجرای آنها می باشد از جمله مقاوله نامه های  98 و 87 این سازمان ، حق کارگران را در جهت ایجاد تشکل های مستقل کارگری بدون اجازه و دخالت دولت حق اعتصاب و انعقاد قرار دادهای دسته جمعی توسط کارگران .

8 -  بازداشت و زندانی و سرکوب اعتصابات، تشکلها و فعالین کارگری مانند سندیکای کارگران شرکت واحد ، نی شکر هفت تپه ، نقاشان تهران ، فلز کار مکانیک تهران و حومه ، خبازان سقز، انجمن صنفی روزنامه نگاران ، معلمین ، وکلا ، دانشجویان ، زنان و اقوام و ملیت ها، احزاب ، دیگر باشان مذهبی ، فعالین حقوق بشر ، کمیته های کارگری مانند کمیته های دفاع ، هماهنگی ، پیگیری و اتحادیه آزاد کارگران است . هر چند که در مقابله با محرومیت ها ، محدودیت ها و سیاست های ضد حقوق بشری و سرکوب ها، مبارزات فراوانی صورت گرفته است اما به دلیل شدت سرکوب و نبود برنامه و فقدان تشکل های صنفی ،سیاسی سراسر، نتیجه چندانی در بر نداشته است در صورتی که تجربه کارگران حتی در کشور های توسعه نیافته نشان گر آن است که چاره ی ما در مقابل قدرت حاکم و طبقه مافیای رانتخوار قدرت و ثروت متشکل شدن در تشکل های صنفی ، سیاسی و حقوق بشری سراسر کارگران بعنوان تنها ابزار ممکن برای مقابله با سرکوب و کسب مطالبات طبقاتی خود است .

لذا ما گروهی از زندانیان رجایی شهر به مناسبت اول ماه مه  روز جهانی و سالی که به نام سال حقوق بشر نام گذاری شده است. در صورتی که همرزمان ما در بند 350 زندان اوین مورد یورش سازمان یافته و از پیش تعیین شده وحشیانه نیروهای رژیم قرار گرفته اند که به همین دلیل تعدادبسیاری از زندانیان سیاسی و عقیدتی محبوس در زندانهای مختلف  در اعتصاب غذا بسر می برند، ما ضمن پشتیبانی  همه جانبه از مبارزات و مطالبات روز کارگر از تمامی کارگران ، هم میهنان و سایر طبقات و گروههای اجتماعی می خواهیم از مطالبات ما که به  شرح زیر مطرح می کنیم حمایت و پی گیری نمایید .

1 – مبارزه همه جانبه کارگران و سایر گروههای اجتماعی برای تحقق اصول اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون های الحاقی و اجرای مقاوله نامه های  98 و87  سازمان جهانی کار در برسمیت شناخته شدن حق اعتصاب و ایجاد تشکل های مستقل کارگری و تامین دستمزد های متناسب با تورم و گرانی و تصویب قانون کار مترقی و متضمن تمامی حقوق کارگران در تمامی عرصه ها و حق برگزاری تظاهرات سراسری و مستقل اول ماه مه ،

2 – آزادی بی قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی ، عقیدتی و وکلای آنها بویژه کارگران و زحمت کشان زندانی،

3 – لغو مجازات اعدام و جایگزینی مجازات های غیز از اعدام  و توقف اجرای احکام  و اعدام های صادر شده تاکنونی به دلیل صدور آنها توسط قوه قضائیه غیر مستقل و فقدان دادرسی های عادلانه در ایران به خصوص احکام مربوط به کارگران و اعدام های سیاسی و عقیدتی .

4- نه به پوشش اجباری و نه به هر نوع عقیده و سلیقه ای که از طریق حکومت با  سوء استفاده از قدرت و زور به جامعه  بخصوص جامعه بزرگ کارگری و خانواده آنها تحمیل می شود.

5 – تحقق خواسته های بالا درصورت وجود داشتن قوه قضائیه مستقل و معتدل ممکن خواهد شد بنا براین از طبقه زحمت کش کارگر می خواهیم با حرکتهای مدنی برای انحلال مراجع غیر قانون مانند دادگاه های انقلاب ، دادسرای ویژه روحانیت و اعاده صلاحیت آن به دادگستری و استقلال کامل قوه قضائیه و قضات دادگستری و اعاده استقلال کامل وکلای دادگستری تلاش کنند.

6 – همانگونه که اشاره شد تامین منافع طبقه کارگر در گرو تحقق حقوق اساسی احاد شهروندان است به همین دلیل میبایست در جهت دفاع از حقوق زندانیان سیاسی بعنوان پیشتازان مبارزه با ستم و بی عدالتی به پاخیزیم

ما در این راستا ضمن اینکه مجددا" حمله وحشیانه به زندانیان سیاسی بند 350 زندان اوین را محکوم می کنیم از مجامع حقوق بشری به ویژه آقای احمد شهید می خواهیم در جهت تهیه گزارش مستقل از این حادثه و شناسای و محکومیت امرین و عاملین در عرصه جهانی و حقوق بشری  تلاش کند .

7 – مردم ایران و به ویژه خانواده بزرگ 50 میلیونی طبقه کارگر به همراه آحاد شهروندان که بالغ بر 73 میلیون تن با ثبت نام برای دریافت یارانه که بخش کوچکی از حق تمامی شهروندان است عملا" نه بزرگی به سیاست های حکومت دینی پیام فرستاده،و با این نه گفتن در مقابل تمامی ابزار های دینی و حکومتی مانند مراجع دینی ، فکر دینی و حکومتی ، روحانیت و ابزار های سیاسی نظام ایستاده است با استناد به نه بزرگ به عنوان یک رفراندم تکیه کرده و نیروی حاصل از آن را به ابزاری  علیه حکومت تبدیل کنیم. این در حالی است ایجاد گرانی ، اختلاس ، رانتخواری ، دزدی و تورم  توسط کلیت و عوامل حکومت اسلامی زندگی اکثریت مردم بخصوص طبقه کارگر را مختل کرده است . هزینه های آب و برق و گاز و تلفن ، سوخت و حمل و نقل بر دوش مردم سنگینی می کند، در چنین شرایطی باید طبقه کارگر و سایر محرومین تصمیم مهمی بگیرند که در برابر تحمیل هزینه های ظالمانه مانند آب و برق و گاز و تلفن با نافرمانی مدنی اقدام حق طلبانه کنند، که جکومت را از ادامه سیاست های ضد کارگری و ضد مردمی و گران سازی  زندگی باز خواهد داشت .

گرامی باد روز جهانی کارگر

زندانی سیاسی ازادباید گرد

عاملین سرکوب بند 350 را محاکمه کنید

زندانیان سیاسی رجائی شهر

7 اردیبهشت 1393

1 -  محمد امیر خیزی 2- حمید رضا برهانی 3- ماشالله حایری 4 – خالد حردانی 5- افشین حیرتیان 6 -  شاهرخ زمانی 7 – محمد سیف زاده 8 -  حشمت الله طبر زدی 9- کریم عظیم مردی 10 – صالح کهندل 11 – سعید ماسوری 12 – محمد علی منصوری 13 – محمد نظری 14 – میثاق یزدان نژاد 15 – ناصح یوسفی

حمایت از شاهرخ زمانی در یک نشریه چپ‌گرای بریتانیایی

حمایت از «شاهرخ زمانی» در نشریۀ چپگرای «همبستگی» (Solidarity) از فعالان احیای مارکسیستی و شبکۀ همبستگی کارگری در بریتانیا

گرامی باد روز رزم ، روز جهانی کارگر

پلاکارد و پوستر های پیشنهادی برای چاپ و حمل در روز جهانی کارگر در سال 1393