رضا شهابی و شاهرخ زمانی به کارگران ایران !!!
دشمنی مافیا ثروت و قدرت با
خانواده 50 میلیونی کارگران و فعالین کارگری و تشکل های کارگری تا کی؟
در یکی از
ثروتمندترین کشورهای جهان با حاکمیت 70 الی 80 میلیادر، خانواده 50 میلیونی
کارگران به همراه تمامی ستم کشان با چهار برابر زیر خط فقر وبا بالاتر ین آمار
بیکار ، تورم و گرانی ، اعتیاد ، فساد و تن فروشی در فلاکت، فقر و درمانگی غوطه ور
شده اند، در کنار بدترین اشکال بهره کشی ، دزدی ، فساد ، اختلاس ، رشوه های هزاران
میلیاردی مسئولین حکومتی، مانند 3 هزار میلیاردی بانک ها و همچنین 150 هزار
میلیاردی بدهی های معوقه رانتخواران حکومتی به بانک ها بیش از پیش به ایجاد خانه
خرابی و گرسنگی محرومین می افزاید، در چنین ویرانه ی دولت مردان مدعی حامی
مستضعفین با تصویب یک چهارم دستمزد زیر خط
فقر ، حذف یارانه ها و دارا بودن رتبه دوم تورم در جهان بر اساس استناد به آمار و
ارقام خودشان، نابودی امنیت شغلی از طریق رواج قراردادهای موقت و قرارداد های سفید
امضا ، حذف و نابودی تمامی قوانین حمایتی و خصوصی و پولی کردن تمامی ، بهداشت ،
آموزش و تحصیلات ، درمان ، ورزش و تفریحات و کلا" خدمات عمومی، و تبدیل این
عرصه ها به کیسه انباشت سرمایه مافیای قدرت و ثروت ، بر داشتن گمرکات مرزی و
واردات بی رویه کالاهای بنجل و استوک توسط رانت های دولتی و نابودی زمینه های
تولیدی و ایجاد بیکاری های میلیونی کارگران و تصویب قوانین ضد کارگری در کشوری که
دارای دهمین رتبه معدن جهان و بیستمین اقتصاد جهانی بوده است، بدین طریق حکومت
سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران را به جهنم کارگران و مزد بگیران و بهشت مولتی
میلیادر ها تبدیل کرده است. در این سیستم فلاکت زده و بردگی هر گونه اعتراض و مقاومت و فعالیت قانونی
کارگران و ستم دیدگان و تشکل های قانونی انها در محور امنیت شغلی ، دستمزد متناسب
با تورم ، حق اعتصاب ، حق راهپیمای ، حق تشکل مستقل با شدت سر کوب و به زندان
محکوم می شوند، غارت گران ثروت های عمومی حتی به قوانین مورد قبول و تصویب خود از
جمله مواد 26، 27 و اصولی دیگر از قانون اساسی در رابطه با تشکل ، احزاب و آزادی
تظاهرات ، اعتصاب ، راهپیمایی ، و ازادیهای در جهت تظاهرات و تهیه و داشتن مسکن
برای همه مردم و یا هشت مقاوله نامه های بنیادین از جمله مقاوله نامه های 98 ، 87
سازمان جهانی کار پای بند نبوده و برای حفظ مافیای ثروت و قدرت به هر ابزار اختناق
و سرکوب متوسل می شود. بطور مثال سرکوب مراسم های اول ماه مه روزجهانی کارگر ،
سرکوب دائمی تشکل های سندیکای کارگران شرکت واحد تهران ، نقاشان تهران ، نقاشان کرج
، نی شکر هفت تپه ، خبازان سقز ، کمیته های کارگری هماهنگی ، پیگیری ، اتحادیه
آزاد کارگران و غیره و دستگیری و زندانی کردن طولانی مدت کارگران و فعالین کارگری دشمنی
علنی و جنگ علیه طبقه کارگر و گرفتن تنها وسیله دفاعی انها در مقابله با فقر و
گرسنگی می باشد، تا کارگران نتوانند با ایجاد تشکل های مستقل به عنوان تنها وسیله
دفاع از زندگی شرافت مندانه خود و فرزندانشان در مقابل یورش سازمان یافته و با
برنامه طبقه سرمایه داری به مقاومت و مبارزه بپردازند، تا انباشت ثروت های باد
اورده آقازاده ها همچنان ادامه داشته باشد، اما طبقه 14 میلیونی کارگران علی رغم
محروم بودن از داشتن تشکل های سراسری برای مقابله کردن و پیش بردن مبارزات سراسری
طبقاتی خود، همچنان به دلیل وجود اجتناب ناپذیر مبارزه گسترده طبقاتی – سراسری در
صف مقدم مقابله و مبارزه با بهره کشی نا
عدالتی قرار دارد.
بنا به موارد گفته شده ما کارگران درک کردیم که باید در
برابر قدرت متحد طبقات استثمار گر با ایجاد تشکل کارگری سراسری و همبستگی طبقاتی
سراسری مقاومت و مبارزه خود را هدفمند و با برنامه و نتیجه بخش سازماندهی به پیش
ببریم.
کارگران و مردم شریف و زحمتکش :
هدف باند های خود سر و رسمی حکومت و قانون شکن از دستگیری و
زندانی کردن کارگران و فعالین پیشرو کارگری و سرکوب نیروهای مبارز برای حفظ امنیت و ادامه بهره کشی و غارت ثروت
مردم توسط مافیا ثروت و قدرت است،
هدف فعالین کارگری از ایجاد تشکل های کارگری بعنوان تنها
ابزار دفاع از ابتدای ترین خواسته های طبقه محروم و ستم دیده و مستضعفین جامعه
مانند ایجاد شغل برای جوانان ، دستمزد متناسب با تورم ، امنیت شغلی ، حق تحصیل
فرزندان ، حقوق مساوی برای زنان و مردان و عدم اخراج و بیکار سازی و غیره می باشد،
خواسته کارگران پیشرو و فعالین کارگری در بند فریاد حق طلبی کل خانواده های 50
میلیونی کارگران در مقابل فقر و نابود و برای کسب نان ، مسکن ، کار و ازادی و
همچین ایجاد تشکل های مستقل می باشد.
ما باید برای متحد
شدن و ایجاد تشکل های مستقل کارگری و
اتحاد و همبستگی و دفاع از هم نوعان خود جهت آزادی و حاکمیت طبقه کارگر و نجات از
چنگال نظام سرمایه داری متحد شویم و ندای رهای و ازادی سر بدهیم ، کارگران ، مزد
بگیران با ایجاد هیات های موسس سندیکا ها و اتحادیه ها جهت ایجاد فداریسیون سراسری
تشکل های کارگری اقدام کنید و اعتراضات خود را بر محور شعار های زیر علیه تبعیض و
نا عدالتی فریاد کنید
2/4/1393
کارگر زندانی آزاد
باید گردد
تشکل مستقل ایجاد باید
گردد
حق اعتصاب ، حق تشکل ،
حق مسلم ماست
شعار هر ایرانی کار ،
مسکن ، آزادی
-----
اقتصاد خصوصی نمی
خواهیم ، بانک نزولی نمی خواهیم ، درمان و تحصیل پولی نمی خواهیم
------
قرارداد موقت ملغا
باید گرد ، اشتغال دائم اجرا باید گردد
واردات بی رویه قاتل تولید ملیه
کارگر ، معلم ، دانشجو
، اتحاد ، اتحاد
معلم و کارگر پشتیبان
یکدیگر
کارگر و زحمتکش هم
بسته گور کن مافیا وابسته
نتیجه دزدی و کلاشی فقر و اعتیاد و تن فروشی
آزادی و برابری ،
عدالت کارگری
این همه جرم و جنایت نتیجه
دزدی و غارت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر