چرا محمد اشرفی دست از تخریب گرایش مارکسیست های انقلابی بر نمی دارد.

پس از تهدیدهای اخیر محمد اشرفی، وی نوشته ای منتشر کرده تحت عنوان:
«چرا گرایش مارکسیست های "انقلابی" به جلو می دود؟».

صرف نظر از بی ربطی این فرد به مباحث نظری-سیاسی و دخالت گری در این حوزه، و اقتباس واکنش وی از سبک کار کاسبانه که همواره باعث می شود او به شکل گنگ و مخدوشی موضوعاتی را به میان پرتاپ کند تا ببینید به هدف می خورد یا خیر، و صرف نظر از انتخاب عنوان فوق برای به زعم خویش یک «واکنش سیاسی» که کم­ترین ربطی به چنین واکنشی ندارد، و کسی نمی تواند از مفهوم "دویدن به سمت جلو یا عقب" چیزی دستگیرش شود، ایشان گزارش اعمال 24 ساعت خود را، به عنوان اطلاعیه منتشر کرده است. اما مشکل هم­چنان پا برجا است. خوانندۀ اطلاعیۀ "جهت دویدن" محمد اشرفی، نه می تواند از تهدیدهایی که برای رفقای کمیتۀ اقدام کارگری ارسال کرده، چیزی دستگیرش شود و نه از جمع­بندی آن و قرار دادن آن ذیل عنوان پرطمطراق بی بار و بی خاصیت. هیچ کس نمی تواند بفهمد محمد اشرفی با این تهدیدها و اطلاعیه قصد بیان چه چیزی را دارد، اما هر نظاره گر منصفی متوجه خواهد شد که او قصد یک حملۀ کور به گرایش مارکسیست های انقلابی را دارد. کسانی که با سبک کار این فرد از قبل آشنایی داشته باشند به خوبی متوجه اهداف و رفتار او خواهند بود، ما نیز به محض این که بفهمیم اصل حرف او چیست و به جای سمپاشی و ایجاد بدبینی در صفوف فعالین کمونیستی، دقیقاً چه نقد و انتقادی به گرایش ما دارد، بدیهی است که بلافاصله پاسخ لازم به آن را خواهیم داد، اما به او اجازه نخواهیم داد قیم مآبانه از اعتبار شاهرخ زمانی و کمیتۀ دفاع حمایت از شاهرخ زمانی سوء استفاده کرده و با آدرس ایمیل این کمیته، این و آن را تهدید کند و تخریب گری های شخصی اش را در وبلاگ کمیتۀ دفاع از شاهرخ زمانی منعکس کرده و به این ترتیب به حیثیت و اعتبار کمیته ای که با تلاش جمعی فعالیت می کرده، صدمه وارد کند. اشرفی باید شجاعت واکنش مستقل به دیگران را به عنوان ملزومات اساسی دخالت گری به دست آورد و با نام خود و در مجرای خود هر آن چه را که در نظر دارد، اعم از دویدن به جلو یا عقب، نشستن یا راه رفتن را بیان کند. دیگر بس است با لیستی از اسامی مستعار تلاش در تخریب فعالین سیاسی و آسیب وارد کردن به اعتبار شاهرخ زمانی. کمیتۀ حمایت از شاهرخ نه جای عقده گشایی ها و نه ملک طلق وی است که هر وقت خواست تخریب نامه ها، و یا سمینارهای خود را در آن قرار دهد. این کمیته، تنها و تنها محل انعکاس کارزار دفاع از شاهرخ زمانی بود و تا تعیین تکلیف نهایی دربارۀ وضعیت آیندۀ کمیته، هیچ تعریف دیگری برای آن ارائه نشده است. اگر محمد اشرفی نمونه ای از فعالیت در راستای کارزار دفاع از شاهرخ زمانی را در کارنامۀ خود دارد، باید در این وبلاگ منعکس کند، در غیر این صورت او اجازه ندارد وبلاگ یاد شده را به دکان برخوردهای کاسبانه و شخصی تبدیل کند. او ادعا کرده است که رفیق فرامرز عباد، در مصاحبۀ خود در برنامۀ صدای کارگر سوسیالیست با اسماعیل فتاحی، صحبت هایی کذب کرده است، بدون ذکر این که کدام قسمت و دقیقاً چه موردی دروغ بوده است! چنان چه او نتواند این ادعا را اثبات کند، باید در همین سطح  از رفیق فرامرز عباد عذرخواهی کند. محمد اشرفی با ایمیل کمیتۀ دفاع از شاهرخ زمانی کسی را تهدید می کند که او خود در کنار رفیق شاهرخ از درون زندان تدارک ایجاد همین کمیتۀ دفاع را دیده بود. محمد اشرفی باید این روش کاسبکارانه را به حریم شخصی خود، ( مثلا در وبلاگ دخالت حداکثری) انتقال داده و شجاعت کرده و با نام و هویت خود هر نقد و برخوردی را که دارد در مجرای مربوط به خود ارائه کند تا در صورت قابل اعتنا بودن، پاسخ مقتضی را دریافت کند.

اگر این یاداشت برخلاف میل­مان و به ناچار در وبلاگ کمیتۀ دفاع منعکس می شود، به این دلیل است که به محمد اشرفی نشان داده شود برای سایر اعضای کمیتۀ دفاع نیز دشوار نیست که پاسخ به مسائل و اختلافات نامعلوم و گنگ را در همان سطحی که محمد اشرفی عامدانه به آن دامن می زند، منعکس کنند؛ اما در عین حال اعتراف می کنیم این جدال فرقه ای که محمد اشرفی از سر تنگ نظری های خرده بورژوایی و بر اساس عادت همیشه گی اش، و بر اساس تهییج عده ای که پیرامون خود گرد آورده به راه انداخته است، هیچ نتیجه ای در بر نخواهد داشت مگر دامن زدن به افتراق و سکتاریسم، و اگر ما به ناچار به این تخریب گری های او واکنش نشان می دهیم به منظور اعادۀ حیثیت از صداقت و کارنامۀ رفقای انقلابی و صدیقی است که محمد اشرفی، به جای تشکر از آنها، پس از دوره نسیت طولانی فعالیت دفاعی پربار از شاهرخ عزیز، به سادگی آب خوردن آن را تخریب می کند.

اعضا و همکاران کمیتۀ حمایت از شاهرخ زمانی :

بتی جعفری- اسماعیل فتاحی-عیلرضا بیانی- فرامرز عباد.

12 مهرماه 1394