کارگران ایران را تنها نگذاریم
فشارهای جسمی و روحی مسئولین
و مأمورین جمهوری اسلامی بر فعالین کارگری در زندانها، یک هدف معین را دنبال میکند
و آن منفرد و منفعل کردن آنها، ایجاد یأس و ناامیدی از هرگونه تلاش و مبارزه و در
نتیجه پیشگیری از هر حرکت اعتراضی کارگران و ادامۀ سرکوبهای وحشیانهتر تا حد
اخته کردن و به استیصال کشاندن جنبش کارگری. اطلاعیههای ضمیمه نمونۀ گویایی از
این واقعیت است. تبعید شاهرخ زمانی به زندان یزد، به غیر از خنثا کردن نقش او در
متحد کردن زندانیان، به منظور منفرد کردن او و اعمال فشارهای روحی و اقتصادی بر او
و خانوادهاش نیز میباشد. بی توجهی و بی اعتنایی به وضعیت وخیم سلامتی رضا شهابی،
علی نجاتی، بهنام ابراهیم زاده، محمد جراحی و سایرزندانیان، حتّا تا پای مرگ نیز
همین هدف جنایتکارانه و ضد کارگری را تعقیب میکند.
برای فعالین کارگری، کمونیستها
و تمام انسانهایی که در خارج کشور دلشان برای طبقۀ کارگر میتپد، بجز اطلاعرسانی،
افشاگری و حمایتهای معنوی، مهمترین و مؤثرترین کارعملی مبرم و مقدور، حمایت مالی است. هماکنون بهطور
مشخص خانوادههای شاهرخ زمانی، رضا شهابی و بهنام ابراهیمزاده شدیداً نیازمند
حمایتهای مالی فوری هستند، علاوه بر آنها فعالین کارگری که به علت تعقیب و احضار
ناچار به ترک ایران شدهاند، نظیر غلامرضا غلامحسینی عضو سابق سندیکای شرکت واحد،
مهدی آمیزش فعال کودکان کار و کارگری و بینا داراب زند و... شدیداً دچار مضیقۀ
مالی هستند. پاسخگویی مسئولانه به این نیازها و تلاش همگانی برای هرچه بیشتر کمکرسانی
گسترده و مقتضی، خود اقدامی سیاسی برای خنثا کردن تشبثات و توطئههای رژیم برای
نائل شدن به اهداف شومش میباشد. این اقدام مسئولانۀ ما نه تنها از مأیوس و دلسرد
و منفعل شدن فعالین کارگری زندانی و
خانوادههایشان جلوگیری میکند بلکه به آنها نیرو و دلگرمی داده و احساس میکنند
که تنها نیستند و انسانهایی در سراسر جهان بهفکر آنها بوده و خود را در درد و
رنج و مصائبشان شریک میدانند.
کمک مالی حداقل کاریست که
از دست ما برمیآید، همت کنیم و در هرکجا که هستیم و به هرشکل که میتوانیم در این
امر شریک شده و کارگران ایران را تنها نگذاریم. سازمانها و احزاب و گروهها میتوانند
از کانالهای خود، مبالغ جمعآوری شده را ارسال کنند. افراد میتوانند کمکهای خود
را به یکی از سازمانهای مورد اطمینان خود و یا افراد معتمدی که امکان ارسال مطمئن
وجوه را دارند، کمکهای خود را پرداخت کنند. نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در
ایران – خارج کشور نیز آمادۀ دریافت کمکهای مالی در هر محل بوده و گزارش دریافت و
ارسال مبالغ پرداختی را منتشر خواهند کرد.
امیدوارم اطلاعیههای تکان دهندۀ
ضمیمه، ما را بخود آورد و بهقدر توان خود، مسئولانه در این امر انسانی شرکت کنیم.
با سپاس و احترام
سیامک مؤیدزاده
عضو کانون همبستگی با
کارگران در ایران- ایالت نورد راین وستفالن (آلمان)
9/6/2012 – 20 خرداد 1390
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر