افزایش حداقل دستمزدها باید بالای خط فقر باشد

بیانیه کمیته پیگیری برای افزایش حداقل دستمزدها در سال 92

افزایش حداقل دستمزدها باید بالای خط فقر باشد

آخرسال نزدیک شد.امسال نیز مثل هرسال گما نه زنی و چانه زنی مسئولان ،کارفرمایان ،مجلس و دیگر دست اندرکاران برای افزایش چند درصدی دستمزدها به گفتگوی نمایشی نشسته اند.

اما امسال با سالهای پیش  کاملا متفاوت بوده است.افزایش قیمت ارزاق عمومی ، حمل نقل، بهداشت و درمان بسیار چشمگیر بوده است.امار و ارقام  سازمانهاو نهادهای دولتی ومجلس افزایش  تورم را نزدیک به 40% ارزیابی کرده اند.

افزایش قیمتهای  وسایل زندگی  که دم دست ما کارگران است بسیار بیشتر از آمارو ارقام  گفته شده  می باشد.این افزایبش قیمتها  چنان چشمگیر بوده است که نیاز به تکرار مکررات ندارد.فقط اجاره بهای مسکن با افزایش حداقل 30%و حداقل دستمزد389000 تومانی غیر قابل قیاس است.اجاره مسکن یک واحد کوچک 50 الی 60 متری  اکنون بیش از 700000تومان رسیده است. یعنی حداقل دستمزد 389000 تومانی به نصف این اجاره بها هم نمیرسد.

خط فقر طبق ارزیابی سازمانهای ذیربط به بالای 1200000 تومان در سال گذشته 1390 و خط بقا به 900000 افزایش یافته بود.سالی که در حال تمام شدن است.خودش به تنهایی مصادف با افزایش قیمت ها و تورم یک دهه است.کدام کالاست که قیمتش یک هفته ثابت مانده باشد.اما افزایش دستمزدهای ما سالی یک بار وآن هم بسیار ناچیز بوده است.

تأمین حداقل نیازمندی زندگیمان اینک به بیش از 1500000 تومان می رسد.این هزینه ها را اکنون با افزایش تورم وگرانی طبق امار رسمی دولتی نمی توان مقایسه کرد.دیگر حرف زدن از قانون کار که افزایش حداقل دستمزد را منطبق بر نرخ تورم اعلام شده توسط بانک مرکزی می داند.  نه تنها  دیگر معنایی ندارد بلکه اینک  به یک طنز توهین آمیز شبیه شده است.اکنون نگاه کوتاهی به گزارش  روزنامه کثیرالانتشار می کنیم در رابطه با افزایش قیمتها:

افزایش قیمتها هم چنان رو به اوج است."قیمت گوشت در بازار نسبت به هفته گذشته افزایش چند  هزار تومانی داشته است"

و"تخم مرغ شانه ای 7500 تومان ......... درچند ماه پیش تفاهم نامه ای منعقد شدکه قیمت تخم مرغ در بازار برای مصرف کننده  از کیلویی 3700تومان بالاتر نرود اما نرخ آن7500 تومان شد." و "قیمت مرغ طی چند روز اخیر با جهش از
 4800تومان به 6300 تومان رسیده است."(روزنامه بهار 21بهمن91)

این گزارش نمونه روند افزایش قیمتهاست.

طی سالهای اخیر که افزایش حداقل دستمزد با افزایش نرخ تورم بسیار فاصله داشت.درهیچ زمان این دو
(دستمزدهاو قیمتها)ارقامشان به هم نزدیک نشد.با پایین نگه داشتن  حداقل دستمزد سالیان سال است که  فاصله ای 50%
با نرخ تورم داشته ایم  .با افزایش نجومی قیمتها در سال جاری این فاصله عمیق تر شده است. طوری که اگر حداقل دستمزد 300% هم افزایش یابد به افزایش نرخ تورم وقیمتها نخواهد رسید.

افزایش نرخ تورم در ایران طی برآوردهای سازمان بین المللی اقتصاد  نیز درجهان رتبه اول را به خود اختصاص داده است.

ما کارگران آسیب پذیرترین خانواده ها که جمعیت 90% جامعه را تشکیل می دهیم تمام بار ویرانگر این تورم وگرانیرا باید تحمل کنیم. وبا حقوقهای چندر قاز باید تاوان این نابسامانی رابپردازیم.چرا ما کارگران ؟

ما کارگران که تمامی تولید جامعه را بردوش داریم. زحمتکشان اصلی و واقعی  جامعه هستیم.خانواده هایمان نیز آماج این وضعیت نابسامان اقتصادی قرار گرفته اند. اینک خانواده ما کارگران  در معرض  فاجعه انسانی  قرار گرفته اند.

این نابرابری آشکار ضد انسانی برای ما کارگران  قابل تحمل نیست.افزایش دستمزدها باید به گونه ای جهشی باشد که زندگی را قابل تحمل کند.این مطالبه حق مسلم انسانهایی که سرتاسر عمرشان را با زحمات غیر قابل جبران به سر می رسانند.

جمعیت بزرگ ما کارگران که اکثریت 99%جامعه را شامل میشویم.چگونه باید این ظلم بزرگ را تحمل کنیم؟؟

اگر در سالهای گذشته دستمزدها منطبق با افزایش واقعی تورم افزایش می یافت. ما اکنون شاهد این فاصله عمیق دستمزدهاو قیمتها نبودیم.پایین نگه داشتن نرخ دستمزدها در سالهای اخیرموجب پیدایش عمیق فاصله طبقاتی  بین فقیرو غنی شده است.

ما کارگران خواستار افزایش حداقل دستمزدها تا بالای خط فقر هستیم.

                                   

کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری

9/12/1391