در ادامه تشدید سرکوب زندانیان سیاسی بی دفاع ،
در اعدام ، قتل از طریق پارازیت های سرطانزا ، انحلال بند های مستقل سیاسی و پخش
زندانیان سیاسی در بین زندانیان عادی جانی خطرناک و زندانیان مبتلا به ایدز و
هیپاتیت سه نفر از سالن سیاسی 12 را به نام های مصطفی اسکندری ، کشیش سعید عابدینی
تبعه آمریکا ، خالد حردانی حبس ابد که 16 سال نیم در زندان است به سلولهای انفرادی
منتفل کردند و موقع انتقال یعنی ساعت 12 ظهر امروز 17/1/1394 خالد حردانی و سعید
عابدینی در اعتراض به برخورد های ضد حقوق بشری و قانون شکنانه جمهوری اسلامی دست
به اعتصاب غذا زدند، با توجه به اینکه خالد حردانی مبتلا به زخم شدید معده است و چندین بار تا کنون معده اش خونریزی کرده است، سلامتی ایشان به شدت در خطر است.
همچنین
زندانیان سیاسی با انتشار بیانیه ضمن محکوم کردن این وحشی گریهای رژیم اسلامی را
مخصوصا" در آستانه روز جهانی کارگر و روز معلم همبستگی زندانیان سیاسی با
مردم مبارز و ترس حکومت ولایت مطلق فقیه از تاثیر متقابل پیوند پویا و زنده زندانیان سیاسی با اعتراضات
و اعتصابات مردم دانستند.
لازم به ذکر است زندانیان سالن 12 خود را برای اعتصاب
غذا در جهت اعتراض به این حق کشی علنی و شکنجه هم بندی یان خود و انتقال آنها به سلولهای
انفرادی و تشدید پارازیت ها و دیگر خواسته های قانونی آماده می شوند.
فریده
جعفری
بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج به مناسبت روز جهانی کارگر
بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی
زندان گوهردشت کرج به مناسبت
روز جهانی کارگر که جهت اطلاععموم و انتشار در رسانه ها در اختیار « فعالین حقوق
بشر و دمکراسی در ایران » قرار داده شده است متن بیانیه به قرار زیر است :
کارگران و معلمان پیشتاز مبارزات
حق طلبانه،
روز اول ماه می « ۱۱ اردیبهشت » روز جهانی کارگر است.
روز ۱۲ اردیبهشت روز ملی معلم به
دلیل کشته شدن ابوالحسن خانعلی است. روز ۱۳
اردیبهشت روز جهانی خبرنگار است. مناسبتهای ملی و جهانی پیشرو، فرصتی است تا
گروهها و طبقات گوناگون اجتماعی به ویژه کارگران، معلمان، روزنامه
نگاران ، پرستاران، طرفداران برابری حقوق زن و مرد، از طریق تشکل های صنفی و مدنی
بیش از پیش مطالبات خود را خواستار شوند.
اعتصاب، اعتراض، میتینگ ، تشکل حزب
و سندیکا و آزادی بیان و قلم از حقوق اساسی و مسلم مردم ایران است. در هیچ شرایطی
نمی بایست از این حقوق قانونی کوتاه آمد و در وضعیت کنونی ، بیش از هر زمان می
بایست بر حقوق خود تاکید کنیم. دیدیم که رژیم زیر فشار مبارزات دموکراتیک مجبور به
عقب نشینی شد و زنان امکان حضور در سالن های ورزشی را پیدا کردند.
فراموش نکنیم خامنه ای به دلیل
وحشت از گسترش اعتراضات مردمی به دلیل وضعیت بسیار وخیم اقتصادی رژیم، ناشی از
تحریم های بین المللی مجبور به نوشیدن زهر اتمی شد که این اقدام او حتی اعتراض
نماینده اش در فحش نامه کیهان را برانگیخت. خامنه ای در حالی مجبور شد جام زهر
اتمی را بالا بکشد و در برابر خواست امریکا تسلیم شود که میلیاردها دلار هزینه
برنامه ماجراجویانه هسته ای کرده بود، بیش از ۱۲ سال است به دلیل پیگیری این
برنامه بی حاصل و خسارت بار، ملت ایران را با تحریم های بین المللی روبرو کرده و
هزاران ایرانی را به خاک سیاه نشاند، دهها تن را به اتهام واهی جاسوس هسته ای به
زندان، شکنجه گاه و اعدام کشانید و برخی از دانشمندان هسته ای خودشان را قربانی
کرد. اما امروز به گفته دلواپسین و ذوب شدگان در ولایت « برنامه هسته ای را داده
اند اما تحریم ها را حفظ کرده اند »!؟اگرچه خامنه ای به هیچ وجه موقعیت و جسارت
خمینی را ندارد که با صراحت اعلام کند: مجبور شد جام اتمی را سر بکشد ، اما شکست
او به اندازه ای آشکار است که فریاد حامیان قسم خورده خودش را در آورده و این امر
موجب شکاف عمیق در حاکمیت و سردرگمی و یأس آشکار نیروی سرکوبگر حاکم گردید که
همواره فریاد می کردند: امریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند. اما با شگفتی و بهت زدگی
شاهد بودند که این امریکا بود که نظام ولایی شان را به دلیل اینکه ضد مردمی است و
همواره منافع ملی را زیرپا گذاشته ، زیر پای خود له کرد و مردم ایران نیز از این
شکست آشکار رژیم سرکوبگر بسیار شادمان شدند. امروز روز مرگ سرکوبگران دلواپس است.
در این مرحله از مبارزات حق طلبانه
، می بایست همه گروهها و طبقات اجتماعی تشکل های مدنی را بیش از پیش گسترش بدهند.
تشکل های موجود با یکدیگر ارتباط ارگانیک برقرارسازند و از همه مهم تر، روز ۱۱، ۱۲ و ۱۳ اردیبهشت را به صحنه ملی برای طرح
مطالبات صنفی ، مدنی و سیاسی تبدیل کنند. نباید اجازه دهیم رژیم به قدرت های جهانی
باج بدهد و روند تسلیم پذیری را کامل کند اما در برابر مطالبات قانونی کارگران،
معلمان ، روزنامه نگاران، پرستاران و برابری طلبان جنسیتی ،قومی و مذهبی گردن
فرازی کند.
زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج
۱۶
فروردین ۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر