متن سخنان "سلیمان امین زادە" به نمایندگی از تشکیلات خارج کشور حزب کمونیست ایران (واحد استهکلم) در مراسم گرامیداشت کارگر جانباختە شاهرخ زمانی در شهر استهکلم . این شب گرامیداشت توسط کمیتە سازماندە این مراسم در غروب ١٠ اکتبر ٢٠١٥ در این شهر و با حضور جمع زیادی از فعالین احزاب چپ و کمونیست ایرانی و سوئیدی و فعالین کارگری و مستقل برگزار گردید.
دوستان و رفقای شرکت کنندە در مراسم بزرگداشت کارگر جانباختە شاهرخ زمانی :
ضمن خوش آمدگویی به همه شما عزیزان ، قبل از هر چیز از دست اندرکاران و سازماندهندگان گردهمایی امشب کە امکان این تجمع را فراهم نمودند، قدردانی می نمایم.
همچنانکه همه شما می دانید امروز ١٠اکتبر روز جهانی مبارزە با اعدام است . جمهوری اسلامی به نسبت جمعیت، اولین و رکورددار اعدامهای دستجمعی و فردی به طرز وحشیانە در جهان است. ما در این روز همصدا با بشریت آزادیخواه و انسان دوست، خواهان پایان احکام ظالمانه و ضدانسانی اعدام بعنوان حربه سیاسی در دست حکومت ها، از جمله استبداد مذهبی حاکم بر ایران در شب گرامیداشت یاد و خاطرە شاهرخ زمانی هستیم که یکی از خواستها و آرزوهای ایشان نیز بود کە سالها برای آن مبارزە و فداکاری نمود.
عزیزان : بعد از مرگ شاهرخ گرامی دەهها مراسم و گردهمایی اعتراضی در خارج کشور و همچنین مراسم باشکوه خاکسپاری ایشان در فضای سرکوب و خفقان رژیم اسلامی ، بیانگر نقش و جایگاه این رزمندە کمونیست طبقە کارگر در قلب میلیونها انسان خواهان آزادی و برابری و پایان دادن به ستم مذهبی و طبقاتی رژیم اسلامی حاکم برایران آست.
رژیم جمهوری اسلامی اعلام نمود کە شاهرخ زمانی براثر سکتە مغزی در ١٤ سپتامبر ٢٠١٥ در زندان رجایی شهر کرج در گذشت. هم سلولی‌های شاهرخ بر سلامت کامل جسمی و روحی وی در زندان تآکید نمودند. موانع در راە ایجاد کالبد شکافی و اعلام نتایج آن کە حق طبیعی و انسانی هر خانوادەای ، در دانستن علت مرگ عزیزشان ، بویژه زندانیان سیاسی در زندان رژیم های دیکتاتوری و استبدای امثال جمهوری اسلامی است از این امکان محروم شدند. صلابت سیاسی و استواری انقلابی بر مواضع و اصول نظری و مارکسیستی کە از لابلای نامه ، نوشتە و اظهارنظرهای شاهرخ از زندان به بیرون فرستادە می شد بازهم بر سلامتی ایشان تآکید میکرد. این موارد نشان می داد کە جمهوری اسلامی شاهرخ زمانی را کشت و مسبب مرگ ایشان است.
تاریخ مرگ و قتل عام ها، چە دستەجمعی و چند هزار نفرە ، همچون ٣٠خرداد سال ١٣٦٠ کە رژیم اسلامی جهت محکم نمودن میخ استبداد سیاسی و مذهبی بر قلب مردم ایران به آن نیاز داشت و یا اعدامهای سال ١٣٦٧ کە بعد از سرکشیدن "جام زهر" معروف خمینی ، رژیم در وحشت از شادی مردم و خروش آنان از پایان جنگ در هراس مرگ بود و اینبار نیز زندانها را به قتلگاه تبدیل و هزاران رزمنده کمونیست، مقاوم و مبارز دربند را به جوخە اعدام سپرد و یا قتل های زنجیرەای در نگرانی از گشایش سیاسی در جامعە ایران کە در دیوار استبداد ترک و شکاف ایجاد نماید و دیگر اعدامهای فردی و مرگ های خاموش و بی صدا، همچون مرگ زهرا کاظمی خبرنگار کانادایی_ایرانی، مرگ اکبر محمدی فعال دانشجویی، افشین اسانلو عضو سندیکای شرکت واحد ، ستار بهشتی کارگر وبلاگ نویس ، و همچنین مرگ های دوران اعتراضات سال ٨٨ کە رهبر نظام اسلامی را در وحشت از شنیدن صدای پای مردم در نماز جمعە تهران به گریە انداخت ، تردیدی در قتل شاهرخ زمانی به دست جنایتکاران اسلامی باقی نمی گذارد. اما چرا رژیم اسلامی اینبار شاهرخ زمانی را برای مرگ انتخاب نمود ؟ دو دلیل عمدە میتواند بیانگر انتخاب شاهرخ برای مرگ از سوی رژیم باشد.
_ اولین دلیل به مواضع ، نظرات ، استقامت در زندان و تآثیرگذاری زبان و قلم شاهرخ در داخل و خارج زندان مربوط می شود. برخلاف کسانیکە میخواهند شاهرخ را به یک فعال سندیکالیست معرفی و محدود نمایند ، شاهرخ یک کارگر اگاه کمونیست ضدسرمایەداری، کارگری عبور کردە "از خود" و تغییر یافتە "برای خود" و یا به زبان دیگر به کارگری برای رهایی کل طبقە کارگر تبدیل شدە بود. شاهرخ زبان و وجدان اگاه و انقلابی طبقە کارگر ایران بود. وحشت رژیم از شاهرخ ، در واقع وحشت از کل طبقە کارگر ایران بود . از نظر سازماندهندگان و طراحان مرگ شاهرخ ، ایشان باید کشتە می شد تا طبقە کارگر ایران سکوت کند و شاهرخ های دیگر پرورش و بار نیاورد . اما زهی خیال باطل ؟!
_دلیل دوم انتخاب شاهرخ برای مرگ خاموش ، به شرایط سیاسی کنونی جامعە ایران ، فقر و فلاکت روز افزون ، سیر سعودی اعدامها ، مهاجرت گستردە جوانان ، بی حقوقی مطلق کارگران ، زنان ،جوانان و مردمان تحت ستم و سرکوب شدە و دەهها معضل و مشکل دیگر اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در جامعە ایران مربوط می شود کە جنگ جناحها را نیز تشدید کردە است. در شرایط ناتوانی رژیم در پاسخگویی به چنین مشکلات عدیدە و تلنبار شدە، در شرایط زانو زدن در برابر قدرتهای غربی و در رآس آنها "شیطان بزرگ" ، سران حکومت را در ترس از جنبشهای اجتماعی سرنگونی طلب، به یافتن راه خلاصی از این بحرانها، ناچار به چارە اندیشی کردە است . اعتراضات روزانه کارگران در مراکز تولیدی، اعتصابات و تجمعات معلمین سراسر کشور کە گردهمایی سازمانیافتە و باشکوە روز پنج شنبە، ١٦ مهرماه ،یعنی دو روز قبل نمونه درخشان آن بود و نارضایتی پرستاران در طول یک سال گذشتە، حرکت های اجتماعی و کم سابقە دور اخیر در دل استبداد سیاسی و مذهبی هستند کە رژیم راە چارە خلاصی از این وضعیت را در تشدید سرکوب روزانه و حذف فعالین و رهبران قابل اعتماد کارگران و زحمتکشان می داند. همزمان با قتل شاهرخ زمانی در زندان، کارگزاران و مسئولین رژیم، محمود صالحی فعال شناختە شدە جنبش کارگری را با مشکلات عدیدە جسمی و از جملە از دست دادن کلیەهایش در زندان و هفتەای چندبار دیالیز به ٩ سال زندان تعزیری محکوم میکنند. علی نجاتی دیگر چهرە شناختە شدە جنبش کارگری و از رهبران بازنشستە کارگران نیشکر هفت تپە کە از نارحتی قلبی رنج می برد را به زندان می برند. رسول بداقی معلم مبارز و مقاوم را کە دوران زندانش به پایان رسیدە بود و خانوادە و دوستانش منتظر استقبال از وی بودند به ٣ سال زندان دیگر محکوم کردند. بهنام ابراهیم زادە از دیگر فعالین کارگری با وصف وجود فرزند بیمار و نیازمند به پدر، کماکان در زندان و حکم زندان ایشان نیز افزایش یافتە است. چندین فعال کارگری دیگر نیز در همین فاصلە دستگیر و یا مورد تهدید و منع فعالیت کارگری شدند.تمام موارد ذکر شدە و وجود چندین فعال دانشجویی، وکیل مدافع زندانیان کە خود زندانی هستند و دیگر فعالین جنبش های اجتماعی و اعتراضی ، نشان از ترس و وحشت رژیم از این جنبش ها و رهبران و فعالین آنان دارد و بیانگر دلایل محکم در انجام قتل شاهرخ زمانی به دست جانیان اسلامی در زندان است.
جمهوری اسلامی با قتل شاهرخ و تشدید فضای سرکوب و خفقان علیە دیگر فعالین و مرگ تدریجی آنان ،درفکر زهر چشم گرفتن از جنبش رو به گسترش کارگری و دیگر جنبش های انقلابی و اجتماعی است. غافل از اینکه هر بار با از سر راه برداشتن یک فعال و مبارز این جنبش ها، هزاران فعال و مبارز راه رهایی طبقە کارگر و کل بشریت راه آنان را ادامه خواهند داد.
جمهوری اسلامی با این اقدامات خود بار دیگر هراس و وحشت خود را از به میدان آمدن طبقه کارگر سرنگونی طلب نشان داد . بر خلاف کسانی که تصور میکنند که طبقه کارگر نمیتواند الترناتیو رژیم جمهوری اسلامی باشد، تمام حرکات اخیر رژیم ، نشاندهنده وحشت آن از طبقە کارگر اگاه ، متشکل و سازمانیافتە بعنوان الترناتیو خود میباشد.
در پایان سخنانم ،از طرف تشکیلات حزب کمونیست ایران،(واحد استکهلم) بار دیگرجانباختن شاهرخ زمانی، کارگر مبارز و کمونیست را به خانواده عزیزش ، به طبقە کارگر و همه مبارزین راه رهایی انسان از استثمار و سرکوب سرمایەداری را، صمیمانه تسلیت میگویم و بر ادامه راە و سنت های انقلابیش که بهترین قدردانی از شاهرخ زمانی عزیز و دیگر رزمندگان جانباختە جنبش کارگری و کمونیستی ایران است ، تآکید و پافشاری می کنیم .
شاد و موفق باشید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر