یکی از طرح های حکومت جمهوری اسلامی در
راستای خصوصی سازی ترفندهای برای به تعطیلی کشاندن مراکز صنعتی و
خدماتی برای افزایش سود سرمایه است که با تحت فشار گذاشتن مزردم انها را مجبور به
پذیرش شرایط غیر انسانی افزایش سود سرمایه در واقع قبول استثمار بیشتر می کند.و
اکنون دانشگاه آزاد اسلامی در حال اجرایی کردن نقشه خائنانه ای علیه
مردم و پرسنل بیمارستان جواهری است
و می خواهد بیمارستان جواهری را تعطیل کند در حالی مسئولا" دانشگاه و طراحان خصوصی سازی در حکومت اسلامی این بیمارستان را به
تعطیلی می کشانند که کشور ایران از نظر خدمات پزشکی و بیمارستانی بسیار پایین است
رتبه جهانی که از نظر سیستم سلامت و درمان با توجه به ثروت مند بودش بسیار پایین
است ، طبق آمار سازمان بهداشت جهانی عملکرد سطح سیستم بهداشتی در ایران رتبه 58 را
دارد و از نظر عملکرد کلی سیستم سلامتی ایران رتبه 93 را میان 173 کشور دارد و این
برای ایران که ثروت زیادی دارد شرم اور است . باز طبق آمار های دولتی در ایران
120هزار تخت بیمارستانی وجو دارد که طبق گفته های وزیر بهداشت سید حسن قاضی زاده
هاشمی در کاشان مورخ 16 دی ماه 1395 نود هزار تخت بیمارستانی فرسوده هستند و همه
انها مربوط به قبل از انقلاب می باشند و باز طبق گفته همین وزیر اکنون به 70 هزار
تخت نیاز است و اگر بخواهیم ایدآل شود باید صد هزار ساخته شود در حالی همین وزیر
اعلام کرده است برای دست یابی به 100 هزار تختی که اکنون لازم هستند طرح ده ساله
دارند ، همچنین ایرج حریرچی قائم مقام وزیر بهداشت و درمان و اموزش پزشکی گفت رتبه
ایران از نظر تعداد تخت خواب بیمارستانی 17 بار کمتر از کشور های منطقه است و دهها
بار کمتر از استاندارد های جهانی امروز است که خود استاندارد های جهانی از
استاندارد های نیاز انسانی بسیار پایین تر است اگر با میانگین‌های استاندارد جهانی جلو برویم،
ضریب اشغال تخت‌ها نباید به مرز 80 درصد برسد. یعنی در بدترین شرایط هم باید حداقل
20 درصد تخت‌های یک بیمارستان خالی باشد تا بتواند پاسخگوی وضعیت‌های اضطراری
باشد، اما براساس آمارهای رسمی، ضریب اشغال تخت‌ها در بسیاری از بیمارستانها ـ
بخصوص در بیمارستانهای پایتخت ـ حدود 90 درصد است. واقعیت از این آمارها بسیار
بدتر است چرا که بیماران را در راهرو های بیمارستانها بستری می کنند و بسیاری از
بیماران را برای بستری شدن نوبت های یک ماه تا چند ساله می دهند که گاها"
بیماران در مدت زمان انتظار برای بستری شدن میمیرند، و یا بسیاری از بیماران چون
هزینه مداوا ندارند اصلا" برای بستری شدن اقدام نمی کنند ، بنا براین تخت ها
بیش از 90 در صد اشغال می باشند.
حتی در این
شرایط اگر بخواهیم کمبود تخت را جبران کنیم، این بار با مشکل کمبود پرستار روبه‌رو
خواهیم شد. در واقع اضافه کردن 100 هزار تخت بیمارستانی برای جبران کمبود تخت،
مستلزم این است که نیروی انسانی مورد نیاز این تخت‌ها را هم تامین کنیم. با توجه
به این که همین الان و با همین تعداد تخت‌های موجود هم بیماران با کمبود شدید
پرستار دست و پنجه نرم می‌کنند، اضافه شدن 100 هزار تخت بیمارستانی بدون افزایش
تعداد پرستاران، هیچ نفعی به حال نظام سلامت نخواهد داشت.حال دقت کنید در چنین
وضعیتی دانشگاه ازاد مشغول تعطیل کردن بیمارستان جواهری و اجراج پرسنل یا مجبور
کردن آنها به در خواست بازنشستگی اجباری می کند. تعطیل کردن این بیمارستان در حالی
اتفاق می افتد که سرانه وجود تخت بیمارستانی در کشور برای هر 1000 نفر یک و نیم
تخت است در حالی که کشور ژاپن برای هر هزار نفر 14 و در کره برای هر هزار نفر 13
تخت بیمارستانی است.در شرایطی که مردم ایران بشدت به بیمارستان و خدمات درمانی
نیاز دارند آیا تعطیل کردن یک بیمارستان و بیکارکردن پرسنل ان تیر خلاص زدن به بیماران
نیست ؟ آیا این جنایت نیست که مسئولین دانشگاه آزاد بخاطر سود بیشتر با جان مردم و
سلامت مردم و امنیت شغلی پرسنل بازی می کنند؟
حال توجه
کنید به ادامه ماجرا : این بیمارستان
وقفی رایگان را به دانشگاه آزاد که شروع کننده و بستر سازی برای خصوصی سازی بود
واگذار کرده از وقفی و رایگان خارح می کنند و اکنون علی رغم اینکه مردم ایران به
بیمارستانهای بسیاری نیاز دارند می خواهند بیمارستان جواهری را تعطیل کرده و آن را
به پول نقد تبدیل و به روال عادی حکومت اسلامی با دزدی های مانند دکل نفتی و یا اختلاس
غیب کنند ، در این بین ضمن زدن ضربات جبران ناپذیر به بهداشت کشور و مردم که
احتیاج به خدمات پزشکی و درمانی دارند بیش از 100
پرسنل این بیمارستان را نیز با نقشه های مختلف به فلاکت می کشانند. در پی
موارد و اسناد اثباتی این گفته ارایه می شود.
طرح تعطیلی را به صورت زیر شروع کردند. اول دی ماه 1395 بیمارستان
را که بیش از 100 نفر پرسنل داشت به کلینیک تبدیل کردند، و 70 نفر از پرسنل را به
بیمارستان دروغین فرهیحتگان که آن هم وابسته به دانشگاه آزاد است فرستاند ، چون
این بیمارستان بجز اوراژانس بقيه قسمتها نه تنها فعال نيست بلكه راه اندازي هم
نشده است
، مانند طرح های است که روسا می ایند رمانش را می برند ولی بعد از ان نیمه کاره
رها می شود، در
واقع پرسنل كادر درمان از پرستار و راديولوزي و اداري، خدمات و اشپزها همه توي يه
ساختمان خالي هستند، صبح ميرن و ظهر بر ميگردند ، و کسی مسئولیت را بعهده نمیگیرد
و برای این هفتاد پرسنل اداره کارگرزینی را موظف به انجام کارگری اداری نکردند تا
تکلیف پرسنل معلوم نباشد تا در اینده بهانه های مختلف برای اخراج یا دیگر مشکلات
برای انها ایجاد کنند که این دو مورد نشانه هایش در حال ظهور است مثلا" سه
نفر از پرسنل( بچه هاي شركتي) كه در بیمارستان جواهری کار می کردند و حال به
فرهیختگان منتقل شدند ، بيمه نشدن و رفتم
شكايت کردند و در تامين اجتماعي گفته پرينت ورود و خروجتون
رو بياريد رفتند به کارگزینی ، كارگزيني
نمی دهد و می گوید ما هیچ دستوری در مورد ورود و خروج شما نداریم ، و چندتا از پرسنل هم در خواست بالاجبار
بازنشستگي پيش از موعد دادند، تعدادی بسیاری از این پرسنل مانند بیشتر
مردم برای جبران هزینه های زندگی خانواده مجبور بودند در دو جا با شیفت های متفاوت
کارکند اما حالا 70 نفر از ان پرسنل مجبور هستند فقط صبح به صبح بیایند بیمارستان
فرهیختگان و حال ضمن اینکه تکلیفشان در اینجا مشخص نیست بلکه این بلاتکلیفی کار
محل دیکرشان را هم بلا تکلیف کرده است و وضعیت فکری و روحیشان به هم ریخته و
مشکلات زیادی در زندگی انها در حال شکل گیری است و این فشار روحی و روانی را
افزایش می دهد که مجبور شوند رها کنند بروند . هیچ کس هم جواب گوه نیست مسئولین
دانشگاه با این موضوع روانشاسانه بر خورد می کنند دارند با مرور زمان پرسنل را لای
منگنه و عدم پاسخ گویی مجبور به ترک کار می کنند، (اين تعداد شيفت صبح بودند باعث
شده اونهايي كه شيفت در چرخش بودند و جاهاي ديگری مثلا" صبح كار بودن دچار
مشكل شوند) بعضا" بخاطر اینکه راهشان دوره شده
زندگي خانوادكي و بچه هاشون دچار مشكل شده است، و از همه مهمتر اکنون از نظرحقوق هم بلاتکلیف هستند قبلا كه جواهري
بودن حقوق رو از دانشگاه علوپزشكي دانشگاه ازاد ميگرفتند ولي الان ميگویند بيمارستان فرهيختگان
تحت نظر سازمان مركزي دانشگاه ازاد هست و چون این افراد در سازمان ان تعریف نشده
اند ، و این ها که در بیمارستان راه اندازی نشده کاری نمی توانند انجام بدهند
بودجه ای تخصیص نمی دهد و اگر هم بعد ار مدت ها بدهد بسیار کمتر خواهد داد و برای
اینکه تعریفی از کار این پرسنل ندارد و هزار دزو کلک دیگر .
پرسنلی هم كه هنوز در بیمارستان جواهري مانده اند وضعيت
چندان خوب ندارند تا کنون از بیمارستان حقوق می گرفتند چون بیمارستان دایر بود ولي
از اول دي كه پلاكارد كيلينك خورده و اتاق عمل و ... جمع اوری شده ، بیمار کم شده
است ، صندوق دار ميگو ید تا امروز ( از یک دی ماه تا 20 دی ماه ) حدودا" سي ميليون تومان در یافتی داشتند بنا بر این بیمارستان جواهري نميتواند حقوق باقيمانده پرسنل رو پرداخت کند و
این همان حقه بازی است که مسئولین دانشگاه آزاد اسلامی برای تحت فشار گذاشتن پرسنل
اگاهانه با تعطیل کردن بیمارستان طراحی و
اجرا می کنند. از همه بدتر اينكه با اين وضع همه احتمال ميدن تا عيد جواهري به شکل
کلنیکی هم نتواند ادامه بدهد بنا براین تکلیف پرسنل باقی مانده در همین جا نیز
معلوم نیست. بیمارستان در تهران شريعتي شمالی خیابان
زرگنده قرار دارد.همان گونه که گفته شد این بیمارستان خیره و رایگان بود که حکومت
جمهوری اسلامی ان را به دانشگاه آزاد اسلامی داد و خصوصی شد و اکنون چنین وضعیتی
پیدا کرده است. این بیمارستان در سال 1347
با عنوان زایشگاه موقوفه جواهری توسط مرحوم حاج میرزا عبدالله جواهری
ساعتچی شروع به کار کرده است.
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی
23/10/1395
برای بهتر درک کردن جنایت
کاری حکومت جمهوری اسلامی توصیه می شود مقاله موجود در لینک زیر را مطاله کنید.
http://mashal.org/blog/%DA%A9%D9%88%D8%A8%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D8%A2%D8%A8%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر