چند خبر و گزارش کوتاه از زندان رجایی‌شهر کرج

این زندان محل نگه‌داری ۵ تا ۶ هزار محکوم به اعدام با ۲۳۰۰ تا ۲۴۰۰ زندانی زیر اعدام در حال اجرای حکم، دارای ۲۵۰ زندانی سیاسی – عقیدتی شامل ۴۰ زندانی زیر اعدام مانند زانیار و لقمان مرادی، هوشنگ رضایی، حامد احمدی و ارژنگ داوودی و ده‌ها محکوم به حبس ابد مانند محمد نظری که تاکنون ۲۱ سال را در زندان گذرانده است، حاج کریم معروف عزیز با ۱۸ سال و بقیه با حبس‌های ۱۰ تا ۱۵ سال می‌باشند که با خودسری و اراده‌ی سربازان گم‌نام، تمامی امکانات قانونی و عرفی و مرسوم در سایر زندان‌ها، مانند مرخصی، آزادی مشروط، ملاقات حضوری، امکانات ورزشی و آموزشی داخل زندان محروم‌اند. به قول جعفری دولت‌آبادی، در حال مرگ تدریجی در این گورستان می‌باشند.

۱. امروز هفتم شهریور، یک ماه است که رژیم از ورود روزنامه‌هایی مانند کیهان، جام‌جم و شرق که زندانیان از یک ماه قبل پولش را پرداخت کرده‌اند جلوگیری می‌کند. علی‌رغم پیگیری‌های شدید زندانیان، مسولین تاکنون هیچ پاسخی نداده‌اند.

۲. عدم اعزام و برگرداندن بیماران اورژانسی از بیمارستان‌ها:‌ در ادامه‌ی تشدید سرکوب دولت حسن‌کلید، در کنار عدم اعزام بیماران بدحال و اورژانسی مانند دکتر فواد مقدم و آقای خانجانی، عارف پیشه‌ورز، اصغر قطان، علی سلان، خالد حردانی، ریاض‌الله سبحانی، صالح کهندل، بیماران اورژانسی در حال درمان مانند امان‌الله مستقیم، ماشاالله حائری و عادل نعیمی، با فشار سربازان گم‌نام دوباره به بند برگردانده شده‌اند. لازم به یادآوری است که برای حدود ۲۸ بیمار اورژانسی از سوی بهداری زندان تاییدیه بستری صادر شده است.

۳. ممانعت غیرقانونی از مرخصی توسط اداره‌ی اطلاعات: علی‌رغم پیگیری خانواده‌ها برای گرفتن مرخصی طبق مواد ۴۵، ۱۲۵ و ۲۱۳ آیین‌نامه‌ی داخلی زندان برای موارد ضروری مانند عروسی و مجلس ختم، اما از این عمل هم‌چنان با ممانعت سربازان گم‌نام و مزدوری خدابخش، معاون دادستان ممانعت می‌شود. حکومت غیر از اصلاح‌طلبان به کسی مرخصی نمی‌دهد. تلاش خانواده‌ها برای گرفتن مرخصی استعلاجی در موارد ضروری در مورد اشخاصی مانند پیام مرکزی برای دیدن مادر بیمارش و شاهرخ زمانی برای شرکت در مراسم عروسی دخترش، به جایی نرسیده است. تنها دختر شاهرخ زمانی به خدابخشی، مزدور مافیای ثروت و قدرت گفته است: «چرا به پدر کارگر من برای شرکت در عروسی تنها دخترش مرخصی نمی‌دهید؟ چرا فرق قائلید؟ چرا موارد قانونی را زیرپا می‌گذارید؟ تا کی می‌خواهید به قانون‌شکنی ادامه بدهید؟» و خدابخش این سگ جیره‌خوار حکومتی، وی را از اتاقش بیرون کرده و جواب رد داده است تا نوکری خود را باندهای غارت‌گر ثروت‌های ملی نشان دهد.

۴. انحلال بندهای سیاسی و پراکندن زندانیان سیاسی در بندهای خطرناک عادی هم‌چنان ادامه دارد. به دنبال تبعید شهرام چینیان، هم‌وطن بهایی، به بند عادی، اغلب زندانیانی که از اوین به رجایی‌شهر آورده شده بودند مانند مهدی فراحی شاندیز، بهنام ابراهیم‌زاده (با ۲۲ روز اعتصاب غذاتا امروز)، محمد ابراهیمی، فرشید فتحی و چند هم‌وطن متهم به توهین به مقدسات را به بدترین بندهای اعدامیان و جانیان خطرناک که تعادل روحی ندارند تبعید کرده‌اند. علی‌رغم شعارهای فریب‌کارانه‌ی حسن کلید، علاوه بر تشدید اعدام‌ها که به ۸۸۰ نفر در یک سال رسیده است، نابودی بندهای مستقل سیاسی مانند تبریز، ۳۵۰ اوین و ارومیه کلید خورده و هم‌چنان ادامه دارد.

۵. آمار زندانیان در سالن ۱۲ با انتقال‌های جدید شامل هم‌وطنان بهایی از اوین، از ۸۰ نفر به صد نفر رسیده است. لازم به ذکر است که در این بند، زندانیان حبس سنگین و زیراعدام به صورت ۲ تا ۳ نفری در سلول‌های انفرادی جا داده شده‌اند.

۶. زندانیان محکوم به حبس ابد که مدت طولانی را در زندان هستند،علی‌رغم موافقت مسولین زندان برای آزادی‌شان، با ممانعت اداره‌ی اطلاعات هم‌چنان در شرایط مرگ تدریجی قرار دارند. مانند محمد نظری که تاکنون ۲۱ سال را در زندان گذرانده است، حاج کریم معروف عزیز با ۱۸ سال، خالد حردانی، فرهنگ و شهرام پورمنصوری که موقع دستگیری ۱۵ ساله بوده‌ است، سعید ماسوری و افشین بایمانی با ۱۵ تا ۱۶ سال حبس در بدترین وضعیت ممکن با مرگ تدریجی دست و پنجه نرم می‌کنند.

۷. هم‌وطن عرب، حمزه سواری، از فعالین خلق عرب از اهواز به تهران و زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شده است. برادر وی محکوم به اعدام و خود وی محکوم به حبس ابد می‌باشد و ۹ سال را تاکنون در زندان سپری کرده است. وی هنگام دستگیری ۱۸ سال داشته است.