حکم شلاق علیه شاپور احسانی راد لغو باید گردد.

شلاق ممنوع !!!

ما کارگران و زحمکشان با صدها سوال بی جواب رو برو هستیم :

چرا ما را سرکوب می کنند؟ چرا ما را با بهانه های مانند انواع امنیت و ... ،  دستگیر ، محاکمه کرده و زندانی می کنند یا شلاق می زنند؟ ما کارگران، خانواده هایمان و کودکانمان هیچ گونه و در هیچ زمینه ای امنیت نداریم. امنیت شغلی نداریم و عمدتا با قرارداد های موقت و سفید امضا کار میکنیم و هر لحظه ممکن است اخراج و بیکار شویم.  امنیت جانی نداریم و از جمله هر لحظه ممکن است معدن ریزش کند، یا از ارتفاع پرت شویم، یا زیر آوار بمانیم و یا دچار انفجار شویم. کودکانمان امنیت ندارند و هر لحظه ممکن است دزدیده شوند یا مورد تجاوز قرار بگیرند، یا در خیابانها به کودکان خیابان تبدیل شوند و یا مجبور شوند که ترک تحصیل کرده و کودک کار شوند. امنیتی برای استفاده از بیمه های مختلف و استفاده از درمان و بهداشت نداریم چون یا بیمارستانها پولی و گران هستند و یا کار فرما به کمک دولتش از پرداخت حق بیمه سر باز زده و بیمه ها حذف شده است . وقتی هم بیکار هستیم بیمه ای نداریم. مثلا اگر کارگر ساختمانی هستیم یا در کارگاه های کمتر از ده نفر کار می کنیم مشمول بیمه نیستیم.  قوانین هم در خدمت استثمار بیشتر نیروی کارما و به سود سرمایه داران است. در باز نشستگی هم حتی امنیت نفس کشیدن نداریم. چون دستمزدمان آنقدر زیر خط فقر است که حتی پولی که با کارهای دوم و سوم به دست می آوریم نیز کفاف زندگی بخورو نمیر را نمی دهد. تازه اختلاس گران صندوق های ذخیره و موسسات مالی را که برخی از ما اندک پولی برای کمک هزینه ها در آنها داشتیم خالی و غارت کرده اند. از سوی دیگر احتمال امنیت زیستی حال و آینده ما را صفر کرده اند و اگر بعد از طی مراحل هفت خوان شغلی داشته باشیم با دستمز دهای یک چهارم زیر خط فقر که بیشتر مواقع گرفتار معوقه می شود، آینده ای روشنی  نداریم.  پس این همه هارت و پورت تحت نام امنیت و هزینه های هنگفت که همراه انواع سرکوب شدید به فعالین کارگری و معلمی و پرستاری به کارگران و زحمتکشان تحمیل می گردد برای حفظ امنیت چه کسانی است؟ آیا غیر از این است که کل این سیستم در خدمت  طبقه سرمایه داری و دشمن کارگران است؟ و برای ارزان کردن نیروی کار و غارت ما کارگران به سود کارفرمایان امنیت و هر چیز دیگری را بهانه قرار داده تا با سرکوب ما سود بیشتری به سرمایه داران برساند؟ و ما را با بهانه های دروغین هر روز بیشتر سرکوب کنند؟ هر روز با بهانه های گوناگون فعالین کارگری ، معلمی و پرستاران و زنان و دانشجویان را دستگیر، محاکمه و زندانی کنند. و بدتر از آن حکم شلاق دهند، تا امنیت سرمایه بیشتر حفظ شود. چرا به هر دلیلی هر مشکلی برای کشور یا اقتصاد پیش می آید کار فرمایان و دولت شان هزینه های آنرا از طریق اخراج و بیکاری، تعویق پرداخت دستمزدها و پولی و گران کردن مدارس و دانشگاهها و بیمارستانها ، لغو و حذف خدمات بیمه ها و با تحمیل طرح  های مختلف ضد کارگری از جمله استاد و شاگردی ، طرح ضد انسانی کارورزی و رایگان سازی نیروی کار دست به غارت و چپاول ما کارگران و زحمتکشان می زنند؟

شاپور احسانی راد یک نمونه است. کارگر دلسوزی است که کارگران گفتند رهبر ماست. سخنگوی ماست. حال با شکایت کارفرمایی که خود جرم اختلاس دارد، تحت پیگرد قرار گرفته و برایش حکم بربریت شلاق صادر شده است.  شاپور از حق کارگران دفاع کرده، اتهامش را امنیتی اعلام کردید. چون امنیت صاحب سرمایه را به خطر انداخته است و بس.

روشن است که کارگران این بردگی را قبول نمیکنند و ما به حکم شلاق برای شاپور احسانی راد اعتراض داریم. ما به احکام شلاق این شکل بربریت مجازات اعتراض داریم. حکم شلاق شاپور باید لغو شود. شلاق باید ممنوع گردد.

نمونه های دیگر نیز با اتهاماتی از همین دست و تحت عنوان اخلال در نظم و امنیت ملی بسیار است. از جمله رضا شهابی را برای چندمین بار زند انی کرده اید. محمد جراحی ٥ سال تمام با همین نوع پرونده ها در زندان گذراند و امروز در بستر بیماری است. بسیاری از فعالین کارگری، معلمان و فعالین اجتماعی با اتهامات امنیتی احکام زندان دارند. و هم اکنون اسماعیل عبدی و محسن عمرانی از معلمان معترض در زندانند. در مقابل این همه استثمار ، ظلم و ستم طبقاتی تنها راه ما مبارزه و دفاع از حق و حقوقمان است. ما خواستار آزادی فوری رضا شهابی، اسماعیل عبدی، محسن عمرانی، آتنا دائمی و تمامی زندانیان در بند و انسانهای معترضی هستیم که بخاطر دفاع از زندگی و معیشت شان در زندان هستند.

ما برده نیستیم. اعتصاب، تجمع، تشکل، برگزاری مراسم اول مه، اعتراض علیه زورگویی های کارفرمایان همه حقوق پایه ای ماست. اما قوه قضاییه در کنار حراست و قوانین هر روز این حقوق پایه ای ما را زیر پا میگذارد و هر اعتراضی را با عنوان اخلال در امنیت ملی و غیره با زندان و اخراج و احکام بربریتی چون شلاق پاسخ میدهد. ما به این احکام اعتراض داریم.

ما کارگران به زندگی زیر خط فقر اعتراض داریم. به محروم بودن از پایه ای ترین بیمه های اجتماعی چون بیمه بیکاری، درمان رایگان و تحصیل رایگان برای فرزندانمان اعتراض داریم. ما حق اشتغال داریم. ما حق داشتن یک زندگی شایسته انسان را داریم. ما خواهان برقراری و برسمیت شناخته شدن کلیه این حقوق هستیم ، و دستگیری ، محاکمه و زندانی کردن و شلاق زدن و جریمه کردن کارگران و معلمان و مردم معترض را که بخاطر مبارزه برای همین خواستها و تحت عناوین امنیتی دستگیر و زندانی میشوند محکوم میکنیم.  بار دیگر تاکید میکنیم ما خواستار لغو حکم شلاق علیه شاپور احسانی راد و آزادی فوری و بی قید و شرط رضا شهابی و دیگر کارگران و معلمان زندانی و زندانیان سیاسی هستیم.

به محاکمه فعالین پایان دهید.

کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.

سندیکای نقاشان استان البرز

29/5/1396