فراخوان
زندانیان کارگری و سیاسی در ایران را آزاد کنید
سازمان جهانی کار ILO در نشست سال 2013، جمهوری اسلامی ایران را در ردیف سه کشوری مد نظر قرار داد که در آن ها شرایط زندگی، آزادی های فردی و فعالیت های کارگری شدیداً محدود بوده و فعالین کارگری دائماً تحت تعقیب، پیگرد قضایی، اخراج از کار و تهدید به زندان قرار دارند.
فعالین کارگری در ایران علاوه بر تهدید به اخراج, پیگردهای قضایی و زندان, در طول بازجویی ها که از سوی نهادهای امنیتی و قضایی انجام می گیرد، با تحت فشار قرار گرفته و آن ها را مجبور به استعفاء از عضویت در تشکل های مستقل و آزاد کارگری خویش می نمایند. تنها جرم این فعالین فعالیت در جهت تأسیس سندیکاهای کارگری مستقل و آزاد و در راستای بهبود وضعیت زندگی و معاش کارگران و تامین امنیت شغلی می باشد.
در لیست زیر ما فقط اسامی تعدادی از فعالین سندیکایی که به خاطر فعالیت های صنفی در جهت تشکل مستقل و آزاد سندیکایی در زندان به سر می برند، را ذکر کرده ایم:
1- رضا شهابی، مسئول مالی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
2- محمد جراحی، عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری
3- شاهرخ زمانی، عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری
4- بهنام ابراهیم زاده، از اعضاء کمیته پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری و جمعیت کودکان کار و خیابان. فرزند او اکنون دچار بیماری سرطان است و تحت شیمی درمانی قرار دارد.
5- عبدالرضا قنبری، عضو کانون صنفی معلمان ایران
6- رسول بداقی، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان ایران
7- علی اکبر باغانی، دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران
8- محمود بهشتی لنگرودی، بازرس و سخنگوی کانون صنفی معلمان
فعالین کارگری و سیاسی در شرایط بسیار نگران کننده ای در زندان های ایران به سر می برند.
دادستان کل جمهوری اسلامی ایران در مورد زندانیان سیاسی و کارگریِ در زندان رجائی شهر گفته است که؛ ما به تدریج از شَرّ آن ها خلاص خواهیم شد.
ما امضاء کنندگان این فراخوان خواستار؛
1- آزادی بدون قید و شرط کلیه زندانیان کارگری و سیاسی در ایران هستیم.
2- تشکیل و اعزام "کمیته بین المللی حقیقت یاب" به ایران جهت بررسی شرایط فعالین کارگری و سیاسی در زندان های ایران.
3- ما خواهان پایان دادن فوری برخوردهای غیر انسانی دگر اندیشان در ایران هستیم.
4- ما خواهان بررسی شرایط معیشتی خانواده کارگران زندانی و ارسال کمک های مالی به آن ها هستیم.
5- ما خواهان اجرا و رعایت قوانین بین المللی و کنوانسیون های بین المللی و کشوری که طبق آن اصول آزادی های سندیکایی و سیاسی، جهت ایجاد تشکیلات آزاد و صنفی و مستقل به عنوان حقوق اولیه شهروندی به رسمیت شناخته می شود هستیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر