مصاحبه با آرین خبر نگار افتخاری حقوق بشر

http://www.youtube.com/watch?v=n1-OkFRvYyo&feature=plcp

بیانیه 48

از تظاهرات اعتراضی در دفاع از کارگران زندانی حمایت میکنیم.

ظرفیت اعمال مشترک ما باز هم می تواند بیشتر شود 

ضمن حمایت از فراخوان  تظاهرات  اعتراضی در روز 30 ژوئن و روز های دیگر، نبست به محکومیت سرکوب کارگران و بخصوص دستگیری اخیر در شهر کرج ، از تمامی رفقا ، نیرو های انقلابی و آزادی خواه می خواهیم در هر شهری که زندگی می کنند به نزدیکترین تظاهرات پیوسته و در دفاع از مبارزات روز افزون کارگران و فعالین کارگری وظایف خود را به انجام رسانند.

در حالی که جمهوری اسلامی تلاش می کند با سرکوبهای شدید و روز افزون خود از رشد و گسترش جنبش کارگری جلو گیری کند و در حالی که نیرو های پیشرو بدون ترس از عواقب فعالیت و خواست مطالبات خود هم چنان می رزمند ، وظیفه هر کدام از ما در مقطع کنونی تاریخ مبارزات طبقه کارگر صد چندان شده است . امروز باید فعالیت و تلاش خود را در قالب برنامه های دقیق و هرچه متحدانه تر در نقاط مشترک بیشتر و بیشتر کنیم . و از روابط خارجی خود در این جهت هر چه بیشتر استفاده نماییم تا بتوانیم با صرف کمترین انرژی و هزینه، بیشترین دست آورد را داشته باشیم .

از تمامی رفقای فعال و انقلابی می خواهیم هرچه بیشتر بطور مشخص و ملموس برنامه ریزی های مشترک، در نقاط مشترک داشته باشند . البته با دیدن و خواندن فراخوانهای مشترک و شنیدن فعالیت های مشترک که هم اکنون در جریان هستند بسیار شاد و مسرور می شویم . حرکت های اخیر عملا" نشان می دهند که نیروها و تشکیلات های فعال ظرفیت فعالیت های مشترک بیشتری را در خود دارند . ضمن ابراز شادی و تشکر از این نزدیک شدنها، اعلام می داریم : رفقا هنوز هم امکانات بسیار زیادی داریم که می توانیم هر چه بیشتر در کنار هم برنامه ها و اعمال مشترک و متحدانه ای داشته باشیم .

به یاد داشته باشیم که با هر بهانه کوچک و بزرگ به عنوان اصول یا غیر، می توان از عملکرد مشترک در نقاط مشترک شانه خالی کرد که نه تنها هیچ هنری نیست بلکه هر انسان ضعیف و پاسیوی می تواند چنین کند، همچنین به یاد داشته باشیم ، که پیدا کردن نقاط مشترک ، بر نامه ریزی و سازماندهی اعمال مشترک ، گام بر داشتن در جهت همبستگی طبقاتی است که وظیفه هر فرد یا تشکیلات مدعی و انقلابی است . و باز به یاد داشته باشیم که مبارزات امروزی طبقه کارگر از ما می خواهد با شناخت نقاط اختلاف و اشتراک میان خودمان،و به رسمیت شناختن اختلافات آگاهانه در جهت هموار کردن عرصه و مسیر همبستگی طبقاتی گام بر داشته، موانع را از سر راه  سراسری شدن مبارزات جنبش کارگری بر داریم . که البته برخی از اعمال خورده کاری و انفرادی ما جزء موانع است.

زنده باد اتحاد                زنده باد عمل مشترک

زنده باد همبستگی طبقاتی

پیش بسوی اتحاد بیشتر، برای فشار بیشتر!!

پیش بسوی اعتراضات گسترده و متحدانه با شعار :

کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

10/4/1391

www.chzamani.blogspot.com

freeshahrookh@gmail.com

شاهرخ زمانی کارگر نقاش و عضو هییت باز گشایی سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمانی و عضو شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری را بدون هیچ دلیل و مدرکی دستگیر کرده، بر علیه او پرونده سازی کردند. علی رغم اینکه در پرونده ساخته شده نیز هیچ مدرک و دلیلی برای محاکمه او وجود ندارد.طبق اعترافات قاضی پرونده حملبر که در دادنامه به صورت واضح نوشته است که شاهرخ زمانی تمامی اتهامات را رد کرده است . پس او کاملا" بیگناه است. اما کاملا" غیر قانونی، شاهرخ را بنا به اعترافات شخص دیگری(متهم ردیف چهارم) محاکمه کرده و با اتهامات دروغین به 11 سال زندان محکوم نمودند. در زندان تبریز با ایجاد جو و فضای نامناسب و خطر ناکی برای او و دیگر زندانیان سیاسی و کارگری زندان را به جهنم واقعی تبدیل کرده اند. واکنون او را به زندان یزد تبعید کردند . ما بدون هیچ قید و شرطی خواهان آزادی فوری شاهرخ زمانی و دیگر زندانیان کارگری و سیاسی هستیم . در این راستا از تمامی کارگران ، تشکل ها ، نهادها و آزادیخواهان و جوانان می خواهیم از هر طریق ممکن بر جمهوری اسلامی جهت آزادی زندانیان فشار بیاورند.

پوستر تعداد بیشتری از کارگران زندانی

پوستر تعدادی از زندانیان کارگری

تظاهرکنندگان می گویند: ایران باید سازماندهندگان اتحادیه ای زندانی را آزاد کند

ترجمه گزارش روزنامه مترو-اتاوا از تظاهرات ۲۲ ژوئن در حمایت از فعالین کارگری در ایران:
 

تظاهرکنندگان می گویند: ایران باید سازماندهندگان اتحادیه ای زندانی را آزاد کند

گراهام لانکتری، روزنامه مترو-اتاوا، ۲۲ ژوئن ۲۰۱۲

در مقابل دروازه های آهنی سفارت ایران در اتاوا، روز جمعه، گروهی از معترضین خواهان آزادی هفت (نه نفر، مترجم) زندانی ای می باشند که به دنبال سرکوب پلیسی یک تشکل کارگری در اواسط ماه ژوئن در بازداشت به سر می برند.

"رژیم اسلام به یک جلسه فعالین کارگری تعرض کرد و ۶۰ نفر را بازداشت نمود"، سروش حریری، یکی از اعضای جامعه ایرانی، می گوید؛ "تنها گناه آنان این بوده است که می خواستند کارگران را متشکل کنند، و ما خواهان آزادی فوری آنها از زندان هستیم."

در شهر کرج، ۶۰ عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری در تاریخ ۱۵ ژوئن ۲۰۱۲ توسط ماموران وزارت اطلاعات ایران بازداشت شدند. همه به جز ۹ نفر از آنان آزاد شده اند. این اقدام چند روز پس از انتشار گزارش عفو بین الملل، که در آن از دولت ایران خواهان آزادی هفت فعال کارگری که در زندانهای مختلف کشور محبوس هستند، صورت گرفت.

ما بطور جدی نگران سرکوب حقوق کارگران در ایران هستیم"، فریدپرتوی، یکی از سازماندهندگان تظاهرات و رئیس اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا، لوکال ۴۷۷۲، توضیح داد، "به خصوص در زمانیکه حقوق کارگران در سراسر جهان تحت حمله قرار دارد".

" ما ازدولت کانادا درخواستی نداریم" سروش حریری نقل می کند، "اما ما هر هفته اینجا خواهیم بود تا اینکه آ‌نها آزاد گردند".

ترجمه و تکثیر از:

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران - واحد کانادا

شورای پشتیبانی از مبارزات مردم در ایران (تورنتو-کانادا)

info@workers-iran.org / shora.poshtibani@yahoo.com

لینک به اصل خبر:

http://metronews.ca/news/ottawa/273807/iran-must-release-imprisoned-union-organizers-say-protestors/

Iran must release imprisoned union organizers, say protestors

By Graham Lanktree Metro Ottawa

Share this Article

)Metro/Graham Lanktree Supporting unionists jailed for organizing labour, protestor Hamid Ghorbani said he was sentenced to death in Iran 34 years ago for criticizing the government. (

Across from the iron gates of Iran’s Ottawa embassy on Friday, a group of protestors called for the country to release seven prisoners held after police cracked down on a labour union in mid June.

“The Islamic regime went into a meeting organized by labour activsits and arrested 60 people,” said Soroosh Hariri, a member of Ottawa’s Iranian community. “Their only fault was asking how to organize a labour union and we demand their immediate release from jail.”

In the city of Karaj, 60 members of the Coordinating Committee to Help Form Workers’ organizations were arrested June 15 by agents of Iran’s Intelligence Ministry. All but nine of the prisoners have since been released.

The move came just days after Amnesty International released a report demanding Iran release seven other trade unionists held in the country’s prisons.

“We are seriously concerned about repression of workers rights in Iran,” said Farid Partovi, one of the protest organizers and President of CUPE 4772.”Especially at a time when worker’s rights are being challenged all around the world.”

“We’re not demanding anything from the Canadian government,” said Hariri.

“But we will be here every week until they are freed.”

به کدامین جرم و گناه این همه آزار و شکنجه؟

از : شاهرخ زمانی

به : دکتر احمد شهید

موضوع : در خواست رسیدگی به شکایت

به کدامین جرم و گناه این همه آزار و شکنجه؟

 

جناب احمد شهید من شاهرخ زمانی فعال سندیکایی بدون کوچکترین تقصیر و گناه در خرداد 1390 توسط اداره اطلاعات تبریز دستگیر شدم ،36 روز در انفرادی بازداشت بودم پس از 33 روز اعتصاب غذا در اعتراض به دستگیری و نگهداری غیر قانونی مرا تحویل زندان مرکزی تبریز دادند . همچنین پس از چهار ماه شکنجه ، اذیت و آزار در اداره اطلاعات و زندان مرکزی تبریز در دادگاه انقلاب شعبه 1 به ریاست قاضی حمل بر بدون داشتن کوچکترین مدرکی علیه من و بدون اعتراف به اتهامات دروغین وارد شده ، دقیقا" بنا به دستور کتبی اداره اطلاعات مرا به 11 سال زندان محکوم کردند. در مقابل اعتراض و ارایه لایحه دفاعی از طرف وکیل مدافع اینجانب به دادگاه :

که این دادگاه با استناد به کدام مدارک موجود در پرونده و یا با استناد به کدام اعتراف و کدام ماده مشخص قانونی مطابق با  مدارک (در صورت وجود) 11 سال زندان برای موکل من شاهرخ زمانی که هیچ گناهی مرتکب نشده است ، صادر کردید؟

 قاضی حمل بر چند لحظه ای سکوت کرد با سرخ و سفید شدن گفت : من کاره ای نیستم ، اداره اطلاعات این طور خواسته است.

باز هم تحت فشار اداره اطلاعات شعبه 6 دادگاه تجدید نظر و دادگاه 29 دیوان عالی بدون بررسی پرونده و بدون توجه به نبود مستنداتی علیه من حکم غیر قانونی و فرمایشی را تایید کردند . برای اثبات غیر قانونی و فرمایشی بودن حکم فوق همین قدر کافی است بدانید که طی مراحل صدور حکم ، تایید توسط دادگاه تجدید نظر و تایید توسط دادگاه دیوان عالی و سپس صدور رای دادگاه اجرای احکام و دستگیری محکوم طبق روال عادی و عرفی در ایران حداقل دو سال طول می کشد. اما طی مراحل دادگاه های چهار گانه و مرحله پنجم  در مورد پرونده من فقط چهار ماه طول کشید . چون همه ای دادگاه ها بدون داشتن استقلال طبق دستور مستقیم اداره اطلاعات اطاعت امر می کردند نه بررسی و صدور حکم. دقیقا" به دلیل از پیش تعیین شده بودن حکم هیچ کدام از دادگاه های فرمایشی  چهار گانه قصد بررسی  مستندات پرونده و بررسی صحت یا عدم صحت اتهامات را نداشتند بلکه طبق دستور باید حکم را صادر و یا حکم صادر شده را تایید می کردند به این دلیل حتی نیاز به گذاشتن پرونده در نوبت نیز نداشتند.

عملکرد دادگاه های چهارگانه نشان داده است که قوقضاییه حتی در حد سوری نیز استقلال ندارد و تحت امر وزارت اطلاعات (پلیس) اجرای دستور می کند به این جهت تمامی کارهایش غیر قانونی و ظلم و ستم است.

پس از صدور ، تایید و اجرای حکم غیر قانونی و فرمایشی باز هم اداره اطلاعات دست از سر من بر نداشته ، این بار با استفاده از سازمان زندانها که آن را نیز زیر سلطه  دارد (این گونه مسلط بودن پلیس بر تمامی نهاد ها و ادارات مصداق انکار ناپذیر پلیسی بودن یک نظام است بنا براین تمامی زندانیان احتیاج مبرم به کمک شما دارند.) مرا به مدت دو ماه در بند قرنطینه که از بدترین ، کثیف ترین و محدود ترین بند زندان است نگهداشتند. باز به اجبار دست به اعتصاب غذا زدم ، پس از 15 روز اعتصاب غذا مرا به بند مالی منتقل کردند . در آنجا نیز دست بر دار نبودند و با استفاده از عوامل خود باعث بی نهایت اذیت و آزار می شدند. وقتی متوجه شدند که من توانستم با برخورد انسانی و برقراری دوستی با دیگر زندانیان تو طئه های آنها را در مورد ایجاد در گیری خنثی کنم مرا به بند 15 متادون تبعید کردند.بیشترین زندانیان این بند معتاد های با دوزبالا هستندکه تعدادی از آنها غیر از بیماریهای مربوط مستقیم به اعتیاد، به ایدز ، هپاتیت و قانقارا نیز مبتلا می باشند. من برای قاضی حمل بر نامه ارسال کردن و از قاضی مستقر در زندان خواستم از این عمل غیر قانونی جلو گیری کند و از رئیس زندان که استادی بود در خواست رسیدگی کردم ، او گفت این دستور از طرف قو قضاییه و سازمان زندانها نیست بلکه دستور اداره اطلاعات است ، من گفتم پرونده متهم پس از صدور حکم طبق قانون باید از دست پلیس خارج شود رئیس زندان گفت زندانیان سیاسی دائما" تحت مسئولیت وزارت اطلاعات هستند. در ایران هیچ قانونی اجرا نمی شود و زندانیان سیاسی هیچ گونه حق و حقوقی حتی حقوق زندانیان عادی را نیز ندارند. مسئولین نظام حکومت ایران همیشه اعلام می کنند ما زندانی سیاسی نداریم تا در خلاء قانونی در رابطه با موضوع سیاسی ما را از هرگونه حقی محروم کنند . اما در داخل زندان برای ایجاد محرومیت بیشتر ، بدون  قید کردن در پرونده ها  ما را سیاسی می گویند تا از هر گونه حقوق زندانی عادی از جمله مرخصی ، عف های عمومی بدون شروط خاص، کار در زندان یا بیرون، بند مجزا برای سیاسی ها و ... نیز محروم شویم ، همه این اعمال غیر قانونی و ضد انسانی با سیاست یک بام دو هوا توسط تمامی مسئولین رده با لا  صورت می گیرد.

 در هفت خرداد 1391 ساعت 12 ظهر به من گفتند لوازم خود را جمع کن به بند دیگری باید بروی اما پس ازخروج از بند 15 متادون مرا با دست بند و پا بند سوار یک ونی که در قسمت عقب هیچ شیشه و روزنه ای نداشت کردند بدون اینکه محاکمه جدیدی رخ داده باشد یا حکمی تغییر کرده باشد بدون اینکه به من یا وکیل یا خوانواده اطلاع داده باشند مرا به زندان یزد بردند .باز هم نه با دستور دادگاه بلکه با تصمیم خود سرانه اداره اطلاعات به زندان یزد تبعید شدم.

 جناب احمد شهید ، اداره اطلاعات به همه ای این اعمال غیر قانونی و ضد انسانی بسنده نکرده  در مقابل اعتراض خانواده  بخصوص مادرم آنها را به دستگیری ، محاکمه و زندان تهدید کرده است ، آنها نیز بسیار ترسیده اند چون در ایران هزاران بار چنین اعمال غیر قانونی که پلیس پدر یا مادر را به جای فرزند یا فرزندان را به جای پدر و مادر گروگان گرفته باشند اتفاق افتاده است . مثلا" همین طی دو ماه اخیر مادر بهکیش ها را زندانی کردند که شش فرزندش را در دهه شصت اعدام کرده اند و اکنون او را تهدید می کنند که چرا پرونده فرزندان بی گناهت را دنبال می کنی ، از این نمونه ها بسیار زیاد است.

آقای احمد شهید نگهداری زندانیان سیاسی در میان افراد مبتلا به ایدز ، هیپاتیت ، قانقارایا و دیگر بیماریهای مسری یا همراه افراد دارای حکم سنگین ابد و اعدام ، جز شکنجه و کشتن چه معنایی دارد؟

آقای رئیس با تبعید من به یزد ضمن افزودن به رنج و عذاب و شکنجه من باعث اذیت و آزار پدر ، مادر و فرزندان من شده اند که برای ملاقات من باید 2000 کیلو متر را با مشقت و هزینه های بسیاری با توجه به گرانی و بیکاری گسترده در ایران و نداشتن منبع در آمد تحمل کنند.

آقای احمد شهید با توجه به اینکه دادگاه مربوط به پرونده من در تبریز است و هر درخواست ، لایحه ، یا اعتراض داشته باشم باید برای آن بفرستم با توجه به اینکه در زندان یزد هستم و مسئولین مربوطه نسبت به نیاز ما زندانیان بسیار بی مسئولیت هستند و توجه نمی کنند بنا براین هر گز من نمی توانم از حقوق خود دفاع کنم .

آقای رئیس،  اداره اطلاعات خود را ما فوق قانون می داند ، چنان قوقضائیه ، و سازمان زندانها و بسیار دیگر نهاد ها را زیر سلطه خود گرفته است که رئیس زندان و تعدادی قاضی از این اعمال غیر قانونی و خودسرانه آنها به  دادگاه دیوان عالی شکایت کرده اند.

آقای رئیس تنها امید ما زندانیان سیاسی به مردم ، شما ، نهاد های حقوق بشر، سازمانهای سیاسی و مردمی و تشکل های کارگری است . لطفا" هر کاری از دست شما برای نجات زندانیان بر می آید انجام بدهید.

شاهرخ زمانی – رندان مرکزی یزد

31/3/1391

دستگیری کارگران با هر بهانه، خدمت به سرمایه داری است!!!

شاهرخ زمانی کارگر نقاش و عضو هییت باز گشایی سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمانی و عضو شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری را بدون هیچ دلیل و مدرکی دستگیر کرده، بر علیه او پرونده سازی کردند. علی رغم اینکه در پرونده ساخته شده نیز هیچ مدرک و دلیلی برای محاکمه او وجود ندارد.طبق اعترافات قاضی پرونده حملبر که در دادنامه به صورت واضح نوشته است که شاهرخ زمانی تمامی اتهامات را رد کرده است . پس او کاملا" بیگناه است. اما کاملا" غیر قانونی، شاهرخ را بنا به اعترافات شخص دیگری(متهم ردیف چهارم) محاکمه کرده و با اتهامات دروغین به 11 سال زندان محکوم نمودند. در زندان تبریز با ایجاد جو و فضای نامناسب و خطر ناکی برای او و دیگر زندانیان سیاسی و کارگری زندان را به جهنم واقعی تبدیل کرده اند. واکنون او را به زندان یزد تبعید کردند . ما بدون هیچ قید و شرطی خواهان آزادی فوری شاهرخ زمانی و دیگر زندانیان کارگری و سیاسی هستیم . در این راستا از تمامی کارگران ، تشکل ها ، نهادها و آزادیخواهان و جوانان می خواهیم از هر طریق ممکن بر جمهوری اسلامی جهت آزادی زندانیان فشار بیاورند.

 

دستگیری کارگران با هر بهانه، خدمت به سرمایه داری است!!!

طبق اخبار، در تاریخ 26/3/1391 روز جمعه شصت نفر از فعاین کارگری و اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در شهرستان کرج توسط ماموران وزارت اطلاعات دستگیر شدند . تعدادی از این کارگران آزاد شدند  ولی 9 نفر از این عزیزان هنوز در بند مانده اند .

باز هم عوامل سرمایه داری برای ترساندن و ضرب شست نشان دادن به کارگران تعدادی از آنها را به بهانه های واهی و کذب از آزادی محروم کرده و در حال پرونده سازی دروغین علیه آنها است.

طبق عرف سی و چند ساله حافظان و نگهدارندگان نظام سرمایه داری ، در هر زمانی به بهانه ای وظیفه خدمت گذاری به سرمایه داری را انجام  داده و می دهند. فعالین و کارگرانی را که در جهت کسب حقوق خود و دیگر کارگران تلاش می کنند را دائما" مورد ضرب و شتم قرار می دهند ، دستگیر کرده وبر علیه آنها مدام پرونده سازی می کنند.

پلیس ایران با دستگیر کردن ، پرونده سازی ، محاکمه و زندانی کردن فعالین و کارگران آگاه تلاش می کند از متشکل و متحد شدن کارگران در جهت کسب مطالبات و مخالفت با سرمایه داری جلو گیری کند.

 ضمن اینکه داشتن هرگونه آزادی و فعالیت آزاد در جهت کسب مطالبات را حق مسلم تمامی کارگران ، فعالین کارگری و تمامی جنبش های اجتماعی می دانم ، درهمین حال دستگیری ، اذیت و آزار و پرونده سازی علیه کارگران را به شدت محکوم می کنم.

باید هر چه زودتر و بدون قید و شرط اعضای کمیته هماهنگی و دیگر فعالین کارگری آزاد شوند . همچنین از تمامی کارگران ، تشکل های کارگری ، فعالین کارگری و سیاسی می خواهم، بدون فوت وقت ، متحدانه و با تمام توان وبا استفاده از روابط خود برای آزادی این عزیزان تلاش کنند، قبل از اینکه عوامل سرمایه داری بتوانند با خیال راحت بر عیله آنها پرونده سازی کنند اقدامات لازم و عملی خود را برنامه ریزی کنند، تا خدمت گذاران سرمایه داری نتوانند تعداد زندانیان را افزایش بدهند تا در آینده شاهد کارگران زندانی بیمار مانند دوستانم رضا شهابی ،  بهنام ابراهیم زاده ، علی نجاتی و... یا زندانی تبعیدی از زندانی به زندان دیگر هم چون من  نباشیم .

دوستان کارگر، کارگران آگاه :

 این دستگیری ها و اعمال  ضد انسانی ماموران در زندانها به عنوان حافظان سرمایه داری نشان دهنده ترس و وحشتی است که سرمایه داری  از پیروزی آتی کارگران دارد.

بدون شک کارگران پیروز خواهند شد، اما نباید فراموش کنیم که پیروزی بدون فعالیت دقیق و با برنامه هرگز بدست نمی آید و اگر پیروزی اندکی هم بدست آید، ماندگار نخواهد بود.

کارگران و همکاران :

امروز فعالیت برای آزادی بازداشت شدگان اخیر وکارگران زندانی و زندانیان سیاسی یکی از موارد مهم در امر متشکل شدن کارگران در مبارزه با سرمایه داری و عوامل آن است .

کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.

شاهرخ زمانی

زندان مرکزی یزد

28/3/1391

تنظیم و تکثیر از :

 

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

 

30/3/1391

پرونده سازی علیه فعالین به شدت ادامه دارد!!!

پرونده سازی علیه فعالین به شدت ادامه دارد!!!

روز شنبه در تاریخ  20/ 3/1391 ساعت 30/19 امین زرگرنژاد در خانه دانشجویی خود واقع در تبریز دستگیر گردید .ضمن تفتیش کامل منزلش کامپیوتر و لوازم شخصی او را با خود بردند . عصر روز یکشنبه 21/3/1391  امین به خانه پدرش زنگ زده و اعلام کرده است که او را در اداره اطلاعات بازداشت کرده و نگه داشته اند ،او گفت در رابطه با اتهاماتش هیچ موضوع دقیق و درستی بیان نمی کنند علی رغم اینکه بازجویی به طور مداوم ادامه دارد اما تمامی سئوالات و موارد اشاره شده هیچ کدام ربطی به او ندارند و گفته است تمامی گفته ها و موضوعات مورد اشاره و  سئوال در بازجویی ها همه دروغ وتهمتهای نا روایی هستند.

شاهرخ بیش از 13 روز است به زندان یزد منتقل شده است ، پس از گذشت 13 روز او هنوز در بند قرنطینه نگهداری می شود .او از همه ای تسهیلات عمومی حقوق اولیه  زندانیان محروم است. به او اجازه استفاده از تلفن بدون مراقب نمی دهند ، اجازه شرکت در ورزش صبحگاهی ندارد ،هیچ کدام از وسایل خودش را که از زندان تبریز برده است به او نداده اند ، اجازه صحبت با بیش از دو نفر را ندارد،دائما" تحت کنترل و مراقبت است حتی زمان استفاده از حمام و توالت تحت کنترل است.برای انتقال شاهرخ از تبریز به یزد هیچ حکمی صادر نشده است ، کاملا" غیر قانونی او را به یزد منتقل کردند.به شاهرخ اجازه و کاغذ مخصوص  نوشتن نامه اعتراضی و یا شکایت نامه  نمی دهند. و شکایت نامه ها و در خواست های که خودش در کاغذ معمولی نوشته است را تحویل نمی گیرند. حال که شاهرخ را از نوشتن شکایت ، اعتراض نامه و در خواست محروم کرده اند لازم است وکیل او  اقدام  به نوشتن و ادامه شکایت و اعتراض به انتقال او و همچنین اعتراض به دستگیری و محاکمه تهیه و دنبال نماید . در خارج از ایران نیز طبق در خواست خود شاهرخ لازم است وکلای که مایل هستند وکالت شاهرخ را در بیرون از ایران جهت ارایه و ادامه شکایت و اعتراض و همچنین هماهنگی با داخل وکالتش را به عهده بگیرند که اکنون این موضوع بسیار ضرورت دارد.

طی دو ماه اخیر دستگیری ها در آذربایجان بسیار گسترده شده است ،در همین حال زندانیان کارگری و سیاسی را به شدت تحت فشار و اذیت و آزار قرار داده اند از جمله شاهرخ را به یزد و دوستانش را در بندهای جداگانه تحت فشار قرار داده اند . این اخبار تداعی می کنند که سری جدید دستگیریها و پرونده سازیها دقیقا" دنباله دستگیری و پرونده سازیهایی است که بر علیه شاهرخ و دوستانش برنامه ریزی شده بود و اکنون همین سیستم در رابطه با امین زرگرنژاد به کار بسته شده است . و احتمال اینکه افراد دیگری در رابطه با این گونه پرونده سازیها دستگیر شوند وجود دارد .

دستگیریهای اخیر در شهرهای مختلف آذربایجان ،تغییر و تحولات داخل زندان مرکزی تبریز ،بازدید معاون اژه ای از زندان ،همچنین انتقال و تبعید زندانیان کارگری و سیاسی ،شورش یکشنبه و ادامه پرونده سازیها علیه فعالین کارگری و چپ دانشجویی همگی از یک آبشخور سرچشمه می گیرند .ایران بخصوص آذربایجان به زودی به یکی از کانون های مبارزاتی تبدیل خواهد شد و نظام اسلامی با توجه به اطلاعات محرمانه ی که دارد موضوع را زودتر درک کرده ، برای پیش گیری چنین اعمال غیر انسانی را هر روز گسترش داده برای مهار جنبش های اجتماعی بدون هیچ دلیل و مدرکی کارگران و دانشجویان بی گناه را دستگیر کرده پرونده سازی می کنند و در پی، با اتهامات دروغین آنها را محاکمه و زندانی می کنند.

اگر در این رابطه جواب در خوری به جمهوری اسلامی داده نشود مبارزات طبقه کارگر و انقلابیون چپ را به بی راهه خواهد کشاند و با پرونده سازی های دروغین باعث پیچیده تر شدن اوضاع در آذربایجان خواهند شد .

با توجه به موارد مشابه رخ داده دفاع از امین زرگرنژاد و دستگیر شده های مانند ایشان بسیار ضروری است، تا از ادامه چنین سیاست و رویه پرونده سازی ها جلو گیری شود. فعالین ،تشکل های کارگری ،دانشجویی ،احزاب و سازمانها باید نسبت به پیچیدگی ها و قصد جمهوری اسلامی در ایجاد ترس و سردرگمی بسیار دقیق و حساس باشند.  

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

21/3/1391

بیانیه 47

شاهرخ زمانی کارگر نقاش و عضو هییت باز گشایی سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمانی و عضو شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری را بدون هیچ دلیل و مدرکی دستگیر کرده، بر علیه او پرونده سازی کردند. علی رغم اینکه در پرونده ساخته شده نیز هیچ مدرک و دلیلی برای محاکمه او وجود ندارد.طبق اعترافات قاضی پرونده حملبر که در دادنامه به صورت واضح نوشته است که شاهرخ زمانی تمامی اتهامات را رد کرده است . پس او کاملا" بیگناه است. اما کاملا" غیر قانونی، شاهرخ را بنا به اعترافات شخص دیگری(متهم ردیف چهارم) محاکمه کرده و با اتهامات دروغین به 11 سال زندان محکوم نمودند. در زندان تبریز با ایجاد جو و فضای نامناسب و خطر ناکی برای او و دیگر زندانیان سیاسی و کارگری زندان را به جهنم واقعی تبدیل کرده اند. واکنون او را به زندان یزد تبعید کردند . ما بدون هیچ قید و شرطی خواهان آزادی فوری شاهرخ زمانی و دیگر زندانیان کارگری و سیاسی هستیم . در این راستا از تمامی کارگران ، تشکل ها ، نهادها و آزادیخواهان و جوانان می خواهیم از هر طریق ممکن بر جمهوری اسلامی جهت آزادی زندانیان فشار بیاورند.

                    

بیانیه 47

شورش در زندان مرکزی تبریز

با توجه به اینکه فضای زندان تبریز طی دو ماه اخیر بسیار متشنج و آبستن حوادث بود ، مسئولین زندان احتمال می دهند ، برای اعتراضات گسترده برنامه ریزی شده است ، دائما" در حال تحقیق و در پی کشف موارد مشکوک هستند تا بتوانند برنامه و امکانات اعتراضی را خنثی کنند.

طی چند روز اخیر پس از پراکنده کردن زندانیانی که احتمال می دادند ممکن است از طریق آنها سازماندهی انجام شده باشد  و همچنین به دنبال بازدید معاون اژه ای حدود 5 روز پیش از این زندان که باعث اعتراض زندانیان گردید ،به نظر مسئولین سازمان زندانها شرایط برای پاک سازی اثرات و برنامه های احتمالی اعتراضات مناسب تشخیص داده شد .بنا براین دیروز یکشنبه     با برنامه ریزی قبلی جهت بازرسی و کشف لوازم و مدارک به بهانه صبح گاه می خواستند زندانیان را از بند خارج نمایند .طبق برنامه قبلی ، عبداله عجم لو وکیل بند ، مارش صبگاه با صدای بلند از بلند گوها پخش میکند با توجه به اینکه اکثریت زندانیان بند متادون بیمار هستند برنامه صبحگاه در آنجا اجباری نیست و نباید مارش ورزش در آن بند پخش شود .

پخش مارش ورزش و بر گزاری صبحگاه اجباری در بند متادون مورد اعتراض شدید زندانیان واقع شد و چون وکیل بند و نیروهای او عقب نشینی نکردند زندانیان دست به شورش زندند . تمامی لوازم شکننده را شکستند ، شیشه های نگهبانی شکست ، میز ها و صندلی ها شکسته شد لوازم آشپزخانه شکست و تخت ها و ابر در چند نقطه به صورت کنترل شده دچار حریق شد . حدود یک ساعت و نیم شورش ادامه داشت  تا اینکه تمامی افراد یگان پاسدار در مقابل بند جمع شده و به محض باز شدن درب بند همگی وارد شده با باطوم برقی و گاز اشک آور اقدام به ضرب و شتم زندانیان کردند . بر اثر ضرب شتم هم اکنون 50 نفر از زندانیان در بهداری زندان بستری شدند و 15 نفر به انفرادی منتقل گردیدند و هنوز 30 نفر از سربازان با تجهیزات کامل در بند مستقر هستند . سر کوب شورش بیش از سه ساعت طول کشید و برخی از سربازان نیز به صورت سطحی زخمی شدند .

در همین حال مسئولین زندان هنوز موفق به بازدید از بند و بازرسی وسائل زندانیان نشده اند و به نظر آنها هنوز احتمال اعتراضات وجود دارد یعنی هنوز نتوانستند برنامه های اعتراضات را خنثی کنند . در همین حین از ترس اینکه مبادا به بند های دیگر نیز سرایت کند سربازان زیادی در نزدیکی تمامی بند ها به صورت صد در صد آماده با تجهیزات کامل گذاشته اند . در خبر آمده است که  نیروهای ضد شورش بیرون زندان نیز در محل پاسدار خانه آماده نگهداری می شوند .

لازم به ذکر است که در بازدید حدود 5 روز قبل معاون اژه ای از زندان ، مسئولین زندان اجازه صحبت به زندانیان با او را نداده بودند و او را با برنامه قبلی به جاهای که خود برای بازدید آماده کرده بودند برده اند اما تعدادی از زندانیان توانسته بودند از لا به لای میله ها ی دربها و پنجره ها دست به اعتراضات و داد و فریاد و اعلام خواسته های خود نمایند . و البته توسط معاون اژه ای مورد توجه قرار نگرفته بود چون این یک بازدید نمایشی بوده است . اما بر اثر این اعتراضات تنش های زیادی در زندان ایجاد شده بود و حدود ده نفر از زندانیان را به انفرادی فرستاده بودند . و بر اثر بررسی ها  در مورد اعتراضات فوق مسئولین زندان اطمینان بیشتری از وجود برنامه های اعتراضی بدست آورده بودند که اکنون می خواهند به هر ترتیبی شده کشف و خنثی نمایند .

ما ضمن محکوم کردن هر گونه ضرب و شتم زندانیان می خواهیم هر گونه محدود یت  از زندانیان لغو شود ، زندانیان مورد ضرب شتم در بیمارستانهای خارج از زندانان مورد مداوا قرار گیرند همچنین به شکایات زندانیان رسیدگی شود . ما می خواهیم مسئولین زندان که هر روز قوانین بیشتری را زیر پا می گذارند دستگیر و در حضور شاکیان و وکلا و مردم محاکمه و مجازات شوند .

ما از احزاب و سازمانها و نهاد های حقوق بشر می خواهیم برای جلو گیری از وحشیگری های عوامل و کلیت جمهوری اسلامی موارد فوق را به نهاد های قضایی بین المللی برسانند و برای احقاق حقوق زندانیان آن را پیگیری نمایند.

پیش به سوی اتحاد بیشر برای فشار بیشتر

 

پیش به سوی مبارزات متحدانه و گسترده با شعار:

کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

 

22/3/1391نان آآآااا

مردم آزادیخواه و عدالت طلب ایرانی مقیم سیدنی

مردم آزادیخواه و عدالت طلب ایرانی مقیم سیدنی

در هفته همبستگی با زندانیان سیاسی و کارگران زندانی  به کمیپنی که از طرف نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایران فراخوان داده شده ، بپوندید . این هفته ای است که ما مدافعین آزادی و عدالت اجتماعی تلاش خود را در جهت آزادی زندانیان سیاسی و کارگران زندانی در رژیم جمهوری اسلامی ایران از زندانی های رژیم اسلامی ، متحدانه ترسازمان خواهیم داد . به همین مناسبت کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران در راستای این فراخوان سرتاسری تجمع اعتراضی را به مدت سه ساعت برگزار می کند

زمان :جمعه 15 جون 2012 از ساعت 3 تا 6 بعداز ظهر

مکان : جلوی تاون هال سیتی  خیابان جورج

اطلاعات بیشتر : طاهر پرتوی 0413489420

کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران – استرالیا

شاهرخ زمانی، فعال کارگری به زندان یزد تبعید شد

چهارشنبه، ۱۰ خرداد، ۱۳۹۱

شاهرخ زمانی عضو «شورای نمایندگان کمیته پی‏گیری ایجاد تشکل‏های کارگری» و عضو سندیکای نقاشان که در روز یکشنبه ۷ خرداد ماه از زندان به مکان نامعلومی منتقل شده بود، در روندی غیرقانونی به زندان یزد انتقال یافته است.

به گزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر، شاهرخ زمانی۴۷ ساله و نقاش ساختمان، در تاریخ ۲۵ دی‌ماه ۹۰ توسط مأموران وزارت اطلاعات در محل کارش بازداشت و جهت اجرای حکم به زندان تبریز منتقل شد. وی به همراه چهارفعال کارگری دیگر، از سوی شعبه یکم دادگاه انقلاب تبریز محاکمه شده و به یازده سال حبس تعزیری محکوم شده بود.

این فعال کارگری در تاریخ هفدهم خردادماه سال ۹۰، توسط نیروهای امنیتی در تبریز بازداشت و در تاریخ بیست و هفتم مهرماه، با تودیع وثیقه دویست میلیون تومانی به صورت موقت از زندان آزاد شد.

اتهامات شاهرخ زمانی در کیفرخواست صادره «مشارکت در تشکیل گروه غیرقانونی مخالف نظام به نام جنبش دموکراتیک کارگری به قصد برهم زدن امنیت کشور از طریق اعتصابات کارگری و قیام مسلحانه»، «مشارکت در اجتماع و تبانی برای فعالیت‌های غیرقانونی» و «مشارکت در فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران به نفع گروه غیرقانونی جنبش دموکراتیک کارگری و گروه‌های غیر قانونی سازمان مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلق از طریق چاپ و توزیع نشریه» عنوان شده است.

انتقال شاهرخ زمانی به زندان یزد در حالی صورت می‌گیرد که مطابق حکم دادگاه، محکومیت وی در زندان تبریز بوده است و تبعید وی به زندان یزد، بصورت خودسرانه انجام شده است.

شاهرخ زمانی، فعال کارگری به زندان یزد تبعید شد

چهارشنبه، ۱۰ خرداد، ۱۳۹۱

شاهرخ زمانی عضو «شورای نمایندگان کمیته پی‏گیری ایجاد تشکل‏های کارگری» و عضو سندیکای نقاشان که در روز یکشنبه ۷ خرداد ماه از زندان به مکان نامعلومی منتقل شده بود، در روندی غیرقانونی به زندان یزد انتقال یافته است.

به گزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر، شاهرخ زمانی۴۷ ساله و نقاش ساختمان، در تاریخ ۲۵ دی‌ماه ۹۰ توسط مأموران وزارت اطلاعات در محل کارش بازداشت و جهت اجرای حکم به زندان تبریز منتقل شد. وی به همراه چهارفعال کارگری دیگر، از سوی شعبه یکم دادگاه انقلاب تبریز محاکمه شده و به یازده سال حبس تعزیری محکوم شده بود.

این فعال کارگری در تاریخ هفدهم خردادماه سال ۹۰، توسط نیروهای امنیتی در تبریز بازداشت و در تاریخ بیست و هفتم مهرماه، با تودیع وثیقه دویست میلیون تومانی به صورت موقت از زندان آزاد شد.

اتهامات شاهرخ زمانی در کیفرخواست صادره «مشارکت در تشکیل گروه غیرقانونی مخالف نظام به نام جنبش دموکراتیک کارگری به قصد برهم زدن امنیت کشور از طریق اعتصابات کارگری و قیام مسلحانه»، «مشارکت در اجتماع و تبانی برای فعالیت‌های غیرقانونی» و «مشارکت در فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران به نفع گروه غیرقانونی جنبش دموکراتیک کارگری و گروه‌های غیر قانونی سازمان مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلق از طریق چاپ و توزیع نشریه» عنوان شده است.

انتقال شاهرخ زمانی به زندان یزد در حالی صورت می‌گیرد که مطابق حکم دادگاه، محکومیت وی در زندان تبریز بوده است و تبعید وی به زندان یزد، بصورت خودسرانه انجام شده است.

اطلاعیه شماره ۵۷ كمپين براي آزادي كارگران زنداني

شاهرخ زمانی به زندان يزد تبعيد شد


در اطلاعيه شماره ۵۶ گزارش كرديم كه روز ۷ خرداد ماموران اداره اطلاعات جمهوري اسلامي شاهرخ زماني فعال كارگري شناخته در شهر تبريز را از زندان اين شهر به مكان نامعلومي انتقال داده اند. بنا به گزارش منتشر شده از سوي كميته حمايت از شاهرخ زماني، او در اين روز به زندان يزد تبعيد شده است.
جمهوري اسلامي از اينكه شاهرخ زماني چهره اي محبوب و شناخته شده در شهر تبريز است و و وجود زمينه حمايت از او در ميان مردم و از ترس تاثير وي در فضاي اعتراضي زندان تبريز دست به اين عمل زده است. بايد از شاهر خ زماني بيشترين حمايت و پشتيباني را كرد. شاهرخ زماني بخاطر مبارزاتش به ۱۱ سال زندان محكوم شده است. او و محمد جراحي كارگر شاخته شده ديگري كه هم پرونده وي است و ۵ سال حكم زندان گرفته است در اعتراض به اين احكام نامه اي خطاب به نهادهاي جهاني نوشته اند. بايد وسيعا از اعتراض اين كارگران حمايت و پشتيباني كرد. شاهرخ زماني، محمد جراحي و همه كارگران زنداني و زندانيان سياسي بايد فورا از زندان آزاد شوند. ۲۰ ژوئن روز حمايت جهاني از زندانيان سياسي بهترين فرصت براي مبارزه براي آزادي كارگران زنداني و زندانيان سياسي است. به هر شكلي كه ميتوانيد به اين روز اعتراض جهاني اعتراض بپيونديد.


كمپين براي آزادي كارگران زنداني

۱۲ خرداد ۹۱، ۱ ژوئن٢٠١٢

Shahla_daneshfar@yahoo.com آدرس ایمیل جهت جلوگیری از رباتهای هرزنامه محافظت شده اند، جهت مشاهده آنها شما نیاز به فعال ساختن جاوا اسکریپت دارید

Bahram.Soroush@gmail.com آدرس ایمیل جهت جلوگیری از رباتهای هرزنامه محافظت شده اند، جهت مشاهده آنها شما نیاز به فعال ساختن جاوا اسکریپت دارید

http://free-them-now.blogspot.com

فرا خوان

کارگران ایران را تنها نگذاریم

فشارهای جسمی و روحی مسئولین و مأمورین جمهوری اسلامی بر فعالین کارگری در زندان­ها، یک هدف معین را دنبال می­کند و آن منفرد و منفعل کردن آنها، ایجاد یأس و ناامیدی از هرگونه تلاش و مبارزه و در نتیجه پیشگیری از هر حرکت اعتراضی کارگران و ادامۀ سرکوب­های وحشیانه­تر تا حد اخته کردن و به استیصال کشاندن جنبش کارگری. اطلاعیه­های ضمیمه نمونۀ گویایی از این واقعیت است. تبعید شاهرخ زمانی به زندان یزد، به غیر از خنثا کردن نقش او در متحد کردن زندانیان، به منظور منفرد کردن او و اعمال فشارهای روحی و اقتصادی بر او و خانواده­اش نیز می­باشد. بی توجهی و بی اعتنایی به وضعیت وخیم سلامتی رضا شهابی، علی نجاتی، بهنام ابراهیم زاده، محمد جراحی و سایرزندانیان، حتّا تا پای مرگ نیز همین هدف جنایتکارانه و ضد کارگری را تعقیب می­کند.

برای فعالین کارگری، کمونیست­ها و تمام انسان­هایی که در خارج کشور دلشان برای طبقۀ کارگر می­تپد، بجز اطلاع­رسانی، افشاگری و حمایت­های معنوی، مهم­ترین و مؤثرترین کارعملی  مبرم و مقدور، حمایت مالی است. هم­اکنون به­طور مشخص خانواده­های شاهرخ زمانی، رضا شهابی و بهنام ابراهیم­زاده شدیداً نیازمند حمایت­های مالی فوری هستند، علاوه بر آنها فعالین کارگری که به علت تعقیب و احضار ناچار به ترک ایران شده­اند، نظیر غلامرضا غلامحسینی عضو سابق سندیکای شرکت واحد، مهدی آمیزش فعال کودکان کار و کارگری و بینا داراب زند و... شدیداً دچار مضیقۀ مالی هستند. پاسخگویی مسئولانه به این نیازها و تلاش همگانی برای هرچه بیشتر کمک­رسانی گسترده و مقتضی، خود اقدامی سیاسی برای خنثا کردن تشبثات و توطئه­های رژیم برای نائل شدن به اهداف شومش می­باشد. این اقدام مسئولانۀ ما نه تنها از مأیوس و دلسرد و منفعل شدن  فعالین کارگری زندانی و خانواده­هایشان جلوگیری می­کند بلکه به آنها نیرو و دلگرمی داده و احساس می­کنند که تنها نیستند و انسان­هایی در سراسر جهان به­فکر آنها بوده و خود را در درد و رنج و مصائب­شان شریک می­دانند.

کمک مالی حداقل کاری­ست که از دست ما برمی­آید، همت کنیم و در هرکجا که هستیم و به هرشکل که می­توانیم در این امر شریک شده و کارگران ایران را تنها نگذاریم. سازمان­ها و احزاب و گروه­ها می­توانند از کانال­های خود، مبالغ جمع­آوری شده را ارسال کنند. افراد می­توانند کمک­های خود را به یکی از سازمان­های مورد اطمینان خود و یا افراد معتمدی که امکان ارسال مطمئن وجوه را دارند، کمک­های خود را پرداخت کنند. نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور نیز آمادۀ دریافت کمک­های مالی در هر محل بوده و گزارش دریافت و ارسال مبالغ پرداختی را منتشر خواهند کرد.

امیدوارم اطلاعیه­های تکان دهندۀ ضمیمه، ما را بخود آورد و به­قدر توان خود، مسئولانه در این امر انسانی شرکت کنیم.

با سپاس و احترام

سیامک مؤیدزاده

عضو کانون همبستگی با کارگران در ایران- ایالت نورد راین وستفالن (آلمان)

9/6/2012 – 20 خرداد 1390

کلیپ ویدیویی حمایت از کارگران زندانی

کلیپ ویدیویی حمایت از کارگران زندانی

http://www.youtube.com/watch?v=7X5XUH2m4Vs

ضرورت دفاع از منافع طبقاتی کارگران

ضرورت دفاع از منافع طبقاتی کارگران،

 

دوری و مقابله با خورده کاری است!!!

به تازگی اندیشه غلطی که در بین برخی از رفقا و تشکل ها وجود دارد در کمیته حمایت از شاهرخ زمانی نیز پیدا شده بود که با بحث و گفتگوی سازنده میان دوستان و برخی از اعضا برطرف شد . در پی رفع این مشکل لازم دانستیم موضوع را جهت انتقال تجربه با کلیه فعالین کارگری و کارگران انقلابی در میان بگذاریم.

جمع بندی مشکل و نتیجه بحث ها به صورت زیر بود :

رفیقی از حرکتها و برخوردهای برخی از افراد و تشکل ها ناراحت بوده و می گفت کسانی و تشکل هایی که به دلیل نبود فضایی آزاد یا آزادی نسبی که کارگران بتوانند نمایندگان واقعی خود را انتخاب کنند.استفاده کرده خود را نماینده کارگران می دانند و در مجامع بین المللی کارگری شرکت می کنند یا به عنوان نماینده کارگران پیام ارسال می کنند. اما متاسفانه موقع رساندن پیام به محدوده خود قناعت کرده پیام همه کارگران را نمی رسانند . این رفیق تعدادی از پیام هایی را که در کنفرانس ها یا مجامع بین المللی قرائت شده بودند را به عنوان نمونه ارایه داد که در رابطه با شناساندن کارگران به هم طبقه ای هایشان ناقص بودند، به طور مثال کارگران زندانی که می توان مشخصا" نام آنها را در پیام ها نوشت که بیشتر از دو سطر نمی شود اما در این پیام ها بیشتر کارگران نام برده نمی شوند .

پیشنهاد این رفیق این بود که ما نیز از این پس در بیانیه ها و نوشته ها و تبلیغات و کسب حمایت هایمان فقط از شاهرخ زمانی و محمد جراحی نام ببریم و بقیه را در نظر نگیریم، چرا که کمیته حمایت از شاهرخ زمانی از نامش نیز مشخص است که برای حمایت از شاهرخ زمانی ایجاد شده است. اما در تمامی حرکتهایش عمومی و طبقاتی(مانند روز کارگر) عمل کرده است، در حالی که دیگران که خود را نماینده عموم کارگران می دانند در عمل اختصاصی و در محدوده خود عمل می کنند .

طی بحث های انجام شده این رفیق خود پذیرفت که پیشنهادش غیر کارگری بوده است و ربطی به طبقه کارگر ندارد و پذیرفت که کمیته حمایت از شاهرخ زمانی روال گذشته ی خود را ادامه دهد .

جمع بندی جواب در بحث ها این گونه بود :

1- با شناختی که از شاهرخ داریم آیا خود شاهرخ این پیشنهاد را بشنود به ما چه می گوید ؟ رفیق پیشنهاد دهنده گفت من خودم می دانم شاهرخ اگر باشد چه جوابی می دهد . او خواهد گفت : چه پیشنهاد مزخرفی ، ما که فرقه گرا نیستیم خود مان را با خورده کاری مشغول کنیم .

2-  در همبستگی طبقاتی افراد و تشکل ها، هر کدام قطره ای از طبقه کارگر هستند که ضمن فعالیت برای موضوع خاص خود ،همبستگی طبقاتی را مقدم بر خواسته موضوعی خود می دانند در این صورت وقتی با نهادها و تشکل های فراکشوری یا با عوامل سرمایه داری رو در رو می شوند به عنوان نماینده کل هستند، که باید کل را نمایندگی کنند، و خود نیز زیر پرچم کل طبقه به سوی همبستگی حرکت نمایند، که این مشخصه ها در نامه های  شاهرخ بخصوص در نامه شاهرخ به سندیکاهای کارگران  فرانسه کامل و با وضوح دیده می شود. در داخل نیز برای کم کردن تأثیرات منفی بخشی، بر علیه همبستگی طبقاتی باید در نقاط مشترک هر چه عمومی تر حرکت نمایند . بنابراین کمیته حمایت از شاهرخ زمانی خود را موظف می داند، حتی زمانی که فقط از شاهرخ حمایت می کند، باز در پیوندی با کل حرکت نماید، چون شاهرخ تافته جدابافته از طبقه نیست، منافع شاهرخ و کمیته حمایت از شاهرخ زمانی در درون طبقه کارگر معنا پیدا می کند .

سئوال مشخص رفیق مورد اشاره این بود که  پس چرا دوستان دیگر  نه تنها در پیامهای خود در مقابل نشست های فرا کشوری محدود عمل کردند یا بارها از برخی از آنها مستقیما" در خواست کردیم که نامه های شاهرخ را به نهادهای بین المللی برسانند. اما آنها نرساندند ؟

جمع بندی جواب به این سئوال نیز چنین بود :

اینجا نیز محدودیت فکری و کوتاهی پرچم ها عمل می کند . تعدادی از افراد و تشکلها خود را به عنوان طبقه می دانند، بنابراین هر کس در محدوده ی فکریشان بگنجد،او را کارگر و خودی می دانند، اگر در محدوده فکرشان نگنجد نه تنها از او حرفی نمی زنند، بلکه تلاش می کنند، وجودش را نادیده گرفته و عملا" انکارش کنند . تفاوت کمیته حمایت از شاهرخ زمانی با آنها در همین نقطه است، ما خود را جزیی از طبقه می دانیم، نه کل طبقه و نه طبقه را جزیی از خود، پس باید فکر و عملمان در خدمت طبقه باشد . و شاهرخ را نیز یک فردی از طبقه می دانیم که حتی حمایت از او نیز باید در خدمت طبقه باشد. اما دوستان مورد نظر می دانند بسیاری از کارگران زندانی مثلا"شاهرخ بسیار فراتر از محدوده فکری آنهاست که اگر از او یا آنها نام ببرند نه تنها در محدوده و زیر پرچم کوتاه شان نمی توانند،  قرار بدهند، بلکه خود شان تحت الشعاع قرار می گیرند. بنابراین برای حفظ محدودیت خود ناچارا" دست به خورده کاری می زنند. چهار چوب عملی آنها بر مبنای اندیشه های محدود به ریاست خودشان تعیین می شود، اما محدوده کاری ما را اندیشه و عملکرد گسترده شاهرخ باید تعیین کند، و باید از خود بپرسیم اگر شاهرخ به جای ما بود در مقابل هر کدام از موضوعات مختلف چه عملی را انجام می داد، پس راهنمای حرکت ما باید اعمال شاهرخ باشد، که نتایج اعمال او در بیانیه های ما بخصوص در بیانیه 46 به وضوح و روشنی راه را به ما نشان می دهند.

دوستان مورد نظر شاهرخ را خوب می شناسند، و می دانند، که شناساندن اومساوی رشد همبستگی طبقاتی و شکست چهارچوب های محدود است،  پس نباید شناسانده شود، به عنوان مثال در اوایل ورود شاهرخ به زندان تبریز بارها زندانیان خطرناک و عادی سعی کردند، با او و محمد جراحی درگیر شوند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دهند، که اینها در بیانیه های ما نوشته شده اند ،همه این حرکتها از طرف مأموران زندان هدایت و ایجاد می شده است، که می دانیم، در زندانهای دیگر نیز از چنین ترفندهایی استفاده می شود، ولی عملکرد شاهرخ باعث شد، همان زندانیان که قصد آزار و اذیت زندانیان سیاسی و کارگری را داشتند، در همبستگی با زندانیان سیاسی و کارگری دست به اعتصاب غذا و اعتراض بزنند .  شاهرخ طی چند ماه اخیر در زندان تبریز توانست، دشمنی میان زندانیان کارگری_سیاسی و مدنی، عادی را از بین برده و همبستگی میان این چهار گروه زندانی ایجاد کند، که مأموران دولت جمهوری اسلامی برای مقابله با چنین عملکردی اول محمد جراحی ،هادی میرزا علی ، جاوید هوتن کیان ،نیهات تونجر و جمهور اوزگوچ و چند نفر دیگر را از هم جدا کرده و هر کدام  را به بندهای مختلف فرستاد . آنها و تعدادی دیگر از زندانیان که در کنار شاهرخ ،لذت و قدرت همبستگی را درک کرده بودند، همگی جداگانه دست به اعتصاب غذا زدند، و چون این اعتصاب غذا زمینه گسترش داشت و تعداد بسیاری از زندانیان آماده می شدند، به آنها بپیوندند،مأموران مجبور شدند به خواسته اعتصابیون تن بدهند، یعنی آنها را دوباره در یک بند قرار بدهند اما در مقابل با یک ترفند خیلی سریع شاهرخ را به زندان یزد تبعید کردند، تا عامل اصلی همبستگی را از زندانیان تبریز جدا کنند .

حال ما که عضو کمیته حمایت از شاهرخ زمانی هستیم باید از کدام راه حرکت کنیم . دفاع و حمایت از همه کارگران یا عملکرد اختصاصی ؟

در مقابل چنین سئوالی رفیقان بدون مکث پذیرفت که عمل کمیته حمایت از شاهرخ زمانی درست بوده و باید همچنان ادامه یابد .این نوشته را با این بیان به پایان می بریم که:

ما اعضا کمیته حمایت از شاهرخ زمانی از تمامی فعالین انقلابی می خواهیم از این پس در جهت هر چه بیشتر گسترش همبستگی طبقاتی پیام های همه کارگران ، بخصوص شاهرخ که همیشه با دید منافع کل طبقه ارایه می شود، را به نهادهای بین المللی برسانند. و خود را از افکار و اعمال خورده کارلانه پالایش کنند ، این تنها راه پیروزی طبقه کارگر است.

تقدیم به کارگران و فعالین کارگری ، دانشجویان ، زنان ، معلمان ، جوانان و مردم آزادیخواه

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

 

19/3/1391