هشدار و چاره اندیشی ملی!

 بنا به آمار بسیار محافظه کارانه ی دولتی، بیش از بیست میلیون تن از شهروندان بیکار هستند، که از این لشکریان، حدود 5 میلیون تن را تحصیل کرده ها تشکیل میدهند. همین آمار می گوید؛ بیش از 30 میلیون تن از شهروندان ایرانی زیر خط فقر مطلق به سر می برند و خط فقر عادی، بالغ بر 3 میلیون تومان است. چند هزار از زنان کارتن خواب در تهران زندگی می کنند و بیش از 93 درصد از کارگران با قراردادهای سفید امضاء، با زندگی برده وار روزگار خود را سپری می کنند. دزدی، اختلاس و چپاول های حکومتی سر به فلک کشیده و روزی نیست که مقامات حکومتی در رقابت های درون گروهی و جنگ قدرت، به افشای چنین چپاول هایی نپردازند. آخرین دو قلم از این چپاول ها، اخیرا مطرح شد که یکی از آن ها فرار مالیاتی بیش از 90 میلیارد تومانی و دیگری هزینه های هزاران میلیاردی مربوط به کاخ خمینی ( به نام آستان قدس؟! ) بود که حتی صدای حکومتی ها را در آورد. در چنین وضعیتی، جنگ قدرت دو جناح دلواپسان قدرت و اعتدالی های ثروت، بالا گرفته و همه مقدرات کشور و مردم را با سرنوشت برنامه ی ماجراجویانه هسته ای گره زده و از یک سو، روحانی با صراحت اعلام می دارد که اگر به توافق یا همان تسلیم نامه، تن ندهیم، حتی امکان تامین آب آشامیدنی مردم وجود ندارد و در مقابل، خامنه ای، دلواپسان را وا می دارد تا سخنرانی دولت و نیروهای همسو را بر هم بزنند تا به دنیا نشان بدهند که در ایران فقط اوست که تصمیم می گیرد و فقط باید با او ببندند!

از دیگر سو، همین روحانی که 2 سال پیش برای فریفتن مردم، وعده میداد که 6 ماهه، تکلیف پرونده هسته ای را مشخص خواهم کرد و اعلام میداشت؛ مشکلات اقتصادی و اجتماعی ربطی به پرونده هسته ای ندارد و یا وعده آزادی میداد، اینک دست خود را در جیب مردم گذاشته و با بالا بردن قیمت حامل های انرژی، حتی تلاش می کند یارانه مردم که حتی قانونی است را قطع نماید!

در این وضعیت بسیار اسف بار که فرماندهان ارشد نظامی و سیاسی به دخالت آشکار در کشورهای منطقه از جمله سوریه، عراق، لبنان و یمن اعتراف می کنند و هزینه های بسیار سنگین مالی، انسانی و امنیتی بر مردم ایران تحمیل می کنند، لازم است به جامعه سیاسی و مدنی ایران هشدار بدهیم، از همه تشکل های صنفی و سیاسی بخواهیم به شرایط فوق بحرانی کنونی توجه داشته و نسبت به سرنوشت خود و هم میهنان، بی تفاوت نباشند. اعتراض های اجتماعی ناشی از فقر، بیکاری و فساد و سرکوب، همه جا را فرا گرفته و حکومت با بی مسئولیتی و دامن زدن به سرکوب و هرج و مرج بر نگرانی های اجتماعی می افزاید. در چنین شرایطی، فقط ما مردم ایران هستیم که باید با اتحاد و همدلی و با درک وضعیت فوق بحرانی کنونی، با پشتیبانی از طبقات نسبتا متشکل و بپاخاسته، همچون کارگران، معلمان، دانشجویان، بازنشستگان و سایر گروه های اجتماعی، به خلق نیروی اجتماعی قدرتمند برای برون رفت از وضعیت کنونی و تعیین سرنوشت به دست خود، اقدام نماییم. مبادا با بی مسئولیتی خود، یا با سکوت و مماشات موجب شویم، امور جامعه به دلیل فقر اقتصادی، سرکوب سیاسی و بی برنامگی، پیش از امور حکومت، فرو بپاشد.

(با پیوستن و یا ایجاد تشکل های سراسری (اتحادیه ها و احزاب سیاسی) در جهت سازمان یافتگی، با برنامه و اتحاد سراسری حرکت کرده و از پراکندگی خود نجات یابیم.)

زندانیان سیاسی ایران _ زندان رجایی شهر کرج 
18 خرداد 1394

اسامی زندانیان سیاسی به ترتیب حروف:

1- فرید آزموده 2- امیر امیرقلی 3- سهیل بابادی 4- سید حسن بروجردی 5- محمد جراحی 6- ایراج حاتمی 7- خالد حردانی 8- شاهرخ زمانی 9- مهدی شاندیز 10- سعید شیرزاد 11- حشمت اله طبرزدی 12- علیرضا فراهانی"