ما جمعی از دوستان به دیدار محمد جراحی به تبریز
رفتیم . زندگی ان کارگر زندانی رو خودمان از نزدیک دیدیم .من خودم فروتنی ان کارگر زندانی رو از نزدیک شاهد بودم
.وقتی در کنار ان عزیز و عزیزانی که انجا حضور داشتند
1.شاهرخ زمانی در میان ما نیست
تا پای مرگ بر علیه نظام سرمایه داری استوار وایستاد
2.محمود صالحی بعد از سالهای زندان
و تحمل بیماری سخت
3.و جعفر عظیم زاده بعداز حکم ناعادلانه شش ساله و شصت و سه روز این
کارگر مبارز اعتصاب غذارو اعلام کرد و به نمایندگان سرمایه گفته به پشتوانه طبقه کارگر
مشود هرکاری کرد ...
من در کنار این سه عزیز بزرگوار وقتی قرار گرفتم بخودم گفتم هنوز
هیچکاری برای طبقه کارگر نکردم .از ان عزیزان یاد گرفتم که پیگیرتر بدون هیچ توهمی
راه ان عزیزان را یاد بگیرم وادامه بدهم .ای کسانیکه در تاریخی زندانی رفته اید یا
مبارزه کرده اید ان مبارزه شما مربوط به گذشته است الان چکار میکنید؟انهایی که کرم کتاب هستید ولی در عمل هیچ جای پایی در اجتماع
ندارید من از تمام تشکلای کارگری معلمان پرستاران و نویسندگان شاعرا ن و رسانه های
اجتماعی و از خانواده جانباختگان را ه طبقه کارگرمیخواهم برید زندگی محمد جراحی رو از نزدیک ببینید و بیوگرافی این عزیز را نگذارید از روزنه تاریخ گم شود .محمد
جراحی از صد در صد زندگی خصوصی خودش گذشته برای رهایی طبقه کارگر حتی از عزیزترین شریک
زندگیش...اوپنج سال زندان بدون مرخصی و به
گفته اقای جراحی روی هم ده سال زندانی سیاسی کشیده ام.عثمان ازین زندانی سیاسی
پرسید شما چه پیشنهادی برای پیشروان طبقه کارگر
دارید؟در جواب گفت من بعد از این چند سال زندانی وقتی در کتار شاهرخ قرار گرفتم ان
وقت بود که معنای مبارزه را تازه درک کردم .شاهرخ به تمام معنا انسان جسور و مبارزی
بود و در زندان هیچ ترس و توهمی نسبت به نمایندگان سرمایه نداشت راحت و ازاد از طبقه
کارگر و انسانیت دفاع میکرد ما باید راه ان عزیزان را بر علیه نظام های سرمایه داری
ادامه دهیم .و در سوالی دیگر پرسیدم که مردم چگونه از زندانی سیاسی پشتیوانی کنند و
در جواب شنیدم زندگی من رو از نزدیک دیدین
اگر منظورت ان است که یک زندانی سیاسی اهل تنقلات به معنای دیگر است من هیچوقت تن به
این کارها ندادم و نخواهم داد اما دوستان طبقه کارگر و تشکلای کارگری و مردم زحمت کش
و برابری طلب میتوانند یارو یاور کارگر زندانی باشند خودشان درک راسخ ازین کارگران
زندانی داشته باشند هرچقدر در توان دارند کمک مالی و معنوی را انجام دهند وچون یک کارگر
زندانی یا زندانی سیاسی هیچ منافعی جدا از منافع طبقه کارگر و انسانیت ندارد .زنده
باد ازادی، برابری، حکومت کارگری .به امید ان روز که در جامعه ای زندگی کنیم هیچ کس بخاطر
باورش زندانی نشود .زنده باد ازادی .
عثمان اسماعیلی
زنده باید شاهرخ و محمود و جعفر و جراحی و عثمان و همه ی فعالین کارگری در داخل و حمایت کنندگانشان در خارج. و به امید روزی که همه ی ماها در داخل و خارج دنیایی را بسازیم که سرشار از خوشی و شادی و رفاه و آسایش برای همه ی بشریت باشد.
پاسخحذف