بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری ، عضو کمیته پیگیری ایجاد
تشکل های کارگری و کارگر کارخانه را پس از شش روز نگهداری در سلول انفرادی در
زندان گوهر دشت کرج به اندرزگاه یک ( بند یک) انتقال دادند ، 7 روز قبل وی را از بند 2 به
سلول انفرادی بردند و اکنون به جای انتقال او به سالن 12 سیاسی که حتی بنا به
قانون خودشان باید تحت تفکیک جرائم در سالن 12 سیاسی باشد اما متاسفانه ماموران جمهوری
اسلامی بخصوص اعضای اداره اطلاعات که دشمنان قسم
خورده آزادی و انسانیت و بخصوص دشمن
سازمان یافته علیه طبقه کارگر هستند بهنام
را جهت تنبیه غیر قانونی و غیر انسانی با انتقال از بندی به بند دیگر و اکنون به
بند یک که بدترین بند زندان است انتقال دادند تا شاید بتوانند از مقاومت او بکاهند،زندانیان
در بند یک به دلیل اینکه محکوم به اعدام هستند و با توجه به اعدام های گسترده هر
روزه در حال انتظار کشندن بسر می برند در نتیجه تعادل روحی ندارند و همچنین بسیاری
از زندانیان در بند یک دچار بیماری های
مسری مانند ایدز، هیپاتیت و قانقاریا هستند ، در نتیجه بند یک برای بهنام بسیار
خطرناک هست. بهنام ابراهیم زاده که به ناحق محاکمه شده و 5 سال است در زندان بسر
می برند که باید با اتمام پنج سال آزاد می شد اما ماموران جمهوری اسلامی با پرونده
سازیهای دروغین بر علیه بهنام , وی را به 9 سال و 4 ماه دیگر محکوم کردند، و باز هم دست
از سر بهنام بر نداشته به 209 بردند و هر از چند گاهی با گرداندن او در بند های
مختلف او را مورد شکنجه های روحی و جسمی قرار می دهند ، و علنان هدف جمهوری اسلامی
سرمایه داری نابودی بهنام و دیگر زندانیان سیاسی است ، تنها و بزرگترین گناه بهنام کمک به
بر قراری و ایحاد تشکل های مستقل کارگری است ،( سندیکا ، اتخادیه ها و ... ) که
تنها ابزاری تخت مطالبات مورد استفاده
کارگران است، تا طبقه 50 میلیونی کارگران در مقابل دستمزدهای یک چهارم خط
فقر ، قرار دادهای سفید امضا و موقت ، نابودی تمامی قوانین حمایتی از جمله بیمه
های بیکاری ، بازنشستگی و بیمه های درمانی ، حذف یارانه و افزایش مداوم قیمت
مایحتاج عمومی ، آب و برق و گاز و نان و دیگر سیاست های دولت سرمایه داری در
گرسنگی تزریقی طبقه سرمایه داری علیه کارگران و زحمتکشان در حمایت از حداقل های
زندگی برای زنده ماندن دفاع کند و این
گناه در نظر دزد ها و چپاول گران ثروت های عمومی مردم نابخشودنی می باشد ، جمهوری
اسلامی می داند در صورت وجود تشکل های سراسری کارگری ، اعتدالیون و دلواپسان ولایت
مطلقه نمی توانند علنان 220 هزار میلیارد تومان بانکی که نزدیک به رقم بودجه یک
سال کشور که 260 هزار میلیارد است یا 5 و 3 دهم میلیارد دلار پول نفت را بالا
کشیده و رهبرشان که یکی از 67 میلیادر دنیا شود.
فریاد کارگران و ستمدیدگان و مردم 99 در صدی ایران لازم است تا علیه زندان و
شکنجه و برای آزادی زندانیان سیاسی مبارزات خود را تشدید کنند.
فریاد و اعتراضات بهنام ابراهیم زاده ها ، رسول بداقی ها،
شاهرخ زمانی ها ، جعفر عظیم زاده ها و دیگر فعالان در بند فریاد آزادی ، برابری و
عدالت اجتماعی برای مردم ستم کش ایران است. در نتیجه باید در جهت آزادی کارگران زندانی
و زندانیان سیاسی دست به اعتراضات متحدانه
و گسترده بزنیم.
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی
18/3/1394
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر