‍گرامی باد روز جهانی کارگر روز اتحاد وهمبستگی ما .

کارگران زحمتکشان !

بپاخیزید !

بار دیگر به اول ماه مه ( ۱۱اردیبهشت )روز جهانی کارگر نزدیک می شویم .روزی که مطالبات وخواسته های صنفی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی مان را رساتر از همیشه یکصدا ومتحدانه در خیابانها فریاد خواهیم زد .

روزی که برای دریافت مطالبات خود واعلام همبستگی طبقاتی در مراسم های اعتراضی گوناگون برنامه ریزی شده برای تعین اهداف آینده مان شرکت فعال می جوییم واتحاد وهمبستگی خود را با  معلمان ،پرستاران ،بازنشستگان ،دانشجویان وسایر زحمتکشان با شور و نشاط انقلابی به نمایش می گذاریم .

بیایید با اتحاد واقعی وعملی با کارگران صنعتی خودرو سازی ،نفت وپتروشیمی ها ،فولاد و نورد لوله ،کارگران نیشکر هفت تپه ،شرکت واحد،راه آهن ،هپکو ،آذرآب ،معادن و... مبارزات خود را علیه دشمنان طبقاتی خود یعنی سرمایه داران ودولت حامی شان گسترش داده و تعمیق بخشیده و در این راستا فدراسیون سراسری خود را ایجاد نماییم .

تجربه ی تلخ شلاق خوردن کارگران آق دره و ضرب و شتم کارگران هپکو وآذرآب و پرونده سازی های علیه کارگران فولاد و نیشکر هفت تپه بار دیگر به ما می آموزد که کارگر تنها و بدون تشکیلات هیچ است اما کارگران متحد و متشکل در تشکل های گوناگون صنفی و سیاسی کارگری می توانند پایه های قدرت سرمایه داری را در کوتاه مدت به لرزه در آورند .همچنین سال گذشته شاهد خیزش قیام دی ماه بودیم تجربه ی این خیزش نیز به ما ثابت می کند که برای پیروزی و تعمیق خیزش های آتی باید صفوف خود را هرچه مستحکم تر متشکل و سازماندهی کنیم .

ما از هم اکنون می توانیم برای هرچه با شکوه تر برگزار شدن روز جهانی خود تدارکات لازم را فراهم سازیم .راههای ارتباطی خود را با سایر کارگران تقویت و برای انعکاس خواسته های مان برنامه ریزی کنیم .در محل های کار و زندگی ،خیابان و فضاهای عمومی اعتراضات  متعددی برپا سازیم .

زنده باد اول ماه مه (۱۱اردیبهشت) روزجهانی کارگر

زنده باد اتحاد وهمبستگی سراسری کارگران

پیش به سوی ایجاد هیات های موسس فدراسیون سراسری کارگری

عظیم

فروردین ۱۳۹۷

موضع گیری رفقای داخل در مقابل انحرافات رویزیونیستی جدید!!!

موضع گیری رفقای داخل در مقابل انحرافات رویزیونیستی جدید که تلاش می کنند مبارزات طبقاتی را با بی پرنسیبی و اصول فروشی  به سازش کشانده و نوع جدیدی از انحراف از انقلاب کارگری را تحمیل نمایند و کارگران را این بار با کلمات زیبا و تبلیغ عبارات فرا طبقاتی، مبارزه و نبرد طبقاتی کارگران را از مسیر اصولی منحرف نمایند و کارگران و جنبش کارگری را به زائده سرمایه داری تبدیل کنند. شعار های مانند انقلاب دمکراتیک ، انقلاب ضد امپریالیستی ، انقلاب اسلامی ، انقلاب انسانی ، انقلابات مخملی ، انقلابات رنگین کمانی ، انقلاب زنانه و ... همگی انقلابات جعلی هستند که سرمایه داری و انواع دنباله روانش تلاش می کنند با طرح انها مبارزه طبقاتی و انقلاب اصولی و آتی را که انقلاب سوسیالیستی است را در هاله ای از ابهام قرار بدهند، بنا براین امروز وظیفه عاجل کمونیست ها و انقلابیون واقعی است که تمامی شعار های انحرافی و جریانات بیان کننده را افشا کرده و از مسموم شدن جنبش کارگری و جنبش کمونیستی جلو گیری نمایند. این وظیفه را رفقای داخلی جمع قدم اول شروع کردند و اکنون از رفقای دیگر می خواهیم راه شروع شده را با اراده راسخ ادامه بدهند.

پیش بسوی تشکیل هسته های مخفی کمونیستی

پیش بسوی ایجاد فدراسیون سراسری کارگری

پیش بسوی ایجاد حزب انقلابی طبقه کارگر 

زنده باد انقلاب کارگری

نابودباد دولت سرمایه داری

بر قرار باد دیکتاتوری پرولتاریا

بیانیه تشکل های مستقل کارگری پیرامون اوضاع حاکم بر کشور و فرا رسیدن اول ماه مه روز جهانی کارگر

سال 97 را، در شرایطی آغاز می کنیم که دستمزدهای چهار برابر زیر خط فقر بر کارگران تحمیل شده  و در عین حال  شیرازه های اقتصاد و اداره جامعه به شکل غیرقابل کنترلی در حال از هم گسیختگی است و در این میان جناح های مختلف قدرت برای بقا و تامین منافع ضدانسانی خود، هیچ برنامه ای  جز تحمیل فقر و فلاکت بیشتر به میلیون ها کارگر و مردم زحمتکش ایران  و سرکوب اعتراضات  بخش های مختلف جامعه ندارند.

کسانی که چهل سال پیش با ژست مستضعف پناهی و با بوسه به دستان کارگران بر سرنوشت جامعه حاکم شدند، بی هیچ شرمی در ملاءعام بر گرده کارگر شلاق زدند؛ آنان را به سلول های انفرادی انداختند و با تعقیب قضائی و احکام زندان طویل المدت، مهر بردگی بر پیشانی شان کوبیدند. با ممنوعیت اعتصاب و تشکل های مستقل کارگری و سرکوب هر گونه فریاد حق خواهی کارگران، شرایطی را پدید آوردند که امروزه در ایران به عنوان یکی از ثروتمند ترین کشور های جهان، حداقل مزد کارگران، چهار برابر زیر خط فقر است و این دستمزد شرم آور در اغلب مراکز تولیدی و صنعتی با ماه ها عقب افتادگی و به ضرب و زور اعتراضات مداوم کارگران پرداخت می شود و در بسیاری از مراکز اقتصادی به علت فقر و بیکاری همین حداقل دستمزد هم پرداخت نمی شود؛ خصوصی سازی یا اختصاصی سازی واحدهای تولیدی همچنان ادامه دارد و به تعطیلی واحدهای تولیدی، یکی پس از دیگری، منجر می شود؛ با اجرای طرح های انتقال آب با هدف افزایش سطح کشت محصولات صادراتی مانند پسته که سود سرشاری را نصیب صاحبان سرمایه می کند، همراه با صدمات جبران ناپذیر به محیط زیست، زندگی هزاران کشاورز به ورطه فقر و نابودی مطلق کشیده شده است.

 تن فروشی و اعتیاد به مواد مخدر را به عرش رساندند. کودکان کار، زباله گردی برای سیر کردن شکم، کلیه فروشی، کارتن خوابی، کولبری و کشتار کولبران، دست فروشی و ضرب و شتم دست فروشان، خودکشی، بیکاری و نومیدی جوانان، دزدی و اختلاس و هزار و یک مصیبت اجتماعی دیگر را به بخش لاینفکی از شرایط زندگی و حیات یک جامعه هشتاد میلیونی تبدیل کردند و اینک سرمست از غارتگری هایشان، آنجا که در مقابل مردم به جان آمده از وضعیت فلاکت بار موجود قرار می گیرند، از سوئی با سرکوب و بر پا کردن دار و درفش و از سوی دیگر با عوام فریبی و متهم کردن یکدیگر، همچنان سعی در تداوم سیاست های ویرانگرانه چهل سال گذشته خود دارند.

در حالی که سبد هزینه واقعی زندگی یک خانوار چهار نفره بالای پنج میلیون تومان است و عوامل و جیره خواران حکومت در نهادهای دست ساز کارگری، آن را سه میلیون و ۷۰۰ هزار تومان تعیین کردند؛ با این حال این جیره خواران همراه با اربابانشان، به طور بی شرمانه ای چشم در چشم میلیون ها کارگر، با امضا و تصویب یک میلیون و یکصد و چهارده هزارتومان به عنوان حداقل مزد، اعلام کردند سهم شما کارگران از زندگی، فقر و فلاکت، خودکشی، کلیه فروشی و غوطه ور شدن در تباهی است.

دولت و کارفرمایان و جیره خوارانی تحت عنوان نماینده کارگر، با تعیین چنین مزد خفت باری و همچنین نبود هیچ تضمینی برای دریافت همین مزد و استفاده گسترده و هر روزه از نیروی سرکوب در مقابل حق خواهی ما کارگران، دست به اعلام جنگی آشکار برای به بردگی کشاندن بیش از پیش ما زده اند.

سرکوب خیزش بر حق مردم علیه فقر و گرانی در دی ماه سال گذشته - به هیچ انگاشتن مطالبات کارگران، معلمان، پرستاران، کشاورزان، جوانان، زنان، دانشجویان، دانشگاهیان و روشنفکران، دگراندیشان  و صدها هزار مالباخته موسسات مالی وابسته به حوزه قدرت - متوسل شدن نهادهای انتظامی و امنیتی و استانداران و فرمانداران برای به کار واداشتن کارگران بدون دریافت مزد ماهانه با ضرب و زور سر نیزه (همچون هزاران کارگر نیشکر هفت تپه) -  سیاست دولت در ایجاد شوک در بازار ارز و افزایش یک باره قیمت دلار به بالای شش هزار تومان و بر این بستر، خالی کردن جیب مردم و افزایش 500 تومانی نرخ رسمی دلار– نابودی محیط زیست و منابع آبی کشور در نتیجه نبود هیچ اراده ای در میان حکومتگران برای جلوگیری از آن – تبدیل شدن بسیاری از  شهرهای کشور به محلی برای مرگ تدریجی کودکان و پدران و مادران به دلیل پدیده ریزگردها (که همین روزهاست تمام کشور را دربرگیرد) و آلودگی آب ها و هوای آلوده  و با توجه به از هم گسیختگی بیش از پیش شیرازه زندگی اجتماعی و اقتصادی سیاسی کشور در سطح کلان، ما کارگران را به این نتیجه می رساند که دیگر نباید به امید چیزی جز دست بردن به اعتراضات سراسری  و نیروی متحدمان  برای خلاصی از وضعیت جهنمی موجود بنشینیم.

اول ماه مه روز جهانی کارگر پیش روی ما کارگران است. این روز، روز ماست. روز اعتراض و اتحاد ما علیه ستم و بردگی در سرتاسر جهان است. ما می توانیم و باید در جای جای کشور دستهایمان را در دست همدیگر بگذاریم و در

ابعادی سراسری با خواست رهائی از فقر و فلاکت، نیروی به هم پیوسته خود را به جنبشی عظیم تبدیل کنیم و متحد و همراه با بازنشستگان، معلمان، کشاورزان و عموم توده های آزاده  مردم ایران، گام های تعیین کننده ای را برای پایان دادن به مشقات و مصائب موجود و بن بست اقتصادی سیاسی کشور برداریم.

نجات کشور از نابودی و تباهی و فقر و فلاکت در دستان متحد ما کارگران و در گرو اعتراضات سراسری ماست.

پیش به سوی اعتراضات گسترده  در اول ماه مه (یازده اردیبهشت)  روز جهانی کارگر

اتحادیه آزاد کارگران ایران

انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه

سندیکای نقاشان استان البرز

کانون مدافعان حقوق کارگر

کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای مستقل کارگری ایران

قتل عام وحشیانه خانواده اعضای کو مه له و حزب کمونیست ایران را محکوم میکنیم

در نهایت تاسف اطلاع یافتیم که صبح روز چهارشنبه 29 فرودین ماه 1397 یکی از اعضای تیم ضربت سپاه پاسداران و از مزدوران سرشناس حکومت اسلامی در شهر دیواندره از استان کردستان به منزل پدری رفقا برهان و ارام دیوارگر حمله برده و با سلاح کلاشینکف اقدام به قتل وحشیانه پدر و مادرو دو خواهر رفیق برهان و ارام کرده و در نهایت تمامی حاضریندر خانه را به شیوه ای وحشیانه به رگبار بسته است . در نهایت چهار تن از اعضای خانواده اعضای حزب کمونیست ایران به قتل میرسند و خواهرزاده رفقا به اسم ادرینا که تنها پنج سال سن دارد به شدت مجروح میشود که هم اکنون در بیمارستانی در دیواندره در بخش مراقبت ویژه تحت مداوا قرار دارد . رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی به مدت چهار دهه است که خانواده اعضای احزاب و سازمانهای سیاسی بخصوص کمونیستها را مورد اذیت و ازار جسمی و روحی قرار میدهد و هر از گاهی نیز برای نشان دادن چنگ و دندان خانواده های بیدفاع را با بیرحمی و قصاوت مورد حمله قرار میدهد . در این مورد مشخص مزدور مورد نظر به اسم رسول سکرت که سابقه تهدید های این جنایتکار به گذشته باز میگردد بارها خانواده رفقا را مورد تهدید قرار داده بود و حتی طبق خبررسانی که دبیر خانه کومه له انجام داده است خانواده رفقا برهان و ارام بارها از این فرد و تهدید هایش به بیدادگاههای رژیم اسلامی شکایت برده بودند و هیچگاه پاسخی دریافت نکردند . سابقه جمهوری اسلامی در جنایتهای سازمان یافته از قتل نویسندگان و دگر اندیشان (قتل های زنجیره ای ) ، قتل رفیق شاهرخ زمانی ، کشتار کارگران خاتون اباد و ترور فعالین سیاسی خاج کشور نشان دهنده این است که دولت سرمایه داری اسلامی در سرازیری سقوط از هر جنایتی فروگزار نخواهد کرد .

ما ضمن ابراز همدردی با رفقا برهان و ارام دیوار گر و رفقای کومه له و حزب کمونیست ایران و محکوم کردن این جنایت هولناک ابراز امیدواری میکنیم که زحمتکشان قهرمان منطقه دیواندره در برابر این جنایت اعتراضات خود را برپا دارند . در فردای انقلاب کارگری همه این جنایتکاران به سزای عمل ننگین خود خواهند رسید . بدون شک پیروزی نهایی از ان طبقه کارگر و مردم انقلابی ایران است .

مرگ بر جمهوری سرمایه داری اسلامی

زنده باد انقلاب کارگری زنده باد سوسیالیسم

جمع قدم اول – کمیته تدارک حزب انقلابی طبقه کارگر

کمیته حمایت از ارمانهای شاهرخ زمانی

29/1/1397